Cassie'den
Bavulumu alıp son bir kez eve baktım ve yukarı doğru çıkmaya başladım o sırada gelenin luck olduğunu sanarken sanırım nişanlısı olan rachel di.
Merdivenlerden çıkarken"geldin mi?,çabuk döndün bende gitmek üzereydim." Dedim ve karşımda onu gördüm beni öldürücekmiş gibi bakarken ben dona kalmıştım.
Uzun bir bakışmadan sonra kim olduğunu bilmiyormuş gibi"kimsiziniz?"dedim ukala bir tavırla"bunu benim sana sormam gerek,kimsin" dedi. Cevap veremedim sorusunu tekrarladı"kim olduğunu soruyorum" aynı soruyu bende yönelttim"peki ama.....sen kimsin" egosu boyunu cidden aşmıştı gözlerini evde gezdirip"bu evin sahibinin nişanlısıyım" tekrar bilmiyormuş numarası yapıp"nişanlı"diye sordum.
Bana bakıp"artık kim olduğunu söylemen gerekmezmi?,kimsin sen" sürekli tekrara düşüyorduk can sıkıcı bi durumdu.masum bi yüz ifadesi takınıp"bir durumdan dolayı sadece 1 gece kalmak zorundaydım"işi batırdığımı hissettim. Bana bakıp"yani burada mı uyudun"dedi vücüdum korku içinde titriyordu.
Bana doğru yaklaşıp anahtarları elimden aldı bana sinirden köpürmüş bir biçimde bakıp"neden bu anahtarlar senin elinde"sağa sola bakıp derin bir nefes aldım."valizimi almak için istemiştim"dedim.aklımdan geçeni yapıp valizimi merdivenlerden aşşagı ittirdi korkunç bir kızdı bu luck nasıl bunun ile birlikteydi anlamıyorum ona bakıp"ne yaptığını sanıyorsun?"dedim.ukala bir tavır takınıp"benim hatam,tıpkı senin buraya gelmen ve başkasının evinde basılman gibi"sakin bir sesle"sana düşündüğün gibi bir şey yok dedim, Yanlış anlaşılmadan dolayı..."sözümü bitirmeden"kalmama izin veren kişiyi göz önünde bulundurup öfkemi bastırıcağım"dedim.
Bana bakıp"benimle oyun mu oynuyorsun,öylece gidiceğinimi sandın,sahibi burda değilken anahtarları elinde duruyor..hiç bir şeyini çalmadığını nereden bileyim,aç onu"cidden öfkemi bastırmak zor olsada"bana bak..."sözümü kesip"yanlış anlaşılmak istemiyormuydun?,o zaman aç onu"derin bir nefes daha çektim"peki açacağım,ama tek bir şey bulamazsan o zaman ne yapacaksın?" Diye sordum öfkemi kontrol etmek cidden zordu ama luck için yapabilirdim sanırım.
Sırıtıp"öyle bir ihtimal yok değil mi?" Dedi bu kız resmen bana hırsız diyordu sinirden kudurmak üzereydim. Bavulu yere koyup açtım ve "oldu mu?" Dedim.yanıma yaklaşıp bavulu ters çevirerek kıyafetlerimi ortalığa saçtı.bana kıyafetlerimi inceleyip"emin oluyorum...bir şey yokmuş,bu çöplüğü topladıktan sonra gidebilirsin"dedi.
Bavulumu hızla toparlayıp bir an önce şu güzel görünümlü lanet yerden çıkmak istiyordum.Evden çıkmış bir deniz kıyısında oturuyordum olanları bir kez daha düşünüp yerimden kalktım.
Bilet almak için gişeye gittim bilet parası oldukça pahalıydı görevliye dönüp"şuan yeterli miktarda param yok,ama ayırabilirsiniz değil mi?"dedim terdütle ama bayan sanki sorucağımı biliyormuş gibi"pasaportunuzu rica edeceğim." Çantama döndüm tam elimi daldırıcaktım ki pasaportumun el konulmuş olduğu aklıma geldi.O eve geri dönüp luck u bulmamayı umut ettim.şans eseri oda nişanlısıda ordaydı karşımda onu görünce kacmak istedim ben hızlı adımlar atıp kaçmaya çalışırken kolumdan tutup"nereye gidiyorsun,gidiyorsan en azından bana söylemeliydin"dedi.ona dönüp"eve geldin demek." Dedim hüzünlü bir sesle tekrar kafamı kaldırıp"pasaportum,onu aldın mı"dedim. Nişanlısı arkadan belirip"onu şurdaki çöp kutularından birine attım." Dedi cidden çok sinirlenmiştim olduğum yerde ağlamak istiyordum. Tam çöp kutularına yönelirken luck "boşver ona gerek yok"dedi ona dönüp"neden yokmuş o benim pasaportum"elimi hızla çekip çöp kutularına doğru koştum.
Deli gibi arıyordum pasaportumu her çöpün içine tek tek baktım yanıma gelip"orada yok"dedi ona dönüp ağlar bir ses tonuyla"evet,burada değil ne kadar baktıysam yok"endişeli bir sesle bana "ağlıyor musun?" Dedi kendimi acındırarak"tutmaya çalışıyorum ama hikayemde her zaman,giriş ve gelişme çok hüzünlü" dedim. Söylediklerimden tek kelime anlamamıştı ki bana "ne" diye karşılık verdi.onun anlayacağı bir dilden"buraya daha iyi bir hayata başlamak için geldim,yine çöpün yanında buldum kendimi,bu nasıl bir hayat ufak dönemeci bile yok"dedim kendime kızarak.derin nefes alıp"üzgünüm,ayağı kalk"dedi ben ise ayağı kalkıp"neden üzgünsün?" Dedim bana pasaportumu uzattı oldukça mutlu bir ses tonuyla"ne?buldun mu ne zaman?"dedim pasaportum hala onun elindeyken"az önce"dedi.bu mutlu anı bozan bir ses duyduk taksi den bir kaç adam inerken luck bileğimden tutup bizi saklamıştı.endişeli bir sesle"ne oluyor"dedim bana shh işareti yaparak susturdu.adamlar bağırıyordu"o lanet herifin yaşadığı yer burasımı?"dediklerinde kalbim ağzıma gelmişti.yanlarında bir kız vardı yanındaki adamlara"yapmayın gidelim"gibi şeyler söylüyordu.bir adam bizi fark edip."heey ordalar yakalayalım" dediklerinde "bizi gördüler" dedim luck bileğimden tutup koşturmaya başladı.çantamı eline alıp tekrar bilegimi kavradı adamlardan sıyrılmak için bir sinema salonuna girdik. "madem buraya geldik dinlenelim"dedi bende kafamı salladım.o uyuyordu.ben sesli düşünüp"ne diyor bunlar ya"dedim luck hemen atlayıp kelimeleri çevirdi.
Ben de ona bakıyordum.ona bakıp"uyumuyor muydun?" Dedim.soruma cevap vermeyip başka konu açtı"nasıl olduysa,dün bir kadınla tanıştım adı Cassie birden Cassie yi merak etmeye başladım yoksa...senden hoşlanıyor muyum?" Dediğinde dona kalmıştım sanırım gözlerim dolmuştu bu adam olduğundan çok cesurdu ve bu..sanırım hoşuma gidiyordu.....

ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Heirs
Novela JuvenilUmarım sürükleyici olmuştur iyi okumalar ve lütfen yorum yapın ❤️❤️❤️❤️❤️