AŞK VE ÖLÜM

KARDEŞİM GİDİYORDU...

Emrenin agzindan

Dunya kac haftadir bizimle konusmuyor.Tamamen degismisdi.Benim tanidigim Dunya kendi kalbini bin parcaya ayirir ama asla bizimkin kirmazdi.Ne olmusdu bu kiza?Neden birden bire boyle davraniyor?!

Dunya okuldan ciktiktan sonar takip etdim.Zaten 1 haftadir takip ediyordum.Boyle davranmasinin nednini bulmam lazimdi.Bir taksiye binip Dunyanin bindigi taksiyi takip etdirim.Ozel hastanenin onunde durdu.Hastanede ne isi ola bilirdi ki?Arabadan inip pesinden gitmeye basladim.Uzerinde 'Zeki Gungor' yazan bir kapiya girdi.Kimdi bu simdi?Ne doktoru ola bilirdi ki?Anlamak icin beklemeye basladim.

Bir sure sonar Dunya halsiz halden cikti.Iceride ne olmusdu?Allahim delirecem!Neler karistiriyor bu kiz?

Biraz uzaklasmasini bekledikden sonar doktorun odasina girdim.

-Buyurun bir sey mi oldu?

-Merhaba ben Emre.-deyip elimi uzatdim.Oda sicak bir gulumseme ile elini uzatdi.

-Merhaba Emre bey.Bende Zeki Gungor.Size nasil yardimci ola bilirim?

-Sey aslinda ben bir sey sorucaktim.

-Buyurun.

-Sey..Az once yaninizdan cikan hasta.

-Dunya hanim mi?

-Evet.Neden sizin yazniniza geliyor?Bir seyi mi var?

-Siz neyi oluyorsunuz?

-Arkadasi,kardesi.

-Sanirim Dunya hanim size hic bir sey anlatmamis.

-Neyi anlatmamis?-artik gercekten korkmaya baslamisdim.

-Bunu size soylemem dogru degil ama Dunya hanima kalirsa hic soylemiyecek anlasilan.

-Lutfen acik konusun.

-Sey...Emre bey Dunya hanim bir kac hafta once bas donmesi,burun kanamasi,siddetli bas agrilari ile hastanemize bas vurmusdu.Bir kec tahlilden sonar ...-deyip susdu.neden susdu ki simdi bu.Dunyaya bis sey mi oldu?nesi vardi onun?Bir seyim yok demisdi ama?...

-Ne?!Nesi var kardesimin?-bagirmisdim resmen.

-Cok az kiside rastlanan AID hastaligi.

-Ne?Nasil yani?Bir tedavisi var dimi?

-Bir hafta once yine tahliller yaptik.Hastalik bekledigimizden daha hizli irelliyor.

-Eee?! Ne olmus yani irelliyorsa?

-Yani ...ameliyyat yapariz ama cok riskli.

-Peki ne olucak simdi?-sesim resmen kisilmisdi.

-Biliyorum cok zor ama guclu olmak zorundasiniz.Onun icin.Son aylarini iyi gecirmesini saglayin.-Ne?! Ne diyor lan bu?! Ne son ayi?!

-Son ay??...

-Evet Emre bey.Arkadasinizin 9 ay belkide az omru kaldi.-Bu son darbeydi.Artik hic bir sey duyamiyordum.Nasil yani?! Simdi ben kardesime 9 ay sonar veda mi edecektim?! Yok yoo hayir hayir olamaz.Ona bir sey olmaz ki..o..O g-gucludur.

Odadan cikip bos bos koridorda yurudum.Omuzuma vurup gecen insanlari ne duyuyor ne de goruyordum.Hastaneden cikmamla yuzume vuran ruzgar aglamama neden olmusdu.Agzimdan kucuk bir hickirik kacmisdi.Dizlerimin uzerine çokup çoçuk gibi hickira hickira aglamaya basladim.İnsanlar bana aciyarak bakiyorlardi.Hep nefret ederdim bu bakisdan.Dunyada benim gibiydi.Oda nefret ederdi insanlarin bu bakislarindan.Şimdi anliyordum neden boyle davrandigini.Gerizekali...Salak kardesim benim.

Omuzuma dokunan elle arkama donup baktigimda.Bana şevkatle bakan bir cift ela gozle karsilasdim.

-Yavrum iyimisin?Neyin var?-dedi karsimdaki yasli ama bir o kadarda sevkatli sesle.

Hic bir sey soylemeden ayaga kalkip yurumeye basladim.

Sabahdan beri yuruyordum.Doktorun soyledigi hic bir seyi unutamiyordum.Ne kabullene biliyordum ne de unuta biliyordum.Eve geldigimi fark edince anahtari cikarip kapiyi actim ve iceri girdim.Özel odama cikip isigi yaktim,Evet özel odam...Neden özel biliyormusunuz?Hih...Çunki bu odada her yer resimdi.Her yerde sevdigim insanlarin resimleri vardi.Aslinda burayi bizim gurupdan her kes biliyordu.Duvarda asilmis resimlerin yanina gidip odada tur atmaya basladim.Odanin tam ortasinda buyuk bir resim vardi.Beşimizin birlikde geçen yaz cektirdigi resimdi.Mutluyduk.Yere diz cokup basimi ellerimin arasina alip aglamaga basladim.Şimdi o resimden bir kardesimi nasil cikaracaktim ben.? Nasil o olamdan yasiyacaktik? Kardesim gidiyordu..Olamazdi ki.Hayir hayirrrrr...