'Amber ga lekker op de bank zitten! EN ALEX PAK WAT TE DRINKEN!' Zei ze boos. In een sprint was Amber bij de bank. Ze schrok heel erg. Snel pak ik wat te drinken. Amber zat op de bank, en mijn moeder ging bijna op haar schoot zitten. 'Dus jij vind Alex wel leuk he?' Zei ze. 'Uhmm ja.' Zei Amber.
'ANNA!' Riep mijn moeder. Ik zag dat Amber weer schrok. Mijn moeder had Amber maar hand gepakt. Ineens ging mijn moeder staan, en hielt een mes bij Amber haar keel. 'MAM!' Ik sprong op. Amber begon te huilen. Dit kan toch niet waar zijn?! Ik haat mijn moeder!!"Mam. Wat doe jij?! Doe even normaal!"
"Alex hou je grote mond! Maak het uit!"
"Pardon?! Ik ga het niet uitmaken, Amber is het enige leuke in mijn leven."
Ik liep naar mijn moeder toe, ik hielt het mes van Amber haar keel af. "Ga naar huis!"
"Nee blijf hier!" Riep mijn moeder. "AMBER GA WEG!" Snel rent Amber de deur uit.
Anna rent naar boven, en doet zoals altijd haar kamer opslot.
"Ik ben er klaar mee! Je mag je kinderen niet slaan, en mishandelen. Je moet opgepakt worden! Ik haat je!"
"Jullie zijn van mij, dus mag ik doen wat ik wil met jullie."
"Mam, je mag niet je kinderen mishandelen, je kan er in de bak voor komen. Je moet stoppen, je brengt Anna in gevaar, en ze is nog jong. En ik heb problemen op school, ik haal alleen maar onvoldoendes omdat ik van JOU alles moet doen! Mam, laat ons met rust! Alsjeblieft!"
Ik zag haar goed nadenken, ik hoop dat ik haar heb overgehaald. Dat zou alles beter maken.
"Nee."
Ze keek boos, shit. Ik ben weer de klos. Ik probeer nog weg te komen, maar ze heeft me. Ik schreeuw zo hard als ik kan, van de pijn, maar ook voor hulp.
Ze duwt me in de kast, en deed de deur op slot.
***
Het is nu midden in de nacht. Ik zit hier al de hele tijd. Schreeuwen heeft geen zin meer, niemand die mij hoort.
***
Ik hoorde mijn moeder naar beneden komen, ik zat doodstil in de kast. Ik kroop een beetje naar achter, zodat ze mij niet zou zien. Gelukkig was het de voorraad kast, dus eten en drinken was er genoeg.Ze bonkte op de deur, ik schrok mij dood.
"Alex!" Hoorde ik haar roepen.
Ik voelde mijn hart in mijn keel, ik begon langzamer te ademen, zo bang was ik.
Ze trok mij uit de kast, en ja hoor. Het begin weer, ik moet hier weg!
***
"Huh? W-w-aar ben ik?!" Ik probeerde te gaan zitten, maar mijn hoofd bonkte heel erg."Jongetje, blijf even liggen." Zei een vreemde stem. "Wie ben jij?" Vroeg ik.
"Ik ben de zuster, herinner je je niets meer?"
"Nee, eindelijk niet. Wat doe ik hier?! Ik wil naar huis!" Ik raakte een beetje in paniek. Ik wil hier weg. "Waar is Anna?"
"Die is thuis." Zei de zuster. "Nee! Breng haar hier heen! Ik leg het je allemaal uit als je Anna maar hier heen laat komen!" Ik begon te schreeuwen, ik raakte in paniek, ik probeer weg te lopen, om Anna te halen. Alleen ik voel dat ik val, ik zit helemaal onder te bloed. Ik kan niets meer! En nu is het klaar, mijn moeder gaat de bak in!
Heeyy,
Sorry voor een lange tijd geen nieuw hoofdstuk.
Had het echt erg druk, sorry dat hij ook zo kort is.
Moest hem even snel maken.
Hebben jullie misschien nog tips ofzo?
Groetjessss
JE LEEST
Mishandeld
Mystery / ThrillerAlex is een jongen van 14. Zijn ouders zijn toen hij 10 was gescheiden, zijn moeder zat er erg mee. Want zijn vader had het uitgemaakt. Toen kwam op het nieuws dat zijn vader vermoord is. Alex wist niet wat hij zag, het was zijn moeder. Hij woont in...