Kabanata 10

11 1 0
                                    

Dedicated to: Alesana_Marie

Kaarawan pt 2

Henry's POV

Pinark ko agad yung kotse, at bumaba,

Kinakabahan nako, bakit ba kasi nangyari yun e.

Binuksan ko na ang pintuan nang biglang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"HAPPY BIRTHDAAAAAAY!"

Tumambad sakin ang madaming tao sa loob ng bahay.

Naestatwa ako sa harap ng pinto. Halo halo ang nararamdaman ko, pero alam ko, na mas higit ang kasiyahan sa nararamdaman ko.

Buong akala ko, nakalimutan nila.

Nakalimutan nila ang birthday ko, pero nagkamali ako, sobrang mali.

Maya maya, di ko napansin na may tumutulo na luha sa mukha ko.

Bumaling ang atensyon ko, sa mga kapatid ko.

They never failed to smile, and amazed me.

Im so lucky to have them, in my life. Guess this is my most happy day.

---------------

Hailey's POV

Nang narinig na namin ang tunog ng sasakyan sa tapat ng bahay namin, at nakitang kay Kuya Henry yun, dali dali kaming pumunta sa pwesto namin. At pinagtyagaan naming wag mag ingay, at magdahan dahan sa pagkilos, dahil patay na ang ilaw.

Maya maya, napagtanto na namin na nakababa na si Kuya sa kotse nua dahil sa tunog ng bagsak ng pinto ng kotse.

Ilang sandali pa, at nagbabadyang bukas na ang pinto.

Lahat kami ay, talagang nakatuon ang atemsyon sa babatiing naming birthday celebrant.

Maya maya pa, pagkabukas nya ng pinto, ay agad agad kaming nagsigawan ng bati namin.

"HAPPPPPY BIRTHDAAAAAY!!"

Nakita namin na si Kuya Henry ay talagang naestatwa sa pwesto nya, at halatang gulat na gulat sa mga nangyayari.

Natutuwa ako, dahil sa ngayon pa lang, naaamoy ko na, na succesful tong ginawa namin sa kanya.

Nilapitan na namin ni Kuya Hace si Kuya Henry,

"Kuya!!" sabay naming tawag kay Kuya Henry, dahil talang di sya makapaniwala sa ginawa namin sa kanya.

Bumaling agad naman sya samin ng mabilis.

Nagulat kami ng nakita kong, may namumuong luha sa kanyang mga mata.

"Kuyaaaa, dont cry. Its your day, dont start with us, with that tear" ani kuya Hace.

Niyakap nya kami. Talagang tuwang tuwa sya sa surpresa namin.

"Im sorry, but i just cant." Baling nya samin na may ngiti na sa labi.

Patuloy pa rin ang pagyakap nya.

"Uhm, Kuyaaaa, may mga bisita ka." Ani Hace.

Agad syang napabalikwas sa pagkakayakap samin ng mahigpit.

"Ok, we'll talk later, you guys scared me about that acting part uh." May panuring matang pagsabi ni Kuya.

Natawa na lang kami sa sinabi ni Kuya Hace.

---------

Patuloy pa rin ang party sa bahay. Medyo mas madaming tao kaysa dati na talagang puro kami lang at unting kaibigan, kami kasi ang namili ng mga pupunta kaya napadami.

Nagiikot ikot si Kuya Henry sa mga tables, dahil ang dami nyang mga kakilala. Mamaya pa sya pupunta sa table namin, kasama ko sila Simmon, Rhand at Threm sa table.

Si Kuya Hace naman, napunta rin sa mga kakilala nyang kaclose rin ni Kuya.

Bakas parin ang ngiti sa mga bibig ni Kuya Henry. Masyado syang nageenjoy sa mga bisita, dahil yung iba ay, matagal nang hindi nakikita o nakakamusta ni Kuya, buti na lang at inimbitahan namin sila dito ngayon.

"Lee, you're not eating your food." Ani ni Simmon sakin.

Napansin ko nga at unti pa lang ang bawas ng pagkain ko.

"Lee, kung ayaw mo, akin na lang? sayang kasi e."
biglang sambit ni Rhand.

Akmang kukunin na ni Rhand yung pagkain ko, ng biglang pinigilan sya ni Simmon.

"Dude, now what? Kunan mo na lang yang girlfriend mo uli ng pagkain, tutal ayaw nya naman to."

Napatigil ako sa sinabi ni Rhand, baliw talaga tong lalakeng to. Kung ano ano pinagsasabi, gutom pa ba to?

"What Rhand? Stop Ok. Take my food." Sabay bigay ko sa kanya.

Si Threm naman ay busy, at walang pake samin, dahil sa kakacellphone nya. May katext to panigurado.

"Tsk, Rhand. Now Happy?" Biglang asar na sabi ni Simmon.

"Ok, stop that. Pagkain lang yan." Natatawang sabi ko.

"Lee, do you want to get me your food?"
"Nope, im okay, mamaya na lang ako kakain Simmon." May ngiting sabi ko.

Si papa nagpacater ng mga pagkain kaya alam kong kahit magutom ako, pede ako kumain kahit anong oras.

Iniwan ko muna sila sa table, dahil naisipan kong kunin yung regalo ko sa kwarto.

Papaakyat nako, nang nakita ko si Kuya Henry sa kabilang table na nakangiti pa rin.

Kinuha ko agad yung regalo kong nakalagay sa maliit na box at yung card. Pero sa tingin ko mamaya ko na lang ibibigay tong card pag kami kami na lang.

Tumingin lang ako sa salamin para tignan ang ayos ko ngayon, at nagpowder lang ng onti, kahit papano ay nakakapagod din yung ginawa namin ni Kuya Hace sa baba ah.

Medyo napagod nga ako, kaya humiga muna ako sa kama.

------------
Yeh












Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 15, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Kailan Kaya? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon