(1D FANFIC) Summer in British Style

8. The London Eye?

Pov Loren

Het was nu al 4 dagen nadat ik de weg hier in Londen kwijt was geraakt omdat ik zin had in eten wat ik altijd wel heb. Nola en ik moeten dan ook vaak boodschappen doen en halen we een hele voorraad maar dat is dan meestal voor een dag. Zoveel eet ik dus. Maar het was ook de dag van Nola en Harry ze ontmoette hem in het hotel en later toen ik de weg dus kwijt was zijn ze nog een hele tijd samen geweest. Hij had ook stiekem haar nummer in zijn telefoon gezet, hoe lief is dat. In de avond hadden Nola en ik een film gekeken voor zover ik de film gezien heb want zo interessant wad hij niet. Ik ben daarom maar naar beneden gegaan, het hotel verkennen. Daar zag ik weer de mysterieuze jongen van eerder die dag en sinds dien krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd.
En nu 4 dagen later heeft ze nog niet weer wat van Harry gehoord, ze baalde er best wel van maar ze kende hem pas een dag en we zijn gewoon verder gegaan met de plannen die we al ruim voor de vakantie gemaakt hadden. We zijn nog meer wezen shoppen en dit keer heb ik ook echt kleding gekocht en zijn we wel bij elkaar gebleven Nola was te bang om mij weer kwijt te raken en ik mocht absoluut geen eten meer kopen zonder dat zij er bij was. Ik vond het natuurlijk allemaal onzin want het liefst at ik de hele dag door maar ze had me ervan overtuigd om dat niet te doen waar zij bij was ze vond het dan ook helemaal niet leuk dat ik elke avond de halve voorraad al weer op had zodat we elke dag wel boodschappen moesten doen. ik mocht dan wel veel eten kopen Nola was echt shop verslaafd ik kocht ook echt wel kleding maar echt nooit zo veel als Nola ik weet zeker dat ze een nieuwe koffer moest gaan kopen om alle kleding mee te kunnen nemen. Toen ik dat dacht moest ik moest ik moeite doen om mijn lach in te houden maar gelukkig was ik alleen op de hotel kamer, Nola was even aan het douchen we hadden plannen om samen nog even naar Londen gaan. Nola wou zo graag in "The London Eye" maar daar had ik zo geen zin in het leek me wel mooi qua uitzicht maar die hoogte ik vond dat echt doodeng, hoogtevrees een van mijn angsten. En dan te bedenken dat ik daarmee de london eye in moet, een glazen cabine die steeds hoger en hoger gaat. Nola was nog steeds bezig in de badkamer dus ik stond op en zocht in de kasten naar eten ik vond nog maar één zak chips ik pakte die en ging op bank zitten en zette de tv aan. Even later realiseerde ik me dat ik nog steeds in mijn pyjama zat. De zak chips was al zo goed als leeg, ik sta op en loop naar mijn koffer en pak mijn zwart skinnyjeans en een wit shirtje met daarbij mijn lage witte allstars. Zo snel mogelijk deed ik mijn kleren aan en ging weer op de bank zitten en at de zak chips leeg.
"Loren je weet toch dat ik had gezegd dat je niet meer zoveel moet eten" Nola komt binnen gelopen, gelijk zag ze de zak chips. Ik weet het het is ochtend maar ik had nog niks gegeten ik moest dus wel.

"Ja maar dit was een noodgeval"

"Hoe kan het leegeten van een zak chips nou weer een noodgeval zijn?"

"Jij was zo lang bezig in de badkamer en ik kreeg zo zin in eten en zag toen een zak chips"

Ja totaal geen noodgeval maar Nola nam mij toch al niet serieus. Ik moest er gelijk om lachen en zag dat Nola ook begon te lachen. Na een half uur gelachen te hebben, tenminste ik denk dat het een half uur was, ging Nola haar telefoon af. Toen ze zag wie er belde was ze al gelijk helemaal enthousiast maar aan de andere kant durfde ze ook niet op te nemen ze keek mij even twijfelend aan. "Neem gewoon op Nola" nog steeds twijfelde ze maar ze nam toch op. Ik wist het zeker dat moest Harry zijn.

Nola's Pov.

Na denk ik een uur in de badkamer geweest te zijn was ik dan klaar ik liep de kamer in en het eerste wat ik zag was Loren die chips aan het eten was. En ik had nog wel zo met haar afgesproken dat ze minder moest gaan eten ze eet onze hele voorraad in 1 dag leeg het is dan ook echt de hoeveelheid waar ik minstens een week mee zou doen maar Loren die eet zoveel dat het gewoon in 1 dag bijna allemaal op is. "Loren je weet toch dat ik had gezegd dat je niet meer zoveel moet eten"

"Ja maar dit was een noodgeval"

"Hoe kan het leegeten van een zak chips nou weer een noodgeval zijn?"

"Jij was zo lang bezig in de badkamer en ik kreeg zo zin in eten en zag toen een zak chips"

Ik zag dat ze begon te lachen en gelijk moest ik ook lachen, vooral toen ze al zei dat het een noodgeval was ik moest echt moeite doen om mijn lach in te houden. We hebben daar echt een half uur gezeten en alleen maar gelachen dit soort momenten hadden we wel vaker en toen ging mijn telefoon af. Twijfelend keek ik naar Loren. "Neem gewoon op Nola" zei ze. Ik was er nog steeds niet zeker van of ik wel moest opnemen maar deed het toch.

