AŞK VE ÖLÜM

SADECE 9 AY...

Yine bir sabah,yine benim sebebi bilnmez mutlulugum.Saati gormemle yatagimdan kalkis yaptim resmen.Hemen hazirlanip ciktim.Kahvalti yapmaya zamanim olmadigi icin okulda yapmayi dusundum.Kulakliklarimi takip hizlica okula vardim.

2 haftadir bizimkilerle konusmuyordum.Bir kac kere konusmaya kalktilar ama her seferinde tersleyip kactim.Onlarda artik konusmuyorlardi.

Okul bahcesi bosdu anlasilan her kes derse girmisdi.Bende kosarak sinifin onune geldim ve kapiyi tiklatip iceri girdim.Hocadan ozur dileyip yerime oturdum.

Ders sonunda bitmisdi.Hemen sinifdan cikip kantine daldim.Cok acikmisdim.Hemen biseyler alip atisdirdim.

Koridora cikip sadece bos bos yuruyordum.Telefonumun alarmi ile durdum.Tabi yaa...bu gun doktor konturolum vardi.Lanet olsun hep unuturum zaten onemli seyleri unutmamak icin alarm kururim hep.

Saat baktigimda simdi ciksaydim anca yetiserdim.Sinifa gidiyordum ki kolumda geriye dogru cekildim.Buda kimdi simdi?!Tabikide Emre...

-Ne var? Ne istiyorsun?

-Konusmamiz lazim.

-Artik anlayin gerizekalilar.İstemiyorum sizi.Uzuk durun benden.İs-te-mi-yo-rum! Anliyormusun?!

-Saçma saçma konusma Dunya!Hic bir sey olmamisken bizmle boyle davranamazsin.!

-Keyfim nasil isterse oyle davranirim.Birak simdi kolumu.-diyip kolumu cektim ve hemen kosarak sinifa gidip cantami alip ciktim.

Bahceden taksi cevirip hastaneye surmesini istedim.Hastanenin onunde durdugunda parasini verip indim.

Doktorun kapisini calip iceri girdim.

-Merhaba

-Merhaba Dunya hanim.Buyurun oturun.-diyerek karsisindaki ikili koltugu gosterdi.Oturduktan sonra bodoslama konuya daldim.Çunki o konuya yavas yavas girmeye calisinca acim yavaslamiyordu.En iyisi gercekci olmak.

-1 hafta once verdiyim tahlil sonuclari nasil cikti?

-Şey Dunya hanim...imm..nasil soyliyecegimi bil..

-Lutfen gevelemeden konusun.

-Tahlil sonuclarindan anlasildigi kadariyla hastaliginiz bekledigimizden de hizli irelliyor.

-Yani??

-Yani..size bir-iki yil demisdik biliyorsunuz.Ama haslataligin gidikce irellemesi bu sureyi dahada aza indiriyor.

-Mesele ne kadar?-sesim sonlara dogru baya bir kisilmisdi.Vereceyi cevaptan korkuyordum.

-9 ay belkide daha az bilemeyiz.

Nasil yani sadece 9 ay mi?Bu kadar az mi?

Gozlerimi silip tamam deyip odadan ciktim.Guclu dayanmaliydim.Sonuçda ne yapa bilirdim ki?Ben zayif olunca hastalik gitmiyordu.

Yine o ucurumun yanina gelip oturdum.Kabusum olan o gunden sonra burasi dertlerimi anlata bildigim tek yerimdi.

-Ahh bee! Koca deniz yine sende mi agliyorsun?Bir tek sen biliyorsun dertlerimi.Bir tek sen anliyorsun beni.

Kiyiya vuran dalgayla gozumden ilk damla dusmusdu.Sonra bir tane daha,bir tane daha ta ki gozyaslarim denizin suyuna karisana dek aglamisdim.Kulagimdaki muzik sanki bana'agla agla'dercesine caliyordu.(multimedyada)

Artik gozyaslarim dinmisdi.Gozleri ne kadar siksamsda agliyamiyordum.Evet harkesin aksine aglamayi cok severdim ben.Aglayarak atardim icimde ki sikintilari.Benim icin hayatda guclu olmanin en zor yollarindan biri utanmadan sikilmadan aglaya bilmekdi.

-Goruyomusun dostum bee.. Seninlede sirdasligimiz 9 ay surecekmis.Oyle dedi doktor.Yasaman icin 9 ay kaldi dedi.Sicak nefesi icine ceke bilmen icin sadece son 9 ayin kaldi dedi.Hayellerin icin son 9 ay,umutlarini öldurmen icin,sevdiklerine veda icin son 9 ay dedi....