Benim adım Manolya. Babamı bir trafik kazasında kaybettim. Annem ise şuan özel bir iş yerinde çalışmakta. 1 tane benden küçük bir kız kardeşim var. O 6. sınıfa gidiyor. Ben 8. sınıfa gidiyorum. Biz birbirimize çok düşkünüz. Belkide babamın bizim yanımızda olmamasından dolayıdır. Hayatın açısına bakınca bizi istemediğini anladığımız için bizde sadece birbirimize tutunarak hayattan uzak bir şekilde yaşıyoruz. Insan hayatında ailesinden yada sevdiklerinden uzak kalabilir. Bu da bizim sınanma nedenimiz. Işte şimdilik size ailemden ve kendimden bahsettim. Inşallah babamı ayırdığı gibi bizi de ayırmaz. Bizim ailecek farkımızda bu işte.
Şimdilik bu kadar arkadaşlar 2 vote sonrasında yeni bölümü yayimlayacağım. Inşallah bu bölümü beğenmişsinizdir de biz de hikayemize devam edebiliriz. Hepimiz inşallah mutluluğun kapıları ailesi üyesi olarak kalabiliriz. Kandiliniz de mübarek olsun. Görüşmek üzere arkadaşlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutluluğun Kapıları
HumorBir mutluluğun hikayesi. Zamanı durdurmayı başaran iki kişinin hikayesi.