"Hee" was het enige wat ik kon zeggen. Veel te zenuwachtig, ik kon geen ander woord uitbrengen.

"Hee Nola, met Harry. Voordat je wat zegt heb ik jou eerst wat te vertellen" Ik wacht tot hij verder gaat, ik slik een keer. Bang voor wat hij gaat zeggen hij heeft namelijk al een aantal dagen niks meer van zich laten horen. "Het spijt mij dat ik niet meer gereageerd heb op je berichtje, daarom wil ik het graag goed maken. Kun je over een uurtje bij the london eye komen?" Mijn mond valt nog net niet open, na 4 dagen niks meer van hem gehoord te hebben was dit wel het laatste wat ik had verwacht.
"Ja tuurlijk alleen Loren dan? Wij zouden eigenlijk vandaag samen wat gaan doen" Ik vertel Harry niet dat we eigenlijk hadden afgesproken daar vandaag al heen te gaan of dat Loren hoogtevrees heeft.
"Ik kom niet alleen, ik neem nog wel iemand mee" Harry klinkt enthousiast en ik heb er ook zin in. "Is goed, tot straks" antwoord ik nog voordat ik ophang.

"Wat had hij te zeggen?" vroeg nola gelijk. Haar wenkbrauwen bewegen op en neer en ik voel gelijk dat ik weer bloos.

"Hij zij dat hij spijt had dat hij niet terug sms'te en wou het goed maken en of we dus samen iets konden gaan doen"

"Maar wij hadden plannen" zei ze en ik zag dat ze het helemaal niet erg vond dat ik met Harry wou gaan afspreken. Ze zei het wel op een toon alsof ze het heel erg vond maar daarvoor kende ik haar te goed. "Maar jij mag ook mee Harry zei dat hij ook iemand mee zou nemen"

"En we moeten dus samen bij The London Eye zijn in een uur?"

"Ja, je hebt zeker het halve gesprek af geluisterd?"

"Nee hoe kom je daar nou weer bij dat zou ik toch nooit doen" en ze schoot in de lach en voor ik het wist moest ik ook lachen haar lach was zo aanstekelijk. Ik kon ook nooit lang boos op haar blijven ze maakte me altijd aan het lachen en ze was er altijd voor mij echt zoals een beste vriendin hoort te zijn. Ik keek op mijn horloge en zag dat we nog 3 kwartier hadden en dan bij de jongens moesten zijn. "Zullen we nog maar even ergens een ijsje gaan halen en dan richting The London Eye lopen?" stelde ik voor.

"JAAAA IJSJEESSS!" Kreeg ik als antwoord terug en ze stond al voor de deur, dat ging nou altijd zo als ik ook maar iets voorstelde met eten was ze meteen enthousiast.
Ik pak nog snel mijn tas en loop ook naar de deur en samen lopen we het hotel uit. Ik wist nu de weg, maar Loren daarin tegen wist de weg in het hotel nog niet eens laat staan hier in de drukke straten van Londen. We gingen in de rij staan voor een ijsje het was best mooi weer en andere mensen hadden dus ook besloten om een ijsje te halen. Vanaf hier kon je The Londen Eye al zien. Loren en ik bestelden een ijsje en liepen alvast naar The Londen Eye en gingen daar dicht bij op een bankje zitten en aten ons ijsje op. Zoals gewoonlijk had Loren die van haar al op voordat we überhaupt op het bankje zaten maar dat verbaasde me niks ze eet een zak chips ook zo leeg als of het niks is. Het zou nog wel even duren voordat de jongens hier kwamen maar we keken samen weer naar mensen en hoe belachelijk sommige eruit zagen, het is dan wel niet zo netjes om mensen om hun uiterlijk of kleding uit te lachen maar het kan soms wel heel grappig zijn. Ik pakte mijn telefoon en plugde mijn oortjes in en gaf er 1 aan Loren en zette een leuk liedje op, roar van Katy Perry.
En zonder dat we het zelf door hebben gehad zongen we mee met het liedje want Harry stond ineens voor me. "Leuk liedje luisteren jullie" Harry staat te lachen.

"Je hebt ons niet horen zingen toch?" Ik kan mijn schaamte niet verbergen, zonder het door te hebben zat ik te zingen midden op straat in Londen.
"Tuurlijk wel" zei Harry en knipoogde naar mij.

——-
Hier in nog een part. Wie zou Harry mee hebben gebracht en wat zouden ze gaan doen ?

ik vind het nog steeds heel leuk om aan dit verhaal te schrijven. ook heb ik een nieuwe voorkant dankzij DirectionerLisanne :) zij heeft deze voorkant gemaakt :)

En het is Niall's Brihtday :) he is so cute :)

Het bleek nu dus dat er een raar stukje bij stond wat er niet bij hoorde dit heb ik even verwijderd. Dit is al de 2de keer dat dit gebeurt maar ik weet niet waarom. Heel appart...