Meet me under the stars

Hoofdstuk 1

Hallo! Dit is mijn eerste verhaal op wattpad. Ik heb heel lang getwijfeld of ik mijn verhaal op wattpad zou plaatsen of niet, maar na veel aarzelen besloot ik om het toch maar te doen. Hopelijk vinden jullie het wat! Ideeën en tips zijn altijd welkom! 

Enjoy!

xxxSelenatorSaartj

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 1 

Ik kom de aula binnen en loop direct door naar de grote zithoek, waar Chloë druk bezig is met uitleggen. Ze springt recht wanneer ze me ziet aankomen en drukt vlug een kus op m’n wang als teken van begroeting. Terwijl ze me nog vlug een knuffel geeft fluistert ze in m’n oor – zodat alleen ik het kan horen-: “Darrin is samen met Heather. Eens zien hoelang dat zal duren.” Ze grinnikt en laat me dan los uit de omhelzing. Chloë is m’n beste vriendin, maar soms kan ze zo vervelend zijn. Ik voel niets meer voor hem, maar hoe meer ik haar dat duidelijk probeer te maken, hoe minder ze naar me luistert. Ze is er heilig van overtuigd dat ik nog steeds gevoelens heb voor hem, en hij voor mij. Ze is zo één van die personen die gelooft in ware liefde. Ik zucht en kijk naar links, waar een blond meisje – Heather- aan Darrin geplakt hangt. Hij houd er niet van, dat weet ik nog. En dat zie je ook zo aan z’n gezichtsuitdrukking. Wanneer hij merkt dat ik naar hem kijk, schenkt hij me een glimlach. Diezelfde glimlach waar ik ooit zo hard voor gevallen ben. Ik kijk snel weg. Chloë heeft alles gezien en geeft me een duw. Ik zucht en zeg: “Ik moet nog naar m’n locker.” Chloë knikt. Ik hijs mijn tas wat hoger op mijn schouder en draai me om. Net wanneer ik bijna bij de grote klapdeuren ben kijk ik nog even achter me, tot ik op iemand op bots. Ik ruik meteen zijn geur, en wanneer ik opkijk en zijn ogen zie weet ik het zeker. “Jayme, sorry ik zag je niet,” Darrins stem klinkt schor en ik zie Heather me een jaloerse blik toe werpen. Hij kijkt me indringend aan, en even denk ik een blik te zien die zegt: “Ik mis je, asjeblieft vergeef me en kom terug.” Maar zo snel als hij gekomen is, verdwijnt hij weer. Zijn blik staat hard. Ik strijk over m’n voorhoofd en een gekwelde zucht ontsnapt aan mijn lippen. “Darrin…doe…laat…whatever.” Ik voel tranen prikken achter mijn oogleden en loop snel weg. Wat had ik nu weer opeens? Ik kan mezelf wel voor m’n stomme kop slaan. Wanneer ik bij mijn kluisje sta komt Chloë op me afgerend. “Wow, hij ziet je zo hard zitten!” kirt ze. “Chloë, laat het gewoon, wil je?!.” Ik sla mijn kluisje hard dicht, zodat het haar duidelijk wordt dat ik er niets meer over wil horen. “Wow, wat ben jij vlug op je tenen getrapt zeg,” klaagt ze. Ik rol met mijn ogen en zucht. Ik draai me om en kijk haar strak aan. “Luister even. Darrin, ik, dat is voorbij. Oké?  V-o-o-r-b-i-j.” Ik spreek elk woord zorgvuldig uit en spel zelfs het laatste woord, alles om haar duidelijk te maken dat het niets meer gaat worden tussen Darrin en mij. Ze wil iets zeggen maar ik steek mijn hand in de lucht als teken dat ze haar mond moet houden. “Waag het niet.” Ze kijkt me weifelend aan, maar besluit dan om toch maar haar mond te houden. “Goed zo,” zeg ik, en ik klop even op haar schouder, waarna ik me omdraai om naar m’n eerstvolgende les te gaan: Engels. Ik haat dat vak. De leerkracht is stom, het lokaal is stom, en het ergste is nog dat ik de les samen met Darrin volg. Oké, ik beken; ik haat het vak alleen maar omdat ik dan met hem in één ruimte zit, maar toch. Wanneer ik bij het lokaal aan kom, staat Darrin tegen de deurpost geleund. Ik zucht en hoop maar dat hij uit de weg gaat wanneer hij ziet dat ik er langs moet. Maar dat doet hij niet, ach ja, dat kon ik eigenlijk wel verwachten. “Euh, mag ik er even langs?” mijn stem slaat bijna over. Shit. Hij gaat niet uit de weg en blijft me de weg versperren. “Darrin, ik wil er langs.” Hij grijnst. “Zo, dus je wilt er langs hé?.” Ik knik en kijk hem afwachtend aan. Dan doet hij iets wat me zo van streek maakt dat ik zin heb om hem te slaan. Hij tikt met zijn vinger op zijn wang als teken dat hij een kusje wil. Ik schud koppig mijn hoofd en probeer hem weg te duwen zodat ik er langs kan, maar mijn voet blijft haperen in het lint van zijn rugzak en hij kan me nog net op tijd opvangen voordat ik plat met mijn neus tegen de grond ga. “Zo zo, ik was even vergeten hoe licht je weer was.” Hij laat me niet los en ik zet mijn handen plat tegen zijn borstkas zodat ik me van hem weg kan duwen, maar zijn greep om mijn middel verstrakt. “Darrin! Laat me los!.” Net op dat moment komt de leerkracht eraan. Alsof het niet erger kon. “Oh, Darrin, Jayme? Zijn jullie weer een koppeltje?” zegt mevrouw Vanassel. “Nee!.” Mijn reactie brengt haar duidelijk in verwarring, maar ze laat het er maar bij en schud haar hoofd. “Komen jullie binnen? Dan kan ik met mijn les beginnen.” Darrin laat me los en ik strijk ongemakkelijk mijn kleren glad. Vlug ga ik naar binnen en loop naar mijn vaste plek.