Meet me under the stars

Hoofdstuk 2

Heey! Het tweede hoofdstuk hier! Zeg me wat je er van vind! :) Ik weet dat ik niet zo heel goed ben in schrijven, maar ik doe mijn best! Hopelijk vinden jullie het een beetje leuk!

xxxSelenatorSaartj

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 2

De rest van de voormiddag gaat zo traag voorbij en is zo saai, dat ik vrees dat ik nog eens in slaap zal vallen. Maar dan gaat de bel en ben ik verlost van school. Ik prop mijn spullen in mijn tas en ga zo snel als ik kan het lokaal uit om al de andere leerlingen voor te zijn. Wanneer ik bij mijn kluisje kom en Chloë al zie wachten op mij, glimlach ik. Ik ben mijn bijna-uitbarsting alweer vergeten en zij blijkbaar ook, want wanneer ze me ziet afkomen begint ze breed te grijnzen. “Wat heb ik gehoord?.” Oh nee, daar gaan we weer. Ik open mijn kluisje en wissel mijn boeken. “Een innige omhelzing met Darrin, huh? Ik zei het toch! Je houdt nog van hem!.” Ze stuitert bijna op en neer van enthousiasme. “Ik viel, hij ving me op, meer niet Chloë. Geen gevoelens meer, remember?.” Ik verwacht dat er een antwoord komt maar wanneer dat niet komt kijk ik verbaasd naar rechts, waar ze staat. Haar ogen zijn groot en ze kijkt betrapt, naar iets achter mij. Ik heb al snel door wat er aan de hand is en kan mezelf – voor de tweede keer deze ochtend- voor m’n kop slaan. Voorzichtig draai ik me om en ik zie wat ik verwacht had. Darrin. “Niets meer? Geen gevoelens meer? Maak dat de kat wijs, Jayme. Ik ken je.” Zijn hand gaat omhoog en hij strijkt over mijn wang en stopt een verdwaalde pluk haar achter m’n oor. Ik slik en ben zo van de kaart door zijn aanraking dat ik mezelf weer moet herpakken voor ik zeg: “Je kent me helemaal niet!.” Ik klap hard mijn kluisje dicht en wil boos wegstampen, maar daar steekt Darrin een stokje voor door mijn arm vast te grijpen en me naar hem toe te trekken. We staan nu zo dicht bij elkaar dat ik zijn adem tegen mijn huid voel. Mijn ademhaling stokt en even vergeet ik weer waarom ik niet meer van hem mag houden. Zijn mond gaat naar mijn oor en hij fluistert: “Vanavond, zeven uur. Trek iets moois aan. Hoewel, je bent sowieso mooi.” Ik voel mijn wangen warm worden en sla mijn blik neer. Daarna laat hij me los en loopt verder. Chloë – die alles van dichtbij kunnen aanschouwen heeft- begint dolenthousiast aan één stuk door te ratelen, maar het enige dat ik nog hoor in mijn hoofd zijn z’n woorden. Algauw kom ik weer tot mezelf en hoor ik Chloë in m’n oor gillen. “Je hebt een date! Je hebt een date!.” Ik zucht. “Ten eerste, het is geen date, aangezien hij met Heather is. Ten tweede, gil niet zo. En ten derde, ik ga toch niet!.” Ze staart me verontwaardigt aan. “Maar je moet gaan! Het was zo duidelijk daarnet! Jullie zijn voor elkaar gemaakt!.” Ik rol met mijn ogen. “Stop met die onzin, Chloë. Er bestaat niet zo iets als ware liefde, en je kan me trouwens niet dwingen om te gaan. Hij heeft me bedrogen, weet je dat nog? Ik heb geen zin om er nog eens in te lopen en weer gekwetst te worden.” Haar gezicht betrekt en ze denkt duidelijk na over wat ik net gezegd heb. Daarna haalt ze haar schouders op en zegt: “Denk er toch nog eens over na, maar ik zie je buiten oké? Austin wacht op me!.” Dat laatste zegt ze op een zangerig toontje en ik lach. Austin is haar vriendje. Hij heeft bruinblond haar in een kuifje, een super schattige moedervlek naast zijn linkeroog en van die blauwe ogen waar je meteen in kan verdrinken. Zijn lichaam is gespierd en zijn six pack is duidelijk zichtbaar door z’n strakke V-hals T-shirtjes die hij altijd draagt. Verder is hij aanvoerder van het