Badboy or the Nerd

Badboy or the Nerd - Hoofdstuk 3

Langzaam beweeg ik mijn hand naar zijn wang. Ik ben verward. Ik heb Marcel altijd als vriend gezien en nu sta ik te zoenen met hem. Hij legt zijn handen op mijn heupen en trekt me iets meer tegen hem aan. Zijn lippen voelen zacht en warm aan. Ik sla mijn armen om zijn nek. Na en paar seconden maak ik me los van de kus. "Je weet niet hoelang ik al wacht op dit moment," fluistert Marcel met een klein lachje op zijn gezicht. Voordat ik iets terug kan zeggen kust hij me weer.

Duizenden vlinders vliegen door mijn buik. Hoe kan dit ineens. Ik zag Marcel altijd als een goede vriend maar nu vind ik hem leuk. Nou ja.. dat denk ik. Ik zit op mijn bed met mijn laptop. Ik wil er zo graag met iemand over praten. Ik zie een sms'je van Marcel. 'Hii, zie ik je maandag op school, samen in de bus? Marcel xx.'

Een warm gevoel gaat door me heen als ik de sms lees. Oké ik weet het zeker, ik ben verliefd. Snel terug reageren. 'Hey, lieverd tuurlijk zie je me, gewoon zelfde tijd als altijd bij de bus? Kim xx.' Ik klik op verzenden en leg mijn telefoon weg. Huiswerk tijd. Ik start de laptop op en begin aan mijn huiswerk.

Als ik alles klaar heb check ik mijn email. Reclame, reclame oeh een mailtje van Tessa. 'Hey, Kim! Ik zit nu in Barcelona! Zo geweldig hier. Ik mis je heel erg, als het kon kwam ik terug ;( Lots of huggies en kissies. Tessa .' Tessa was vroeger mijn buurmeisje. Toen haar moeder overleed is ze samen met haar vader naar Spanje verhuisd. Even antwoorden en dan eten. Mijn mobieltje licht op. Marcel stuurt iets terug. 'Is goed, vriendinnetje ;). Marcel xx.' Wat is ie toch lief die Marcel, mijn lieve Marcel.

-

Langzaam wordt ik wakker. Ik kijk op de wekker. Het is al half elf. Ik stap uit bed en trek mijn pyjama uit. "Kim, Marcel is hier voor je!" Hoor ik mijn moeder vanaf beneden roepen. Zo vroeg? Wat komt hij nou doen? "Stuur hem maar naar boven!" roep ik terug. Ik trek snel een te grote sweater aan en een korte broek. De deur van mijn kamer gaat open. Marcel loopt naar binnen. Hij heeft een capuchon op. We zeggen niks, maar dan doet hij zijn capuchon af. Een van zijn ogen is blauw en dik. Zijn bril hangt scheef op zijn neus.

"Marcel wat is er gebeurd?" vraag ik geschrokken. Ik loop naar hem toen en druk hem stevig tegen me aan. "Auw, Justin," kreunt Marcel. Ik zet Marcel zijn bril af en begeleid hem naar mijn bed. Marcel doet zijn schoenen uit en legt ze naast mijn bed. Hij gaat liggen op het bed en legt zijn hoofd op mijn schoot. "Klootzak die hij is, waarom heeft hij dit gedaan?" vraag ik bezorgd.

"Ik liep naar de winkel, want mijn moeder had gevraagd of ik wat wilde halen voor haar. Ik liep de winkel uit en daar stond hij met zijn groep." Ik aai rustig door zijn haren en wrijf even over zijn voorhoofd. "En toen?" Ik kijk hem bezorgd aan. "Hij liep op me af en zei toen, zoen Kim nog één keer en je gaat eraan," zegt Marcel."Wat een eikel is Justin toch, maar hoe komt dat blauwe oog?" "Nadat hij dat had gezegd gaf hij me een klap in me gezicht. Als waarschuwing zei hij. Toen liep hij weg met zijn groepje." Eindigt Marcel zijn verhaal. "Aw lieverd toch, dit kan je niet zomaar laten gebeuren. We moeten hier iets aan doen. Dat gepest moet ophouden," zeg ik. Marcel knikt. Ik aai weer door zijn bos krullen. "Het komt goed."

Hand in hand lopen Marcel en ik over straat. Het regent. Marcel houdt een paraplu omhoog en houdt hem boven mijn hoofd. Zelf heeft hij z'n capuchon op, maar dat is meer omdat hij zijn blauwe oog moet verbergen. Zijn bril zit in mijn tas. "Waar breng je me naar toe?" vraagt hij. "Zie je zo wel, eerst gaan we je bril laten maken," zeg ik. Marcel stopt met lopen. "Zeg het of je krijgt geen kusjes meer," grapt hij. Ik rol met mijn ogen. "We gaan winkelen, ik ga je een make-over geven en je gaat het leuk vinden." Ik druk een kus op zijn wang. Marcel laat de paraplu los. Hij pakt mijn heupen vast en drukt me tegen hem aan. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan. Het is me nooit opgevallen dat hij zulke mooie groene ogen heeft. Hij kust me, ik sluit mijn ogen en leg mijn armen in zijn nek. Zo staan we, midden in de stad, in de regen te zoenen.

We lopen de brillenzaak uit. Marcel zijn bril zit weer op zijn neus. We lopen langs wat winkeltjes. Het is gestopt met regenen.

"Kom, hier gaan we naar binnen." Ik trek hem mee een winkel in. "Wacht hier," zeg ik en ik zet Marcel in een stoel. Hij knikt. Ik pak een zwarte jeans, een t-shirt en een leuke blouse. "Trek dit eens aan," Ik duw Marcel richting de pashokjes. "Kim moet dit echt?" vraagt Marcel. "Ja dat moet het zeker," en ik geef hem een kus op zijn wang. Terwijl Marcel zich omkleedt sms ik Justin. 'Vuile klootzak die je bent, hoe durf je Marcel te slaan. Maandag kan je vergeten!'

