Anladım ki erkekler bir kıza ulaşamayınca küfür ediyorlar çünkü adam değiller. Bünyamin annemin öğrencisiydi. Beni sevdiğini söyledi. Sevmiyordum onu. Benden yüz bulamayınca Begümü sevdiğini söylemeye başladı. Yanıma geldi
" Begüm nasıl bir kız ? " dedi.
Begüm kararlı, ne istediğini bilen, sert bir kızdı aynı zamanda sarışın güzel bir kızdı.Begüm Bünyaminden hoşlanmıyordu ve ben tüm bunları göz önünde bulundurarak
" Sert bir kızdır. Küfreder aklına estiği her zaman senlik biri değil boşver " dedim ikna yeteneğimi kullanarak.
" Annemle babamla tanıştırsam beni döverler mi ? " gibi saçma sapan bir soru sordu ( erkek zihniyetinden ne bekliyordum ki ? )
" Hı hı evet "dedim.
" Ben onu ancak bir geceliğine kiralardım " dedi. Bu benim en nefret ettiğim şeydi. Kızlarla adam gibi konuşamıyordu.
Düzgün konuş ! dedim ve onu ittim. Düstü önce sonra yerden kalktı vurdu bana . Çevremin olmadığını zannederdim hep. Ama çocuk 1 hafta okula gelmemişti. Hatta geldiğinde gözü mordu. Selim ve enes baya dövmüşler Bünyamini.
Ben iyi biriydim aslında ona vurmuş olmaları beni rahatsız etmişti içten içe. Taki anneme küfrettiğini duyana kadar. Erkekleri bu yüzden sevmiyorum.
