...Hatırla...

Tanışma

   Medya melis
4 yıl sonra o nasıl burda olabilir. Beni hatırlamadığını biliyorum,ama ben onu hatırladıkça dayanamam ki. Tam onu unuttum derken nie bir anda karşıma çıkıyor. Ben bunları düşünürken yanlarına gelmiştik. Hoşgeldiniz faslını geçtikten sonra herkes birbirlerini tanıtmaya başladı. İlk aralarında en yaşlı olan kendini tanıtmaya başladı.
- Hoşgeldiniz çocuklar. Ben Kadir Kana,sizin komutanızım. Yineden 61. Piyade alayına hoşgeldiniz.
Ondan sonra aralarında ortanca olan konuşmaya başladı
-Ben osman tan,sizin komutanızım
Sonra o konuşmaya başladı gözlerine öldüğüm adam
-Ben Uğur Demir,sizin teğmeninizim
O konuşurken yüzüne bile bakamadım. Sonra Emre,Melis,Egehan,Özgür,Derya,Can,Merve,Abim,Selin kendilerini tanıttıktan sonra sıra bana gelmişti.
-Masal Ateş. 22 yaşındayım. İzmirden geldim.
  Kadir komutan bizi bir arabaya bindirdi. Alay burdan bir saat uzaklıktaymış. Bir süre camdan dışarıyı izledim. Osman komutan mesleklerimizi sormaya başladı. İlk Emre konuştu
-Ben aşçıyım. Neden bu mesleği seçtin diye sorarsınız. Yemek yemeği çok seviyorum. Yani yemek benim için aşktır,candır,sudur.
Osman komutan gülmeye başladı. Ama cidden Emre konuştuğunda hepimizin gülesi geliyor. Ondan sonra melis başladı konuşmaya
-Ben makina mühendisiyim. Nie seçtin dersiniz. Lise sondayken çok sevdiğim bir çocuk vardı. Plotonik aşıktım. o makina mühendisi olmak istiyordu. Bende onu daha çok görmek için onun gitçeği okulu ve bölümü yazmıştım. Sonra üniverstiye geçince onla aynı sınıfa düştük. Bir ay çıktık onla,sonra beni aldatınca ondan soğudum. Ona dört yıl işkence çektirmek için bu bölüme devam ettim,sonrada makina mühendisi oldum.
  Kadir komutan hayretle dinliyordu Melisi. Onun ardından Egehan konuşmaya başladı.
-Ben mimarım,küçüklüğümden beri inşaata ilgim var o yüzden bu mesleği seçtim
Osman komutan parmagıyla abimi gösterdi
-Delikanlı senin mesleğin ne
-Ben doktorum. Doktor olmaya dört sene önce karar verdim. Kardeşim masal büyük bir kazadan kıl payı kurtulmuştu. Daha okulumun bitmesine iki sene vat. Normalde zeki biri değilim. Ama kardeşimi o halde görünce çalışmaya karar vermistim. İşte şimdi burdayım.
Uğur abimi çok dikkatli dinlemişti. Yüzünde bir şaşkınlık vardı. Sessizce helal be demişti.
Ondan sonra özgür ve Derya öğretmen olduğunu,Merve hemşire olduğunu,Can ve Selinde pilot olduğunu söylemişti. Sıra bana geldiğinde konuşmaya başladım.
-Ben iç mimarım. Ev dizayn etmeyi çok seviyorum. Şuan Egehan site inşa ediyor bende o evlerin içini dizayn ediyoru. Normalde çocuğumuz dansla,tiyatroyla,müzikle uğraşıyoruz. Zaten buraya gelme sebebimizde bu
  Biz konuşmaya dalmışken alaya gelmiştik. Büyük bir yer değildi. Ama güzel bir yerdi.Arabadan indiğimizde yürümeye başladık. Osman ve Kadir komutan önden yürüyorlardı. Bizim arkamızdanda Uğur teğmen geliyordu. Ben onun nasıl yüzüne bakabilirim. Ama ya beni hatırlıyorsa. Ama hatırlasa belli ederdi dimi. Arkamı döndüğumde dikkatimi çeken şey ise parmağındaki nişan yüzüğüdü...