Hymn Of Love (Bromance/BOYXBOY)

Chapter 9

Benedict’s POV

                Natatakot ako ngayon sa mga pwedeng mangyari. I got bad feelings about all of this.

                Lumalapit saken si Agu na parang galit siya. And parang may pagnanasa. I can feel the lust, and I hate it. At lumapit na nga siya, putting me inside his arms and I’m against the wall and his face tilted on mine and he kissed me hard at ako naman, nasasaktan na. He’s gripping my arms so tight na parang hindi na dumadaloy ang dugo ko and biting my lips, lifting me and pushing me against the wall.

“Ano ba Agu? Nasasaktan ako.”, sabi ko at itinulak ko siya.

“Diba eto yung gusto mo! Yung nilalandi ka, eto na ako ngayon, ginagawa na ang gusto mo.”

“Agu ! Stop this. I don’t want this.”

“Hindi! Eto yung gusto mo. Ipaparamdam ko sayo kung ano yung hinihiling mo.”

Nag-hubad na si Agu and I can already feel lust in him. Natatakot ako sa mga pwedeng mangyari, so I tried pushing him pero napakalakas niya at hindi ako maka-takas sa mahigpit niyang hawak saken. Nakita ko sa mukha ni Agu na mas lalo siyang nagalit saken.

“Agu please stop! Ayoko ng ganito, ayokong gawin to. Bakit ba ginagawa mo saken to?”, pag-sigaw ko at napa-upo ako at umiiyak. Sobrang iyak ang nailabas ko. Na-kita ko naman sa mukha ni Agu na parang gulat na gulat siya sa mga nangyayari, gulat siya sa hitsura kong naka-hubad na at maraming pasa sa katawan. Parang hindi siya maka-pani-wala sa mga nangyayari ngayon.

“Agu!!”, pag-tawag ko sa pangalan niya habang na-yugyog ang katawan ko sa takot at dulot na rin ng sobrang pag-iyak ko. Lumuhod na si Agu at hinawakan ang kawawa kong katawan.

“Ben! Look, hindi ko to sinasadya. Nadala lang ako ng selos at galit ko. Ben! Sorry talaga. Ben!”, sabi niya na umiiyak na at naguguluhan pa rin.

“Wag mo akong hawakan!”, sabi ko naman at tinataboy ko ang mga kamay niyang dumadampi saaken. “Umalis ka na Agu! Hindi ko gustong maka-usap o makita ka.”, dagdag ko pa.

“Ben! Please, sorry... let’s talk.”, sagot niya naman.

“Umalis ka na!”, sigaw ko at naka-duro sa pintuan.

“Gusto kong mapag-isa! Umalis ka!”, pagtataboy ko.

Tumayo naman si Agu at kinuha ang mga gamit niya.

Lumingon siya saken habang naka-upo ako at umiiyak.

                “Ben! Patawarin mo ako..”

                “Agu, please stop!”

                Umalis na si Agu at naiwan ako. Pumunta akong sofa at kinuha yung unan at dumapa ako at patuloy pa rin sa pag-iyak. Hindi ko lang matanggap na magagawa saken yun ng taong mahal ko at inaasahan kong poprotekta saken at ire-respeto ang mga ka-gustuhan ko. Lahat ng mga nangyari ngayong gabi ay pagkakamali na hindi kailanman mabubura.

Csheneviev’s POV

                Since Friday ngayon, mag-jajam kami ng barkada. So, I called everyone, pero Ben’s not answering my call. Twenty missed calls na pero wala pa ring response. Impossible namang hindi niya naririnig ang calls ko kase palaging may ringtone yun, hindi naman pwedeng busy siya kase no matter how busy he is, palagi niya pa ring hawak ang phone niya. So, I decided to call Agu. Sinagot ni Agu after three rings.

                “Agu?”, sabi ko.

                “Oh, Csheneviev. Napatawag ka?”

“Wala naman, Gusto ko lang itanong kung magka-sama ba kayo ni Ben ngayon.”

“Actually hindi! Pero kanina Oo. And umuwi na ako”

“So, nandun si Ben sa bahay niya? Anong ginagawa nun nung iniwan mo sakanila?”

Nagkaroon ng saglit na katahimikan at narinig ko ang pag-iba ng boses ni Agu na parang naiiyak.

“Umiiyak siya ng umalis ako. Meron lang hindi pagka-intindihan.”

Kinakabahan na ako sa mga nangyayari ngayon. Meron kasing hindi magandang nangyayari kay Ben. Umiiyak daw siya ngayon sabi ni Agu at ang dahilan ay hindi pagka-intindihan. Eh pag ganun, hindi naman iiyak si Ben kung hindi pagkaka-intindihan lang ang rason. Malamang may mas malalim pang rason kung baket umiyak si Ben. Pero ang kina-tatakot ko lang ay isang bagay na maaaring mangyari sakanya ngayong mga panahong ito. So, I texted the girls para i-cancel ang jamming at pumunta na lang sa bahay ni Ben. Sinundo ko si Keifer para may kasama ako papunta kila Ben. I brought my car kase mag-cocommute na lang raw yung dalawa, sina Danaña and Apillandra.

I’m on my way to Ben’s. Approximately, five minutes before I got to his’. Mas lalong kumakabog ang dibdib ko.

“Relax  ka lang Cshe.”, sabi ni Keifer.

I sighed, “Hindi kasi maganda ang pakiramdam ko about all these.”, sagot ko.

Eto na kami, bumaba na kami ni Keifer sa car and I parked it just in front of his house. I opened the door now and wondering why it’s not locked. I moved to the living room and saw the poor half naked body of Ben. Maraming pasa and parang hindi siya humihinga. I hurried to him and feel his pulse. Eto na nga ang kinatatakot ko. Inatake na naman siya ng asthma niya while crying.

“Keifer, buhatin mo siya. Let’s bring him to the infirmary.”, sabi ko na medyo natataranta na.

Walang kahit anu mang ka-arte-arte, bihunat ni Keifer si Ben, bridal style ang pag-buhat pero kita sakanya ang pagka-taranta at nerbyos.

                I also texted Apillandra and Danaña na sumunod na lang sa infirmary and we headed there swiftly. Pag-dating namen, nilagyan agad siya ng oxygen and thanks God, na-revived siya. Pinapag-hintay na lang kami ng nurse na magising si Ben. Nasa hospital bed siya, naka-swero, kaawa-awa ang sinapit ng mura niyang katawan, at may oxygen mask. Nang makarating si Apillandra at Danaña, umiiyak yung dalawa at niyakap ako.

“Bitches! You don’t have to worry. Magiging okay na raw siya, we just need to wait na magising siya.”, turan ko pero hindi pa rin humuhupa and pag-woworry ng dalawa.

“How did this happened? Who did this?”, tanong ni Danaña at nagulat kaming lahat ng may pumasok sa room, walang iba kundi si Agustin.