(POPRAWKA)I Don't Remember You. You Are My Mission.✔T.S

1

Pamięć.

Pamięć.

Pamięć to dla każdego coś ważnego. Bez niej człowiek nie istnieje. Bo co znaczysz, jeśli nic nie wiesz, nie pamiętasz, nie potrafisz sobie wyobrazić? Pamięć jest naszą wizytówką. Jeśli jesteś oczytany, wiesz więcej, przez co stajesz się mądrzejszy, a umysł lepiej pracuje.

Najwięcej miejsca w pamięci zajmują wspomnienia, które są nierozłącznym elementem każdego człowieka. Wspomnienia tworzą historię, która jest unikalna, jak każdy człowiek, żyjący na tej planecie.

Jednak nie zawsze pamiętamy wszystko w stu procentach tak, jak było naprawdę. Tak naprawdę, jeśli ćwiczy się umysł, pamięć ma się lepszą. Każdy miał czasem taki moment, kiedy chciał coś bardzo zapomnieć. Starał się, ale nie wychodziło, bo tak naprawdę to utrwalał to w pamięci, próbując o tym zapomnieć, a przede wszystkim myślał o tym za często. To spory błąd, bo jeśli coś jest rozpamiętywane długo, to zapada w pamięci na zawsze. Ale jak przestać myśleć o czymś, co nas bardzo zraniło? Bo najczęściej pamięta się te ciężkie i przykre dla nas momenty. Nieszczęście przytrafia nam się częściej niż szczęście, toteż powoduje rozpamiętywanie. Nie ma na to rady. Na przekór losu, jeśli się nie chce o czymś myśleć, to i tak będzie się to robić. Niestety, ale taka jest kolej rzeczy i musimy się z tym pogodzić. Prędzej czy później przykre wspomnienie przejdzie i będzie lepiej. Chociaż czasem będzie powracało z dość sporą siłą, przez co możemy stracić chęć do życia, ale tak naprawdę nic nie trwa wiecznie. Najlepiej, jeśli podchodzić będziemy do tego z myślą, że coś dzieje się po coś, że to kolejne doświadczenie, które ma na celu nauczyć. Bo tak naprawdę wszystko dzieje się po coś. Ktoś może w to nie wierzyć, ale nie ma przypadku.

Jednak, żeby wierzyć w te słowa, trzeba mieć sporą siłę i charakter. Wielokrotnie leżysz na łóżku i zastanawiasz się nad tym, co było, co jest już przeszłością, ale ciebie okrutnie dotknęło. Często może zastanawiasz się, po co to się wydarzyło, czemu akurat na ciebie trafiło, co zrobiłeś takiego złego, byś musiał zostać ukarany. Lecz wielokrotnie doświadczenia z życia zmuszają nas do przemyśleń i do rozpamiętywania czegoś, co już się wydarzyło i w pewien sposób nauczyło. Zapomniałeś o przeszłości, która była ciężka, musiałeś dać radę, by być teraz w tym miejscu, w którym się teraz znajdujesz. Możliwe, ze twoi rodzice zostali gdzieś tam daleko. Dzielą was miliony kilometrów. Z jednej strony czujesz ulgę, ale z drugiej cierpisz. Musiałeś opuścić kraj pod przymusem, bo serce dyktowało ci co innego niż rozsądek. Po prostu nie mogłeś, a może nawet nie chciałeś tam zostać. Tak naprawdę to miejsce nie było dla ciebie. Najgorsze było to, że wśród obcych ludzi czy nawet bliskich czułeś pustkę, byłeś sam. Jedyne, co odrywało cię od tych wszystkich myśli, była praca, którą wykonywałeś nawet bez potrzeby, ponieważ pozwalała robić ci coś, co kochasz i przez co nie czułeś się obojętny. Poznałeś osobę, która odmieniła Twoje życie, stając się przyjacielem. Po raz pierwszy czułeś się dla kogoś ważny. Po prostu tej osobie zaufałeś, bo wiedziałeś, że właśnie ona jest bliska Twemu sercu bardziej niż niejeden członek rodziny. Praktycznie cały czas spędzaliście ze sobą. Mimo że przez chwilę byłeś szczęśliwy, to i tak twoje myśli wracały do rodziców. Wciąż przed oczami miałeś ich, stare rodzinne miasteczko, starych przyjaciół. Nie mogłeś tego zapomnieć. Po prostu zrobiło to rysę na twym sercu, co uczyniło, że będziesz pamiętać to do końca życia.

Niespodziewanie przyszedł taki moment, kiedy zapominasz wszystko. Jesteś czysty niczym kartka papieru. Nie pamiętasz przyjaciół, rodziny, ani tego, skąd pochodzisz. Zapominasz, kim byłeś i jesteś. Po prostu patrzysz przed siebie i zastanawiasz się, gdzie jesteś. Tak, jakbyś czekał, aż ktoś pokieruje Twoim życiem. Nic o niczym nie wiesz. Jesteś bezbronny, a nieodpowiedni ludzie, których spotykasz to wykorzystują.

Stajesz się kimś, o kim nie marzyłeś nawet w snach. Zapewne nikt nie chciałby nim być. Kimś, kto jest obcy wszystkim. Kimś, kto nie jest kochany. Ktoś, kto jest doszczętnie sam i tak naprawdę, nie wie, co z tym zrobić, bo nie może tego zmienić. Nie może nikomu zaufać, bo nie wie, czy dobrze zrobi. Wiesz tylko jedno. Masz cel, który musisz wykonać za wszelką cenę.

Jeśli Ci się uda, pochwalą Cię.

Jeśli nie, zostaniesz ukarany.

Musisz o tym pamiętać, jeśli chcesz żyć z nimi w zgodzie. Tak naprawdę podlegasz ich prawom i rozkazom. Niczym niewolnik. Po prostu wykonywaj to, do czego Cię zmuszają, a będziesz mieć spokój. Ale pamiętaj. Nigdy im nie ufaj. Jeśli im zaufasz, zostaniesz zdradzony.

Albo inaczej. Po prostu ci o tym opowiem..

___________________________________

Oto pierwszy, poprawiony rozdział :)

Chciałabym jeszcze raz z całego serca podziękować lupus_argento

Wyciągnęłaś mnie z małego dołka i pomagasz mi we wszystkim bez względu na porę dnia i nocy <3

Dziękuję <3