Night School Series Parody

Το μπλέξιμο

-Άλι;;;
Ο Κάρτερ πλήρος εκνευρισμένος εισέρχεται στο μουντό και ακατάστατο δωμάτιο της Άλις
-Τι θες πάλι ρε χλεχλέ;
- Καταρχάς σταμάτα να με λες χλεχλέ.
-Γιατί τι θα μου κάνεις θα με βάλεις τιμωρία;
-Άλι είπα σταμάτα.
-Πρόσεχε το νύχι.
Ο Κάρτερ κοιτάει τα νύχια του και εξαγριωμένος ετοιμάζεται να απαντήσει
-Α στο διάολο μωρή και φοβήθηκα
Η Άλι δίχως να μπορεί να συγκρατήσει τα γέλια αρχίζει να γελά μέχρι δακρύων,τόσο δυνατά που ακούστηκε μέχρι το απέναντι δωμάτιο.

Οταν ο Σιλβέν άκουσε την Άλι να γελά κατάλαβε οτι κάτι δεν πάει καλά, άνοιξε γρήγορα την πόρτα και χωρίς κάν να μπεί στον κόπο να την κλείσει ανοίγει την πόρτα του δωματίου της Άλις τόσο δυνατά που ο Κάρτερ που στεκόταν πίσω απο αυτή λιποθύμησε απο τον πόνο,η Άλι έκοψε αμέσως το γέλιο και τον αγριοκοίταξε.
- Τι κάνεις εσυ εδώ;
- Εσύ τι κάνεις εδώ,τον ξάπλωσες τον άνθρωπο.
- Σε άκουσα να γελάς που σπάνια γελάς και νόμιζα οτι με απατάς
- Ναι σε απατάω.
- Ώστε το παραδέχεσε;
- Ναι σε απατάω με το αγόρι μου.
- Ο θεός να το κάνει.
- Έστω τι θα κάνουμε τώρα; Μονο που δεν τον πέθανες.
- Θα τον πάω στο ιατρείο για τραβά μια εσύ απο εκεί να δεις μπας και με απατά η Κέιτι.
Η Άλι του ρίχνει ένα βλέμμα που όμοιο του ο Σιλβέν δεν είχε ξανά δεί.
- Καλά καλά άστο
Της απαντά ο ίδιος δίχως να έχει άλλη επιλογή.
- Να σε ρωτήσω κάτι;
- Βέβαια
Τής απαντά ο Σιλβέν
- Γιατί εσένα όλες πρέπει να σε απατούν
Ο Σιλβέν ευνιδιασμένος της απαντά:
- Νομίζω οτι δέν είναι η κατάλληλη στιγμή για να το συζητήσουμε
Δείχνοντας το σώμα του Κάρτερ να είναι ταβλιασμένο μπροστά στα πόδια του.
Η Άλι για ακόμα μια φορά τον αγριοκοιτάζει και επιβλητικά ανοίγει το στόμα της για να του απαντήσει.
- Α να σου πώ άστον αυτόν/αυτή όπως θες πες το. Πρέπει να του οω οτι ξέρω οτι το μαστιγώνει το δελφίνι
Ο Σιλβέν απορημένος τη ρωτά:
- Τι κάνει;
Άλι του απαντά.
- Το γυαλίζει το πόπολο,την κουνάει την αχλαδιά, το πνιγεί το κουνέλι,το χτενίζει το κανταΐφι.
Ο Σιλβέν έχει ακόμα την απορία στο πρόσωπο του και για ακόμα μια φορά θα τήν ξανα ρωτήσει:
- Τι κάνει;
Η Άλι καθώς ειναι οξύθυμη και με ελάχιστη υπομονή θα του απαντήσει για μια τελευταία φορά:
- Α μα πώς το λέτε στο χωριό σου ρε Σιλβέν...;;; Οτι είναι αδερφή
Ικανοποιημένος πλέον ο Σιλβέν
- Ε μα επιτέλους πέστο κατευθείαν απο την αρχή να τελειώνουμε
- Αργείς λίγο βλέπω εεεε;;;
- Α καλά να σου πώ Άλι δέν παίζεσαι

Ο Σιλβέν πέρνει τόν κάρτερ στά χέρια του έτσι ωστε να τον μεταφέρει στο αναρρωτήριο. Στο διάδρομο καθώς περπατά ο Κάρτερ ανοίγει τα μάτια του και χωρίς να ξέρει που βρίσκετε η τι κάνει καταλαβένει οτι βρίσκεται στην αγκαλιά κάποιου μέχρι τα μάτια του να προσαρμοστούν στο φώς και να καταλάβει οτι βρίσκετε στην αγκαλιά του Σιλβέν γλιστράει απο τα χέρια του καθως δεν είναι και πολύ γυμνασμένος και πέφτει στο πάτωμα ετσι ωστε να χάσει για μια δεύτερη φορά της αισθήσεις του,ο Σιλβέν νευριασμένος τον παρατά στη μέση του διαδρόμου του τρίτου ορόφου οπου σπάνια περνάει κόσμος και γυρνά γοργά στο δωμάτιο του.

Αυτό ήταν το τρίτο κεφάλαιο,αυτη τη φορά το έγραψα με έναν διαφορετικό τρόπο θα ήθελα να το αφιερώσω στην chrysanthi_gal καθώς η ίδια μου πρότεινε το συγκεκριμένο τρόπο σε, ευχαριστώ για τη βοήθεια σου. Ελπίζω να σας άρεσε αφήστε την ψήφο σας και πείτε μου τη γνώμη σάς με ένα σχόλιο. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

|Nik|