Bağlılık.

Dayanamadım.

Multimedia;Beril&İrem

Egeyi görmeli 2 gün oluyordu ve onunla gerçekten konışmam lazım. Okulada gelmiyordu bu yüzden ona birşey diyemiyorum en iyisi ilk olarak ozanı aramaktı. Yatağımdan doğruldum ve yatağımın yanındaki telefonumu aldım rehberimden Ponçik Ozan ı bulmaya çalıştım. Uzun uğraş sonucu buldum ve aradım. İlk çalışta açtı sanırım telefonu elindeydi.
"Efendim kanki?" Diyerek açtı telefonu.

"Kanki seninle konuşmam lazım" dediğimde,

"Noldu kanki?" Dedi,

"Ege benim hakkımda birşey diyor mu?

"Kanki o uzun zamandır hiç bir kıza güvenemiyo. Ama seni sevmeye sana bağlanmaya çalışıyo. Demedi deme siz sevgili olacaksınız." Dediğinde istemsizce kızardığımı hissettim. Sanırım gerçekten egeyi seviyordum.

"Kanki babam hamile ben kapatıyorum" diyerek alel acele telefonu kapattım. Ve egeyi aradım.

"Ne var?" Diyerek açtı telefonu,ODUN BE ODUN!

"Nerdesin?" Dediğimde oflayarak,

"İşim var kapatıyorum" dedi ve birşey dememe izin vermeden telefonu kapattı. Ben odun diye boşuna demiyorum. Egeyi gerçekten seviyordum Beril ve Ozanı ayarlamalıydım. Hafta sonundaydık ve yarın pazardı bende bugünü Beril yetine Denizle geçirmek istedim çünkü onu gerçekten özlüyordum. Denizi rehberimden bulup aradım ve 3.çalıştı açtı.

"Efendim boklu?" Diyerek açtı klasik deniz.

"Müsaitsen buluşalım mı?"

"Sezgi Kafedeyim. Gel.

"Kimlesin?" Dediğimde inşallah Ege'dir diye içimden dua ettim.

"Cem diye bir çocuk gel tanıştıracağım" dediğinde hayal kırıklığına uğradım.

"Geliyorum" dedim ve telefonu kapattım. Banyoya girip saçımı kıvırttıkran sonra,dolabımın önüne geçip kombinimi ayarladım. Siyah pantolonumu üstünede pembe kazağımı giyip çantama telefonumu koyduktan sonra aşşağıya indim.

Annem ve babam alışverişe gittiğinden evde kimse yoktu. Annemi arayıp demizle buluşacağımı söylediıkten sonra mavi vanslarımı giyip evden ayrıldım. Ege'yi görmeye dayanamıyordum. Çok özlemiştim. Onu sevmeyi kendime yediremiyordum bana karşı acımasız davranıyordu. Taksiye bindim ve 5 dakika sonra Sezgi kafedeydim Deniz ve Cem denen çocuk karşı karşıya oturuyordu. Denize sarıldıktan sonra Cem ile tokalaştım. Cem bana çapkın bir gülümsemeyle "Sonunda tanışabildik İrem Öztürk" dediğinde oturduğum yerde rahatsız olurcasına kıpırdadım. Yarım saat oturduktan sonra sıkılmıştım. En iyisi parka gitmek olduğunu düşündüm ve vedalaştıktan sonra kafeden çıktım. Taksiye binip bizim evin ordaki Akay parkına gittim. Düşüncelerime ve gözyaşlarıma engel olamıyordum. Beni sevsin istiyordum ama olmuyordu onun umrunda bile değildim. Gözyaşlarım süzülürken,Birinin saçlarımı okşadığını gördüm. Evet bu oydu. Neden böyle yapmıştı ki? Dayanamıyordum onu görmemeye.

-Arkadaşlar spoiler vermek gibi olmasın ama yakında herkes mutluluğa kavuşacak gece hiç uyumayıp bir bölüm daha yazıcam öptüm ponçikler :****