Chapter #9: That five seconds

970 44 118
                                    

Clarence's POV

It's been a year month mula ng mailibing si Lilyanah. Yung driver ng sasakyan nahuli na at nakulong. Hindi pa rin namin matanggap nina mom at dad pero we need to move on.

Kami na nga pala ni Kim. Yung kapatid ko ang may pakana. She gave Kim a letter saying..

[ Kapag kinasal kayo ni kuya, ako abay ah! Don't worry, boto ako sayo! thanks for loving my lovely brother. :)

Lilyanah ]

I missed her. Pero alam kong malulungkot siya kapag malungkot kami. Hey little sis, guide mo kami ah! love you.

*-------

CHICHI's pov

wala na si Lily, but still namimiss ko siya. Dahil sa kalokohan niya, nakilala ko yung taong magmamahal sakin. Walang iba kundi ang ASUNGOT kong boyfriend na si Austine. 3 months na nga kami eh!

masasabi kong normal pa rin ang mga araw kasi napaka Ungentleman niya pa rin, nangaasar, nambabadtrip at nangiinis pa rin pero wala eh! mahal ko yan eh! naalala ko pa yung sinabi sakin ni Lily.

[ You don't hate Austine, you just want him to notice you. Wag ka ng maarte. Panalo ka na sa laro girl.

Lilyanah ]

that girl.. she's bossy but still she has her own ways.

"Hoy tulungan mo naman ako maglinis." sigaw ko kay Austine. Naparusahan kasi kami ngayon kaya kami naglilinis ng hallway.

Ako lang pala yung naglilinis kasi siya nakaupo lang sa sahig habang minaMop ko.

"Nakakapagod kaya" sabi ng Asungot na to!

"at ikaw pa ang napagod ah! eh ako nga 'tong kanina pa naglilinis. Napagod ka umupo?" Sabi ko in sarcastic tone.

ngumiti lang ang loko at humiga pa sa sahig.

"Napagod ako kakatitig sa masipag kong girlfriend tsaka pano pag naglinis ako tapos nadulas ka, Hindi kita makikita agad baka mapano ka pa. Kaya mas okay na sakin na umupo dito at titigan ka kahit nakakapagod." sabi niya.. mga banat niya talaga. Kinilig naman ako.

"Tumayo ka na nga diyan. Ang dumi-dumi ng sahig eh!" Napaupo naman siya sa sinabi ko.

"Nag-aalala ka ba sakin? na baka malamigan ako at sipunin at lagnati----"

"Nagaalala ako kay tita, sa mama mo. Kawawa naman yun. Mahihirapan maglaba ng uniform mo kung masyadong madumi." sabi ko sabay ngiti. Napasimangot naman siya bigla. Wahaha.. Akala niya siya lang may karapatang mambara.

Pero sabi ko nga kahit ganyan kabaliw yan. Mahal na mahal ko yan.

*----

DANIEL's pov

Times passes by..

sabi nga nila.

.

.

.

nung nakaraan lang, tinititigan ko lang siya

.

.

tapos minahal ko siya

.

.

tapos niligtas ko siya

.

.

.

tapos umamin ako

.

.

tapos niligawan ko siya.

Academy of Changes (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon