Annex Academy (The Death Game )

9. Hide and seek

I'm left in the field standing while a hundred of students are on their way to the woods.

I look at the stage. There are few people there. Some of them are instructors, coaches and teachers. They are talking with a cup of coffee.

Mariin akong napasimangot habang tamad na naglalakad palapit sa stage.

Tsk. This moron is so annoying.

Tumigil ako sa baba ng stage at tinawag sya na kasalukuyang bumubula yung bunganga sa kakasalita at nagtawanan pa sila. They don't really care kung may nagpapatayan na ngayon sa gubat.

"Why are you here?!" cold kong tanong sa kanya habang umaakyat sa stage. All of them look at me.

He step forward and get off the black cloth that covers his mouth.

"Wow!" he said while looking at me from head to toe. Parang hindi sya makapaniwala na ako ito. "Of course my dear matagal na akong instructor dito." then he wink.

Ugh! I have an annoying father.

All this years akala ko kung saan sya nagtuturo dito lang pala? He did told me that he was teaching but I have no idea na habang nagaaral ako sa ibang school ay nandito lang silang tatlo ni Leandra at Ashna in the same place.

"Para namang wala kang maituturong maganda samin. Your fired, bumalik ka doon sa ninja turtle mo." cool kong sabi habang ang mga kasamahan nya doon ay nakikinig lang halata namang alam nila na ako ang. heiress.

"W-what? You can't fire me!" biglang nawala yung ngisi nya kanina.

"Believe me I can. Naiinis ako sayo."

Pigil ang mga tawa ng mga proffesor stage habang nakatingin kay Marco na parang batang inaway. He's pouting while thinking kung paano ako sasagutin.

"Si Leandra parin ang nagpapatakbo ng organisasyon kaya hindi mo ako maaalis besides walang papalit sakin." He gave me an evil smile again.
"Sige na little Ashy ko makipagbasag ulo kana doon. Im expecting that you can also get a key."

F*ck he's so annoying!! Sinong ama ang gustong makipag basag ulo ang anak nya.? Sya lang ata. Bahala nga sya dyan.

And with that I run to the woods.

Sumalubong sakin ang malamig at tahimik na paligid titantiya ko ang laki ng gubat. Medyo malapad nga dahil sa dami namin wala man lang akong maramdaman ni isang tao.

Dahan dahan akong naglakad dahil madilim parin ang paligid at sumulyap sa langit na medyo lumiliwanag na but I almost fell ng may mabangga ako.

"Hey b*tch are you blind?!" A girls voice grin on me. Dahil na rin sa liwanag ng langit ay bahagya ko syang nakikita. Its almost sun rise.