Part 2

101 5 0
                                    

Alex is nu 14, en Anna 10.
'ALEX!!! HIER KOMEN NU!!!' Hoor ik mijn moeder schreeuwen. Snel ren ik naar beneden. Bang om geslagen te worden, of dat ze boos word. 'Wat is er?' 'Spreek mij niet zo brutaal aan!' Zei ze boos. 'Sorry!' Zei ik er snel achteraan zodat ze niet boos word. Ik kreeg een klap tegen mijn achterhoofd. Ik begon te huilen. 'ALEX STA OP!! EN NIET ZO ZEIKEN, HET WAS NOG NIETS!' Zei ze boos. 'Alex wat gebeurd er?!' Ik hoor de stem van Anna boven aan de trap, ze klinkt bang. 'Ga naar je kamer! En doe de deur opslot!!' Schreeuw ik.

Even later lig ik op de achter tafel. Huilend van de pijn. Ze heeft mij wel 40x geslagen met haar riem. Ze was nu in de keuken. Ik durf me niet te bewegen. Ik weet dat ze zo terug komt, en als ze merkt dat ik weg ben. Word ze boos.

'Mam! Kijk op de tv!' Ik zag een foto van papa op de tv. Toen ik de keuken in rende was mijn moeder een mes aan het schoon maken. Ik schrok, er zat bloed op. Ik hoorde van uit de woonkamer de tv in de keuken. Ze zieden dat hij vermoord was. En mijn moeder stond hier een mes met bloed schoon te maken. 'Mam? Heb j-jij p-apa v-v-v-ermoord?' Ik durfde het niet te vragen. Ze knikte.

Snel ren ik naar mijn kamer, en doe de deur opslot. Er word geklopt op de deur. 'Alex doe open! Snel!!' Ik hoor Anna haar stem. Ik doe snel de deur open. Ik zie dat Anne daar huilend staat. 'Is het waar? Heeft mama papa vermoord?!' Vroeg ze met een trillend stemmetje. Ik knik. Ik pak Anna goed vast. Ze is nog jong, ze kan dit allemaal niet aan.

Ineens begint mijn hoofd heel erg te bonken. Anna begint te gillen als ze ziet dat het bed onder bloed ligt. 'Sstttt!!! Geen geluid maken!' Zei ik boos tegen Anna. 'Je hoofd! Hij bloed!' Ze keek heel erg angstig naar mijn hoofd. Ik keek in de spiegel, het was inderdaad heel erg aan het bloeden. 'Maak je geen zorgen Anna! Ik fix dit wel, morgen kunnen we naar school, en zijn we veilig.' Ik denk dat geen 1 kind in Nederland ooit zo blij is geweest dat hij naar school kan, om weg te zijn van thuis.

Ik heb vannacht met Anna naast me geslapen. Ik werd op 6:00 wakker. Ik maak Anna wakker, we gingen ons klaar maken voor school.

Toen ik met Anna naar haar kamer wilde stond mijn moeder daar. 'Ren Anna! En doe je deur opslot!' Zeg ik nog net optijd. 'Wat doen wij hier zo vroeg?' Vroeg mijn moeder  met een boos gezicht. 'We moeten naar school.' Zei ik bang. Ik kreeg een stomp in mijn maag. 'Waar sloeg dat op?!' Zei ik boos. Shit shit shit het vloog er uit. Nu krijg ik zo'n groot probleem. 'Pardon?! Wat zei je?!' Ik zag het vuur uit haar ogen komen. 'Niets! Sorry sorry sorry!!!!!!' Ik keek haar smekend aan. Ik zag dat ze boos werd. Heel boos. 'HELP! ANNA HOU JE DEUR DICHT EN KOM NIET HIER HEEN!!!' Ik schreeuw help terwijl er niemand is die mij kan helpen. Alleen Anna maar dan brengt ze zichzelf ik gevaar. Ik ben bang, heel erg.

Ze sleurde me van de trap af. 'MAM!!!' Ik begon te schreeuwen. Misschien zou de buurman mij nog horen. Ze gooide me rond. Ik viel tegen de punt van de kast. Met mijn rug. Het deed zo veel pijn. Maar ze ging maar door en door. Hij gooide me op de tafel. Ging naar de keuken, en kwam terug met een mes. 'MAM! NIET DOEN!! HELP!! IEMAND?!!!!' Ik begon te gillen. Ik sprong van de tafel af. Ik ging door mijn enkel, snel ren ik naar boven. Maar ze pakt me net optijd bij mijn been. Ze snijd me in mijn been. Het bloed loopt langs mijn been.

Na 5 minuten is het eindelijk klaar. Ik kijk op de klok. 8:12 ik moet Anna naar school brengen. 'Anna kom je?' Schreeuw ik van beneden. Mijn moeder zit me met een boze blik aan te kijken. Snel doe ik Anna haar jas aan, en spring op de fiets. Mijn voet, mijn rug en mijn hoofd doet zeer. Maar alles beter dat thuis blijven bij mijn moeder.

Aangekomen op school ben ik weer te laat, zoals altijd. Ik loop richting de directeur, want ik moet me weer eens melden.

MishandeldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu