Bahçede oturmuş arkadaşlarla birbirimize pişmanlıklarımızdan söz ediyoruz. Herkes birer birer anlatıyor sıra bana gelmişti. Herkes anlatmamı bekliyor. Ben hiçbir zaman hiçbir şeyden pişmanlık duymadım ve duymam dedim. Biliyorum büyük konuşmuştum o zaman kendimden o kadar emindim ki.
Eve geldim. Okulda söylediklerim üzerinde biraz düşündüm. Kendi kendime ben niye pişman olayım karşımdaki pişman olsun türü şeyler söyledim. O sırada internette bir yazı çarptı gözüme. Yazıda eğer bileklerimizi kesmek istiyorsak buza yatırıp biraz beklersek keserken hiç acı hissetmeyeceğimizden söz ediyordu. Çayımın bittiğini fark ettim ve yazıyı okumayı bırakıp , içeri çay almaya geçtim. O sırada öğrendiğim bu bilgiliyi bizimkilerle paylaştım. Annem nerden bulursun böyle saçma şeyleri anlamam gibi zırvalıklar söyledi. Babam aldırış bile etmedi. Beni tek kardeşim dinlemişti ve garipsemişti. Ben de çayımı alıp "Ama gerçekten canımızın yanıp yanmayacağını merak ediyorum" dedim. İçeri geçtim.
Ertesi günü annem babam akşam komşuya gitmişlerdi. Beni de arkadaşlar aradı. Ben de dışarı çıktım. Çok durmadım dışarıda zaten. Kardeşim evde yalnızdı. Kız zaten korkabilir diye düşünüp eve erken döndüm. Eve geldiğimde kardeşim banyodaydı. Ben de açtım film izlemeye başladım. Neyse film bitti. Kardeşim hala daha çıkmamıştı. Merak ettim. Bir kaç defa seslendim. Hiç ses yoktu korkmaya başladım. Kapıyı zorla açtım. Kardeşim bilekleri kesilmiş kanlar içinde yatıyordu. Hemen bizimkileri aradım. Ambulans geldi. Cesedi kaldırılırken aynanın önünde bişey dikkatimi çekti. Aynanın önüne bir not bırakmış notta ise "Abi işe yarıyormuş. " yazıyordu. Ah ulan ben size şimdi yaşadığım pişmanlığı nasıl anlatayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tumblr Hikayeleri
De Todo✌Bu kitapta , okurken bazen güleceğiniz bazen ağlayacağınız tumblr hikayelerini derledim. Umarım okumaktan keyif alırsınız... ✌