"Hoe staat het?" Marcel loopt het pashokje uit. "Wauw, het staat je geweldig," zeg ik glimlachend. Marcel moet blozen. "Kopen of niet?" vraagt hij. "Kopen, zeker weten!" We lopen nog langs wat winkels en kopen een paar leuke outfits. Ook hebben we matchende schoenen. We drinken nog even wat en daarna kus ik hem gedag en gaan we beide naar huis.

-

De wekker maakt me wakker. "Gadver school," mompel ik in mezelf. Ik kleed me om, doe mijn make-up en trek mijn nieuwe schoenen aan. Snel smeer ik een broodje. Ik kus mijn moeder op d'r wang en zeg haar gedag. Ik pak mijn schooltas en ren naar de bus. Ik zie Marcel zitten. Hij heeft zijn zwarte jeans aan, met het t-shirt en de blouse die ik voor hem heb gekocht. Ook heeft hij een beanie op en de schoenen aan. "Goeiemorgen prinsje," zeg ik en ga naast hem zitten. Ik geef hem een kus. "Goedemorgen schoonheid." Marcel ziet er misschien stoer uit nu maar vanbinnen is hij nog steeds de zachte nerd waar ik voor viel.

-

Na het laatste uur ren ik vlug naar mijn kluisje. Ik ben bang dat ik Justin zo zie. Haastig doe ik mijn boeken in mijn tassen. Ik gooi mijn kluisje dicht en ren de gang uit.

"En waar dachten wij naar toe te gaan?" Ik herken de stem van Justin. Ik stop met lopen en draai me om. "Oh naar huis," antwoord ik brutaal. "Ik dacht het niet," zegt Justin en hij rent achter me aan. Hij springt boven op me en ik val op de grond. "Klootzak!" zeg ik en geef hem een trap in zijn maag. Hij ligt nu boven op me. "Kus me net zoals je bij die nerd deed," zegt Justin. "Marcel is geen nerd!" Ik begin te gillen en roep op hulp.

"Justin ga van haar af!" Hoor ik een meisjes stem roepen. Justin draait zich om. "Verdomme zeg," mompelt hij. "Rot op," zegt Justin tegen het meisje. "Nee," zegt het meisje. "Ga van haar af," snauwt ze. Justin staat op en loopt de gang uit. Het meisje loop naar me toe. "Gaat het?" Ze steekt haar hand uit en trekt me omhoog. Ik knik. "Dankjewel ehm.." "Donna, sorry van mijn broer, "zegt ze beschaamd. "Het geeft niet, het is niet jou schuld dat hij boven op me sprong," zeg ik en Donna moet lachen. "Spreek je nog wel, denk ik," zegt ze en ze loopt de gang uit.

Ik heb mijn oortjes in en maak mijn huiswerk. Hoe zou het bij Marcel zijn? Harry kan elk moment thuis komen. Zal ik vragen of ik langs mag komen? Ik sms Marcel.

'Hey Marcie, alles goed? Ik moet je echt iets vertellen en is Harry er al? Zal ik anders even langs komen? Kim xxx.'

Snel maak ik mijn huiswerk af en wacht op antwoord. 'Hey, Harry kan elk moment komen. Tuurlijk mag je komen, jij altijd ;)). Blijf je mee eten? Kusjes Marcel xx.'

Ik ren naar beneden. "Mam, ik eet bij Marcel," roep ik. "Is goed schat, ben je op tijd thuis?" "Ja," zeg ik en ren naar mijn fiets. Snel sms ik Marcel dat ik mag blijven eten.

Ik klop op de deur. "Kim!" Marcel klinkt opgewonden. Hij geeft me een kus en pakt mijn jas aan. "Wat een heer ben je toch," grap ik. Marcel bloost. We zijn alleen thuis. Zijn moeder is Harry ophalen. We gaan op de bank zitten. "Dus, wat wilde je me vertellen?" vraagt Marcel. Ik vertel het verhaal over Justin en over zijn zus Donna. "Donna lijkt me aardig," zegt Marcel. "Mij ook, ze zei dat ze me nog sprak dus ik merk het nog wel," lach ik en Marcel lacht mee. Zijn lach is zo mooi. Hij slaat zijn arm om me heen. Ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. Zo zitten we een tijd, zonder iets te zeggen.

Er gaat een sleutel de deur in. De deur gaat open. "Marcel, we zijn er," zegt zijn moeder. Ze komt de kamer in lopen. "Harry, liefje kom je," zegt ze. Harry loopt de kamer binnen. Hij heeft zijn handen in zijn broekzakken en zijn hoofd naar beneden. Hij kijkt op, recht in mijn ogen. Ik staar hem even aan en wend dan mijn blik af.

"Harry?" zegt Marcel. Er verschijnt een lachje op zijn gezicht. Hij rent op zijn broer af en omhelst hem stevig. "Ik heb je gemist Marc," zegt Harry. "Ik jou ook," zegt Marcel. Dan valt Harry's oog weer op mij. "Kim, ben jij het?" vraagt Harry en hij fronst zijn wenkbrauw. Ik sta op. "Ja, dat ben ik," zeg ik glimlachend. Harry komt op me aflopen en zoent me op we wang en geeft me een knuffel. Marcel kijkt me geïrriteerd aan. Marcel kan een beetje liplezen, weet ik. Ik zeg 'I love you' zonder het hardop te zeggen. Marcel snapt het en ik geef hem een knipoog.