จอง แจฮยอน
เป็นคนไข้คนหนึ่งที่ถูกส่งตัวมารักษาต่อที่โรงพยาบาลใหญ่ในนิวยอร์กโดยโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในคอนเนตติกัต เป็นต้นทางทำเรื่องส่งตัวมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
ในแฟ้มประวัติคนไข้ที่วางอยู่ในช่องใส่แฟ้มที่ปลายเตียงนอนของเด็กหนุ่มสัญชาติเกาหลีแต่กำเนิดนั้นแสดงให้เห็นว่าคนไข้คนนี้ยังอยู่ในช่วงอายุของเด็กม.ปลายและระบุเพียงคร่าวๆแค่ว่าเจ้าของร่างขาวซีดนี้มีอาการผิดปกติใดๆบ้างจึงต้องส่งมาให้แพทย์เฉพาะทางซึ่งอยู่ที่นิวยอร์กดูแลต่อ...คำถามคือ ทำไมถึงต้องส่งตัวมาไกลขนาดนี้? ในเมื่อที่นั่นก็มีบุคลากรที่สามารถรักษาได้?
มือหนาของนายแพทย์หนุ่มพลิกหน้ากระดาษอย่างช้าๆเพื่อพิจารณาเอกสารการส่งตัวและรายละเอียดอาการของคนไข้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด พร้อมกับยกระดับใบหน้าขึ้นลอบมองลอดกรอบแว่นสายตาไปยังใบหน้าของคนที่หลับสนิทเพราะความอ่อนเพลียจากการเดินทางและยาที่ถูกให้เพื่อความผ่อนคลายความเครียดนั้นเป็นระยะ
อายุเพียงแค่17ปี...
แต่ผ่านการพยายามฆ่าตัวตายมาถึง3ครั้ง
ครั้งแรก ตอนอายุ15 กับการฆ่าตัวตายยอดฮิต กรีดข้อมือจนเส้นเลือดใหญ่เกือบจะขาดหวุดหวิด ถึงจะยังมีคนช่วยไว้ได้ทัน
แต่ผลที่ตามมาคืออาการติดเชื้อในกระแสเลือดจนต้องรักษาตัวกว่าครึ่งปีครั้งที่2 ตอนอายุ15อีกเช่นกัน กินสารหนู แต่ก็รอด...
แต่สารพิษก็ยังตกค้างอยู่ในร่างกายบวกกับร่างกายที่ยังไม่ฟื้นตัวดี ทำให้อาการสาหัส ยื้อชีวิตกันอยู่นานหลายเดือนนายแพทย์หนุ่มถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นสิ่งที่เด็กสิ้นคิดคนนึงได้ทำลงไป
ใบหน้าที่ประดับด้วยแว่นสายตาเงยขึ้นจากแฟ้มรอบที่2เพื่อมองใบหน้าและร่างผ่ายผอมนั้นอีกครั้งอย่างใช้ความคิดก่อนจะกลับมาให้ความสนใจที่แฟ้มประวัติอีกครั้ง