voetbalteam. Je kan dus wel stellen dat hij de meest gewilde jongen is van heel de school. Maar hoewel hij de meisjes voor het kiezen heeft, kiest hij toch voor Chloë en reken er maar op dat hij trouw blijft aan zijn Chloë. Ze zijn het perfecte stel. Ondertussen zijn ze bijna een jaar samen en nog altijd zot van elkaar. Je moet het maar kunnen volhouden. Ik zucht en hang mijn tas over m’n andere schouder. Op weg naar buiten kom ik Maud tegen. Eigenlijk heet ze Autumn. Geweldige naam toch? Haar moeder gaf haar die naam omdat ze van de herfst houdt. Autumn zelf daarintegen, haat haar naam. Daarom wordt ze liever Maud genoemd. Ze is ook één van m’n 3 beste vriendinnen. Wanneer ze me ziet afkomen trekt ze me in een knuffel en samen lopen we door naar Chloë en Austin. Chloës hoofd ligt op Austins borstkast en ze heeft haar armen rond zijn middel geslagen. “Hey Chlo! Hey Austin!” zegt Maud opgewekt. “Wauw, jij bent vrolijk zeg!” Grinnikt Austin. Opeens draait ze zich om naar mij en begint aan mijn arm te trekken. “Hé! Stop! Wat krijg jij nu?!.” Ik kijk haar verontwaardigt aan. “Links!” sist ze. Ik kijk naar links, maar zie alleen maar een paar giechelende meisjes die over hun telefoon gebogen staan. Ik haal mijn schouders op. “Andere links, stomkop!.” Chloë begint te lachen om ons gekibbel. Wanneer ik mijn hoofd weer draai zie ik wat ze bedoelt. Josh –waar Maud sinds 2 jaar een crush op heeft- staat op een paar meter van ons af, met z’n maten wat praten. “Ga er naar toe dan!.” Ze slaat op m’n arm. “Ja, tuurlijk. En wat moet ik dan zeggen? Hoi Josh, ik heb al 2 jaar een gigantische crush op je maar durfde het eerst niet te zeggen. Nee echt niet, dat gaat zo niet gebeuren!.” Austin die ons gesprek aandachtig gevolgd heeft zonder een woord te zeggen, laat Chloë opeens los en loopt recht op het groepje van Josh af. Ik voel hoe Maud haar nagels zich in mijn vel boren en moet op mijn lip bijten om het niet uit te gillen. “Hou verdomme je onweerstaanbaar knap vriendje tegen! Ga hem halen Chloë!." Maud stampt ten einde raad op de grond. Chloë wil net iets zeggen wanneer Austin samen met een grijnzende Josh op ons af komt lopen. Ik kijk naar Maud en zie haar in paniek raken. “Hoi Maud.” Haar ogen worden groot en ze slikt zichtbaar. “Euh…hoi…” Josh vind haar gestotter blijkbaar wel grappig want hij schenkt haar een lieve glimlach. “Heb je zin om vanavond mee uit te gaan?.” Ze knikt en lijkt geheel uit het veld geslagen te zijn. “Cool, dan haal ik je om acht uur op?.” Weer knikt ze. Wanneer Josh buiten gehoor afstand is begint ze te gillen. “Ik heb een fucking date, Jayme! EEN DATE! MET JOSH!.” Ik sla mijn handen voor mijn oren. “Ik hoor je wel!.” Chloë mengt zich weer in ons gesprek: “Jayme heeft vanavond ook een date!.” Ze kijkt me glimlachend aan. “Oh? Met wie?.” Ik kijk haar aan met een blik die zegt: waag het niet zijn naam uit te spreken  of ik doe je wat! Ondanks mijn ‘waarschuwing’ zegt ze doodleuk: “Darrin.” Maud en Austin zijn duidelijk in de war. “Maar die is toch met Heather?” vraagt Austin. Chloë knikt en Maud begrijpt alles opeens want ze zegt: “Oh, ik snap het al!.” Austin merkt dat ik me er niet gemakkelijk bij voel en zegt vlug: “Het spijt me dat ik jullie moet onderbreken dames, maar ik moet weg. Mijn bus komt zo.” “Dankje,” fluister ik zachtjes, en hij geeft me een knipoogje. Wanneer we afscheid genomen hebben fietsen Maud en ik samen naar huis. Bij het kruispunt waar ik naar links moet en zij rechtdoor staan we eventjes stil. “Tot straks dan maar?.” Ik knik. We hebben samen afgesproken om onze kleding uit te kiezen voor vanavond. Ik sla links af en rijd mijn straat in.