Adsız Bölüm 3

16.7K 53 3
                                    


Evin yolunu tuttum bugüne kadar yaptığımın en iyisiydi bu birini esaretten kurtarmıştım mutluydum alara gerçekten çok yaralamıştı beni içimi sevinç kapladı fakat artık bir karar vermek zorundaydım evet alarayı kurtarmıştım fakat alaranın bundan sonraki tutumu ne olacaktı her şey gördüğüm gibi tozpembe devam mı edicekti, bu kadar kolaymıydı kafamdan deli sorular geçerken eve geldim alara açtı kapıyı ya anlatamam o kadar mutluydu ki o an yaşadığım duyguları anlatmak için kelimeler kifayetsiz kalır içeri girdim odama çıktım peşimden geldi merak ediyordu haliyle ne olmuştu nasıl geçmişti bişey olmadı dedim hallettik artık istediğini yapmakta özgürsün dedim istediğin kişi olup istediğin yerde olabilirsin ben buna sadece aracılık eden biriyim sakın beni yanlış anlama senin özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olmam senin üstünde herhangi bir hakka sahip olmam anlamına gelmez istersen benimle kalırsın ve bundan sonra yaşantında beraber oluruz istersen yollarımızı ayırıp hayatına kaldığın yerden devan edebilirsin dedim. Duraksadı ve bana baktı bakışlarında çok derin anlamlar yatıyordu farkediyorum söyleyecek çok şeyi vardı ama susmayı tercih ediyor gibiydi anlam veremedim 2 3 dakika sessizliğini korudu ve konuşmaya başladı bunca yıldır yaşadıklarımı sana anlattım bunları anlattığım tek kişi sensin dedi beni dinledin ve bu bataktan kurtardın bu hayatta senin gibi biriyle karşılaşmışken bana yaptıklarını ve yaşattıklarını nasıl göz ardı edebilirim eğer bir seçme şansım varsa ben seni seçiyorum benim için yaptığın fedakarlıkların karşılıksız kalmayacağını bilmeni isterim dedi. Öylesine içten bir şekilde bana borçlu olduğunu dile getirmişti ki bozmadım kırmak istemedim tamam dedim dediğin gibi olsun bir çok insanın hayatını kurtaracak bir meblayı onun için heba etmiştim ama değerdi o yaşadıklarını hak edecek hiç bir şey yapmamıştı bu duruma düşmesi onun suçu değildi sımsıkı sarıldım ona sımsıkı sardım onu ona güven verdiğimi hissediyordum ve yanımdayken gözlerinin içindeki parıltıyı görebiliyordum o ara olanlar oldu beni yatağa doğru ittirdi bende onunla olmak istiyordum fakat yanlış anlaşılmasından tedirgin olmakla birlikte onu kaybetmekten korkuyordum olayları akışına bıraktım fakat sormadan edemedim emin misin diye hiç cevap vermedi deli gibi öpüşmeye arada dudaklarını çekip bana bakıyordu ve sen nasıl bir lütufsun deyip tekrar devam ediyordu. Bu durum hoşuma gidiyor olsa da birden kendimi geri çektim henüz erken olduğunu düşümdüm neden böyle yaptım bilmiyorum ama düşündüğüm tek şey o an diğerlerinden farklı olarak ona 250 bin verip sahip olmuş olmamdı öyle değildi biliyorum ama aklımda bu vardı ve ben bunu yapacak kadar karaktersiz değildim noldu dedi bozmadan cevap verdim yarım saate yetişmem gereken bir yer var dedim ve odadan çıktım aşağıda küçük bir notla birlikte bi miktar para bıraktım notta bana borçlu hissettiğini biliyorum bende bunu borç olarak veriyorum istersen ben gelmeden çıkıp alışveriş yapabilirsin ya da geldiğimde beraber gideriz 2 saate gelirim yazıyordu çıktım dışarı uzun bi hafta geçirmiştim diğerlerine oranla gerçekten çok yorucuydu sahile gittim bir kahve söyledim ve bir sigara yaktım ardından düşünmeye başladım. Çok güzel bir şey yaptığımın farkındaydım gerçekten bana minnet duyan biri vardı hayatımda şuana kadar başardığım elde ettiğim hiç bir şey bu kadar gerçek değildi hatta şimdiye kadar yaptıklarımın hiç bir anlam ifade etmediğinin farkına vardım gerçek zafer arkanızda sizin için kötü düşüncelere yer vermeyen birilerini bırakmaktır ve bunu başardığımı düşünüyordum saate baktım 1 buçuk saat kadar geçmişti eve doğru yola koyuldum geldiğim ve kapıyı çaldım açan olmadı anahtarımı çıkardım ve içeri girdim adını söylemek istemediğimden hey ben geldim diye seslendim tek tek odaları gezmeye başladım ses gelmemişti çünkü. Çatıya doğru çıktım hafiften bir müzik sesi geliyordu yaklaşktıkca şiddeti artmaya başladı kapıyı açtım alara karşımdaydı kırmızı bir elbise giymiş beynimi kurcalayan herşey yerini asaletiyle karşımda duran alaraya bırakmıştı masa hazırlamış Türk sanat müziği açmış karşımdaydı çok güzeldi herşeyiyle fevkalade bir görüntüydü gözlerine sürdüğü rimel masmavi gözlerini ortaya çıkarmıştı hoşgeldin dedi geç istersen acıkmışsındır başlayalım dedi geçtim oturdum karşıma geçti ve yemeğe başladık...

Hayat KadınıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin