Chasing You

chapter 6

Greyson's POV

I woke up early today, shucks! My head hurts so much. Kahit masama ang pakiramdam ko ay pumunta parin ako sa seminar ko. After it at umuwi kaagad ako. Pag-dating ko sa bahay ay nakasalubong ko si Lykisha.

Lykisha:" kuya?. OK lang po kayo?"

Me:" yeah."

I lied.

Lykisha:" kasi po namumutla po ka- kuya."

Muntik na akong matumba, buti na lang ay nasalo niya ako.

Lykisha:" kuya ang init niyo po ."

Agad niya akong ipinasok sa bahay at pinahiga sa sofa. Kinumutan niya ako at kumuha kaagad siya ng bimpo.

Lykisha:" kuya ang taas ng lagnat niyo.. Inumin niyo po muna 'to."

Then she gave me a medicine. Agad ko naman itong ininom. Tumayo naman siya para ipagluto ako ng chicken stew. Napangiti naman ako dahil I finally saw her. I miss her being a caring wife for me. I miss how she cooks for me. I miss her so much.

Pagbalik niya ay may dala na siyang chicken stew. Nilapag niya Ito sa lamesa at kinuha any bimpo sa ulo ko.

Lykisha:" basa na po kayo. Uhmm.... Magbihis na lang po muna kayo....''

Then agad siyang tumalikod dahil nag-ring yung phone niya.

Lykisha:" oh?, uy pasensya na ah. Emergency lang kasi talaga. Paki sabi na lang Kay sir na babalik kaagad ako if OK na. Sorry talaga. Thanks Liz ah."

Lumapit kaagad siya sakin.

Lykisha:" magpalit na po kayo ng damit. Basang-basa na po kasi kayo.''

She said. I try to stand up pero hindi ko kinaya kaya tinulungan niya na lang ako. I removed my Polo then lay on the sofa again.

Lykisha:" uhm.... Kuya... Uhm.... May damit po ba kayo ng pamalit?.."

Me:" sa kwarto..."

I said while covering my body. Shucks! Ang lamig kasi. Kumuha naman siya ng T-shirt mula sa kwarto na inuupahan ko at pinasuot Ito sakin. Sinubuan niya din ako ng niluto niyang chicken stew. Ng maubos ko na ay I tried to close my eyes. Naramdaman ko namang aalis na siya kaya kaagad Kong kinuha ang kamay niya.

Me:" pls. Stay....."

I said. Kinuha naman niya ang kamay niya sa kamay ko.

Lykisha:" pasensya na po. Pero mag huhugas pa ako"

Then umalis siya.

Me:" I'm so tired! Parati na lang akong naiiwan. "

I said then tumagilid para matulog.

................ ................ ................ ................ ................ ................ ...........

Tanghali na ng magising ako. I saw Lykisha preparing the table for lunch. Medjo OK na din ang pakiramdam ko kaya tumayo kaagad ako.

Lykisha:" kuya. OK na po kayo?"

She said then lumapit kaagad sakin.

Me:" I can handle myself."

I said.

Lykisha:" ah... Ganun po ba? Kain po tayo."

Kumain naman kami ng lunch na niluto niya. I start to open the topic dahil ang tahimik niya all the time.

Me:" thanks!"

Napahinto naman siya sa pagkain at tumingin sakin. She smiles in return.

Lykisha:" wala po yun."

Natawa naman ako.

Me:" wag mo na kasi along tawaging kuya, Greyson na lang. Wag ka na ring gumamit ng po. Nakakatanda eh."

Lykisha:" sige p- I mean Greyson."

Me:" si Denis pala?"

Lykisha:" pumasok na."

Me:" thanks ah. Um-absent ka para sakin."

Lykisha:" syempre, hindi ko naman matitiis na iwan po kayo dito. Kargo pa namin kung may mangyari po sa inyo. I mean sa iyo Greyson."

I took the chance. This is it.

Me:" you're not Amira."

Lykisha:" po?"

Me:" you're Lykisha. Lykisha Chamberlin."

Lykisha:" uhm... Amira yung name ko. Amira Lopez."

She said.

Me:"no! Alam kong hindi ka maniniwala dahil hindi mo na ako maalala. But believe me. You're Lykisha."

Tumayo naman siya at niligpit anginagkainan niya.

Lykisha:" kung sino man po yung Lykisha na ibig niyong sabihin. Hindi po ako yun."

Me:" hindi mo maalala dahil di'ba sabi mo nagka-amnesia ka?"

Lykisha:" oo pero hindi ibig sabihin ako na yung Lykisha na sinasabi mo! Pwede ba, wag mo akong ikumpara sa taong hindi ko kilala. Kung magkamukha man kami. Maybe nagkataon lang. Pero pls. Intindihin mo naman. Iba ako sa kanya. I don't even know her."

She said. Actually parang galit na siya. Napa-upo na lang siya at yumuko.

Me:" I'm sorry."

She didn't reply. Instead umakyat na lang siya sa kwarto niya. Sh*t! Bakit ba ako nagmamadali?! I run upstairs. Teka? San ba ang kwarto niya dito. I knock the first door sa left.

Me:" Amira?"

Tama ba 'to? Baka sa right room. I knock. Sh*t! Am I that bad? I just want her to remember me.....

.............. .............. .............. .............. .............. .............. .............. ........

The next day at maaga akong nagluto. I want to make it up to her. Ayaw ko na ulit siyang magalit sakin. Not ever again. I cook some hot dogs and bacon. Nag fry din ako ng rice. Hope she'll like this. After kong mag-ayos para sa seminar at hinintay ko munang bumaba siya.

Pagkababa niya ay nag good morning kaagad ako.

Me:" good morning!"

Snob. Bumaba din si Denis at umupo sa harapan ko.

Denis:" ayos ka din eh. May tenant na dito may katulong pang kasama."

I just don't mind him at lumapit kay Lykisha.

Me:" hey. Nagluto ako ng breakfast."

Lykisha: " pansin ko."

Then kumuha siya ng mug.

Me:" mag ka-kape ka?"

Then binigay ko sa kanya ang canister ng coffee.

Lykisha:" obvious naman di ba?"

Bigla namang may nag door bell. Pinagbuksan ko naman ang tintuan. Si Manong Alberto pala.

Me:" oh, Manong. Andito na po pala kayo."

Manong Alberto:" kanina pa po sir. Ma la-late na po kayo."

Me:" ah.. Sandali na lang."

Manong Alberto:" sige po."

Bumalik naman ako kay Lykisha.

Me:" I'll leave na."

Wala naman siyang reaction. Tsk! I can't believe that this sadist will be this mean. Nagbago na nga siya..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/n: hello! Sorry for the late update. Pls. Read, vote and follow me. Mattagalan ata yung next chapter. Love lots!
~Snowflakes