Elimde bebeğim diğer elimde valizle yürüyorum. Bir yol,bir sokak,bir cadde içinde ben ve yanımdan geçen kalabalıklar...Etim donmuş içimi yakansa kor bir ateş. Yürüyorum. Yürüdüğüm yol buzdan. Kızım ellerimden her an düşebilir. Yine de yürüyorum. Tek başınayım. Kalabalıklar üstüme üstüme geliyor sanki. Kulağımda bir uğuldamaya sebebiyet veriyor sesleri. Canımın acısı başımı döndürüyor. O kadına gidişini izledim az önce...Sürekli bizi terk ediyor. Neden bizi terk ediyorsun diye soramadım. Korkuyorum. Yine onu sevdiğinden bahsedecek çünkü. İkinci planda olduğumuzu tekrar vurgulamasını istemiyorum. Yeterince hissetmedik mi bebeğim? Yeterince yalnız kalmadık mı? Baban bizi korumuyor kızım. Gidişini gördün sende değil mi? Tek terk edilen ben değilim, o seni de bıraktı. Sadece seni gördüğünde bir iki kere yanağından öpüp seven bir adamı baban sayar mısın? Sen saydın diyelim benim gibi üzmez mi seni de?
Üzer kızım bazı adamlar sadece üzer...
PROFİLİMDE OLAN ZEHİR ADLI HİKAYEDEN KISA BİR ALINTIDIR.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ygs-Matematik
Non-FictionYgs Matematik konularını elimden geldiğince bir araya getirerek sizlere sunacağım. Kaynak internet ve kitaplarımdır. Formüller ve tavsiyelerde olacak.
