DAMON MY BADBOY !ZAWIESZONE!

Lekcja historii

Damon do szkoły chodził już miesiąc. Razem ze Stefanem dziwiliśmy się, że wytrzymał tak długo. W miesiąc do dyrektora udało mu się trafić dwa razy za swoją arogancję. Myślę jednak że zauroczył go i tylko dlatego nasz dyrektor szybko stał się dla niego kumplem. Widać to było na historii której uczył. Właśnie czekaliśmy na lekcje historii a ja nigdzie nie widziałam Damona. Myślałam już, że nie przejdzie, gdy nagle zobaczyłam go w towarzystwie naszego dyrektora-Alarica Saltzmana, rozmawiali jakby znali się od lat. Nie wyglądało to na rozmowę typu: nauczyciel- uczeń lecz na typ: kumpel- kumpel.
- Damon co ty odwalasz ?- szepnęłam, gdy podszedł do mnie bliżej.
- Rozmawiałem z Alaricem.
-Alaricem? Jesteś z naszym nauczycielem historii, w dodatku dyrektorem na Ty?
- Tak, co w tym złego?- uśmiechnął się ukazując swój perlisty uśmiech.
Westchnelam i usiadłam koło niego.
- Czemu ja się dziwię? Masz pięćset lat, jesteś wampirem eh... Pan Saltzman.
- Co Pan Saltzman?- spytał Damon.
- Czy on też... No wiesz. Czy on jest...
-Wampirem?Nie. Jest łowca nie wampirem.
- Łowcą?
- Wy tam na końcu!
Saltzman patrzył prosto na nas.
- Przepraszamy profesorze, nie będziemy już rozmawiać.
- Alaric daj spokój, przynudzasz.
- Damon cicho bądź. - syknełam.
Cała klasa zwróciła wzrok w naszym kierunku.
- Ja przynudzam panie Salvatore?- Alaric zaczął do nas podchodzić.
- Tak. Kogo interesuję kiedy rozpoczęła się wojna i jakieś daty? Przejdź lepiej do konkretów.
- Jeśli uważasz, że przynudzam i nie mówię o konkretach tylko jakichś tam DATACH - podkreślił słowo daty- może ty przeprowadzisz lekcje?
- Czemu nie.
Damon wstał i podszedł do katedry.
- Prosze panie Salvatore, niech pan opowiada a ja usiadę obok pana partnerki.
Zaczerwienilam się. Damon odchrzaknał i zaczął opowiadać.

5⭐ =next