BACHELOR'S PAD series book PREVIEWS

Book 8: Reviving The Charmer (Art Mendez)

Prologue

Six years ago...

HINDI maganda ang araw ni Art Mendez. Katunayan ay hindi maganda ang buong taon na iyon para sa kaniya. Malapit na niyang isipin na wala talaga siyang talent at mali ang career na pinili niya.

The latest mainstream movie he directed was a huge flop. Katulad ng dalawa pang pelikula bago iyon. Hindi niya maintindihan kung bakit. Sa tingin naman niya ginawa niya ang best niya at kuntento naman siya sa kinalalabasan ng mga pelikula niya. Magaganda ang review. Artistic daw. Pero hindi bumebenta sa masa. Ngayon tuloy ay wala na kumukuha sa kaniyang producer. Iniisip ng mga nasa industriya na baka hindi lang talaga tipo ng mga Pilipino ang istilo ni Art. After all, sa Europa naman kung saan siya dating independent film director ay marami siyang tagahanga. Hindi lang mga European kung hindi iba't ibang lahi pa nga.

Noon ay sa England siya nakatira dahil British ang kanyang ina habang ang ama naman niya ay Pilipino. Pero nang mag divorce ang mga magulang niya at lumipat sa Hongkong ang kanyang ama dahil taga-roon ang bago nitong asawa habang ang ina naman niya ay mayroon na ring iba, nagdesisyon si Art na tuluyang magpaka-independent sa mga magulang niya. Nagpunta siya sa Pilipinas. Noong bata kasi siya ay ipinapasyal siya ng ama doon. And always, he falls in love with the Philippines. Kaya naisip niya na kung dito siya magsisimula ng bagong buhay ay magiging maayos ang lahat.

Mas mahirap pala kaysa akala ni Art. Sa ilang pelikula na ginawa na niya, ang nanonood lang ay mga babaeng mas interesado sa kaniya kaysa sa mismong pelikula. Isa lang yata ang talagang hanga sa mga gawa niya – isang babaeng college student yata na naka-braces at eyeglasses. Natatandaan ni Art ang babae dahil mukhang typical geek ang hitsura nito. Alam niya na talagang tagahanga ng pelikula dahil nagpapadala pa sa kaniya ang babae ng mensahe sa official email niya kung gaano nito kagusto ang pelikula. May kasama pang analysis. At natutuwa siya dahil nakukuha nito ang nais niyang iparating sa mga gawa niya.

Sa kasamaang palad, hindi mabubuhay si Art ng isang tagahanga lang. Ngayon nga ay kailangan pa niyang humanap ng bagong matitirhan dahil malapit na siya ma-bankrupt at hindi na niya kayang bayaran ang monthly rent ng condo kung saan siya nakatira sa nakaraang isang taon. Pero kung saan siya titira ay hindi pa niya alam. Diyahe magtanong sa mga kakilala niya sa industriya dahil ayaw niyang isipin ng mga ito na naghihirap siya. That is so uncool and so out of character for Art. Bukod sa baka maging laman pa siya ng tabloid.

Frustrated pa rin siyang pumasok sa Yellow Ribbon restaurant. Doon siya kumakain dahil malapit iyon sa condominium building niya at wala siyang oras magluto sa unit niya. Katunayan dahil palagi siya doon kumakain ay kilala at kabatian na nga niya ang lahat ng crew doon. Kahit ang isa sa mga chef na kaedad niya ay kaibigan at kainuman na niya.

Iniisip pa lang iyon ni Art ay nakita na niya ang kaibigan na nakapuwesto sa isang lamesa doon, may kasamang grupo ng mga lalaki himbis na nasa kusina. Mukhang nakita rin siya nito dahil ngumiti at kumaway sa kaniya. "Art! Hey."

Lumapit si Art at gumanti ng ngiti. "Hey, Derek. What's up? Wala ka yata sa kusina ngayon?" Tumayo si Derek at sandali silang nagtapikan ng mga balikat.

"Day off ko. I'm with friends." Itinuro nito ang limang lalaki. Ang dalawa ay nakasuot ng three-piece suit, mukhang mga businessman, moreno ang isa habang maputi at higit na mukhang bata tingnan ang isa pa. Ang isa pa ay nakasuot ng slacks at simpleng polo na pinatungan ng puting coat na may nametag sa chest pocket, Apolinario Montes, Nutritionist. Ang isa namang lalaki ay nakasuot ng simpleng jeans at fitted shirt, mahaba ang nakalugay at alon-alon na buhok at balbas sarado. At ang isa namang lalaki ay nakasuot ng hooded jacket na nakataas ang hood sa ulo at nakasuot pa ng dark shades kahit nasa loob na ng restaurant. Ang mga kamay nito ay nakasuksok sa magkabilang bulsa ng hooded jacket. Mukhang bata pa rin, kaedad lang yata ng isang nakasuot ng suit. Matangkad, balingkinitan ang pangangatawan na parang sa mga artista at modelong nakakasalamuha ni Art.