Winter's Soul || RV x BTS

27: Surprise

-2 hours ago-

-Yeri-

"Hindi ako sanay dito, Bambamboo," bulong ko kay Bambam. Pangalawang beses ko lang nagpunta sa bar.

"Maki-sali ka na lang para 'di ka ma-bore."

"No, hindi ako umiinom 'no? Tsaka alam ko, mga naglalandian lang tao dito 'no. Masyado pa 'kong bata," naupo kami sa may high chair.

"Bakit ikaw? Umiinom ka?" Dagdag na tanong ko pa.

"Hindi. Kapag kasi nandito sila Hyung, nagtu-truth or dare sila. Ewan ko na nga lang kung bakit hindi sila naglaro ngayon eh. Masaya pa naman 'yun."

Napakunot ako ng noo, "Truth or dare really? That's cliche." Napailing-iling kong sabi.

Medyo natahimik ako ng sandali.

Maya-maya ay napatakip ako ako sa ilong ko, "Ugh! Ang baho! Amoy alak. Labas lang ako ah."

Tumango naman siya habang ako ay naglakad papalabas. May nakita akong bench na katabi lamang ng exit ng gate. Naupo agad ako dito.

"I-Irene. ."

Napakunot ang aking noo ng may tunawag kay Irene unnie. Napalingon ako at nakita kong hinahabol ni Taehyung oppa si Irene unnie.

"Let me go!"

Does that mean nandito rin si Jungkook? Omygod. I should get out of this place.

"Why did you lie to me?"

But I can't. I want to see how will they fight.
"Yeri. ." Napalingon ako sa tumawag sa akin.

(Play the music.)

Tatayo na sana ako ngunit pinigilan niya ako at pinaupo sa tabi niya. Nagpumiglas ako. I still hate him.

"Yeri. . Nakikita mo silang dalawa?" Tinuro niya si Taehyung at Irene na nagsisigawan. Tumango naman ako, "Ayoko ng ganyan. Ayoko ng magsisigawan tayo."

"Yeri. . First of all, I want to say sorry. For everything. ."

"Too late. Hated na ako. Sirang-sira na ang career ko."

"We can still deny it right?"

Tumingin ako sa kanya ng masama, "Do you really think na gan'un lang kadali 'yun? It was a legit picture of us! Dispatch pa ang nakahuli sa atin. Hindi gan'un kadali 'yun."

He sighed. "Then we tell the truth."

"Ewan ko sa'yo Jungkook. Mga wala namang kwenta ang iniisip mo."

"Then we can be in a relationship for real," he held my hand but I pushed it away.

Nag-iinit ang ulo ko sa kanya. "Ano ba, Jungkook?! Sarili mo na lang ba iniisip mo? Ha!? Hindi naman ikaw ang masisira dito! Ako! Ako 'yung aako nang lahat!"

"At isa pa, Jungkook! Kailangan na kitang layuan!" Dagdag ko.

"Yeri. . But. ." Napayuko siya, "I. . I. . Simula bata ganito na ang nararamdaman ko sa'yo. . Una, paghanga lang. Hanggang sa magsimula na kitang magustuhan. Hanggang sa mahal-"

Tinakpan ko ang tenga ko, "Alam ko na ang susunod mong sasabihin! Pero sorry, kelangan kitang layuan."

Ayokong masira lahat ng pangarap mo. Kahit na galit ako sa'yo, nakasaalang-alang pa rin ang kinabukasan mo. Ayokong i-sabotahe ka ni Lee Soo Man sunbaenim.