(1D FANFIC) Summer in British Style

4. op naar Londen centrum

Loren's Pov.

"Iets te enthousiast over het hebben van een eigen kamer?" grap ik terwijl ik al minder aan het lachen ben. "Laten we maar naar de liften gaan" zegt Nola dan vrij serieus, alsof er niks gebeurd is. Dus lopen we maar naar de liften en ik druk op het knopje van de tweede verdieping al snel gaan de liftdeuren dicht en op de tweede verdieping weer open. We stappen de lift uit de gang op, nu alleen nog op zoek naar onze kamer. "Volgens mij moeten we die kant op" en Nola wijst naar links. "Ik zie onze kamer al" zeg ik  gelijk daarna. Nola pakt de sleutel en opent de deur. We komen terrecht in super mooie en grote kamer, met een super groot tweepersoonsbed en er is een groot raam. Ik had nog nooit zo'n groot raam gezien en het uitzicht echt super mooi. Ik zet mijn koffer neer en spring op het grote bed. Ik zie dat Nola op de rand van het bed gaat zitten. "En wie was die jongen nou?" vraag ik nadat ik netjes op het bed ga zitten in plaats van te springen. Ik ben heel nieuwsgierig hij zag er zo mysterieus uit met zijn muts en zonnebril, zijn gezicht was bijna niet te zien. Met dat ik het vraag zie ik Nola blozen "Euhhm.. zijn naam is Harry" Ik ga recht op zitten. "Dus je vindt hem leuk?" zeg ik terwijl ik mijn wenkbrauwen op en neer beweeg. 

Haar wangen worden nog roder dan dat ze al waren. "Het probleem is dat ik alleen zijn naam weet en verder weet ik niet wie het is" ze kinkt teleurgesteld, ik ga er dus verderop in. Hij zal toch vast wel meer gezegd hebben?  "Maar hij gaf je niet zijn nummer of Twitter?" Ze schud haar hoofd"Nee, hij zei alleen dat hij Harry heet en dat hij hoopte mij nog een keer te zien" 

"We komen hem vast nog wel weer tegen en anders moet hij er maar moeite voor doen om jou te vinden, misschien slaapt hij ook wel in dit hotel." zeg ik dan met een grote glimlach, Nola heeft duidelijk geen zin om over dit onderwerp door te gaan want ze begint gelijk over iets anders. 

"Zullen we nu anders gaan shoppen?" stelt ze  voor. "Ja doen we maar ik wil mij wel eerst even omkleden" Ik sta op en maak mijn koffer open opzoek naar kleding die ik aan kon doen. Ik pak mijn zwarte Vans een zwarte korte broek en mijn neon roze hemdje en loop er snel mee naar de badkamer en kleed mij daar om. "Zo ik ben er klaar voor om te gaan" zeg ik als ik me heb omgekleed.

Het weer was hier al anders dan in Nederland vandaar dat ik dus een kort broekje aan wou doen, toch verschilt het qua weer in Nederland en Engeland vaak niet heel veel het was hier toch warmer. Ik pak nog snel mijn tas en loop dan samen met Nola onze kamer uit richting de lift. Ik druk op het knopje en we stapten de lift in, dit keer staan er al wel mensen in de lift gelukkig moeten ze ook net zoals ons naar de "Lobby" dan hoeven we waarschijnlijk niet bij elke verdieping te stoppen en wachten op mensen die de lift in en uit gaan. Daar had ik altijd wel zo'n hekel aan tenzij je voor de grap op elk knopje van de lift ging drukken en dan vooral als er vreemde mensen bij in kwamen op de eerste verdieping. Die mensen moesten dan heel lang wachten voordat ze dan op de verdieping waren waar ze moesten zijn. Dus daar stonden we in de lobby. "Welke kant moeten we nu op?" ik kijk om mij heen omdat ik echt geen idee heb waar we heen moeten. "Ik weet zelf eigenlijk ook niet waar we heen moeten maar er staan vast wel borden onderweg en we hebben 3 weken de tijd dus we komen er vast wel" Ik schiet in de lach om die opmerking we waren er inderdaad 3 weken maar in die tijd was ik echt niet van plan rond te zwerven in Londen of waar dan ook.  "Ik mag toch echt wel hopen dat we in het centrum terecht komen ik wil echt niet 3 weken rondlopen hier zonder dat ik weet waar ik ben"

"Het komt echt wel goed hoor en anders vragen we gewoon aan mensen waar we heen moeten" Nola zou dat dan ook zeker doen ik ben daar echt veel te verlegen voor. Daar lopen we dan door de straten van Londen gelukkig was het niet zo heel lang lopen naar het centrum en we volgde de hele tijd bordjes, het moest dus wel goed komen.

We lopen nu al even maar gelukkig zagen we al wat winkels, het waren dan wel niet winkels waar wij van plan waren heen te gaan maar we zagen winkels we liepen dus in de goede richting. "Nola kijk daar is Starbucks" zei ik en pakhaar bij haar pols en trok haar mee richting Starbucks. Starbucks was mijn verslaving ik vond het allemaal zo lekker altijd als ik er één zag moest ik er gewoon heen. Soms was ik gewoon zo hyper van al die cafeïne, naja niet altijd ik was ook wel hyper van mijzelf. We liepen de Starbucks binnen en ik bestelde " een Grande Caramel Macchiato, graag"