Hoofdstuk 5

36 1 0
                                    

Nieuw hoofdstukje! 

Read, comment, vote..

Love you all, xoxo SelenatorSaartj ♥

Hoofdstuk 5

Wanneer de bel gaat en aangeeft dat het pauze is trek ik Chloë mee naar buiten. “Wow, jij hebt opeens haast zeg!.” Ze lacht en loopt vlug achter me aan. Haar tas slingert aan haar schouder en raakt verschillende mensen in het voorbij passeren. Zodra ik buiten ben, ben ik wat rustiger. Ik wandel naar de rekken met Chloë naast me, die maar blijft zeuren over hoe haar moeder haar lievelingstrui te warm gewassen heeft. Vraag me niet hoe we op dit onderwerp gekomen zijn. Ondertussen zijn Zoë, Roxanne, Emely en Liv ook bij ons komen staan. Wanneer Zoë me aanstoot merk ik pas dat ik het gesprek helemaal niet gevolgd heb. “Huh, sorry, zei je iets?.” Ik kijk hen aan. “We vroegen hoe je date was gisteren?.” Ik slik en kijk ons groepje rond. Ik vertel het hen, wat minder gedetailleerd maar toch in grote lijnen. Ik vertel Chloë de details ooit wel eens als ik met haar alleen kan praten. Wanneer de bel gaat en we terug naar ons lokaal lopen betrap ik mezelf erop dat ik rondkijk, zoekend naar Darrin. Dan besef ik dat ik hem nog helemaal niet gezien heb vandaag. Dat is dan ook waar ik over pieker de volgende twee lesuren. Wanneer het middag is en ik bij onze tafel aankom zit de rest al gulzig over hun boterhammen gebogen. “Jullie worden nog misselijk als je zo blijft schrokken, bende varkens.” Ik grinnik. Chloë trekt haar neus op en kijkt me afkeurend aan. “Alles wat je zegt ben je zelf.” De anderen lachen, weliswaar met hun mond vol. “Klein kind.” Chloë steekt haar tong uit en lacht. De sfeer aan tafel is meestal altijd zo, luchtig en gezellig. Niemand die een woord rept over onderwerpen die onze dag zouden kunnen verpesten. Daarom hou ik van de middagpauze. Wanneer we onze boterhammen op hebben en onze boeken gewisseld hebben, gaan we met z’n allen naar buiten. Net wanneer ik aan het rek aankom en mijn tas erin smijt gaat de grote witte deur ernaast open. Ik hoor gelach van een meisje en een jongensstem, die ik uit de duizenden herken. Mijn humeur verandert op slag wanneer Darrin en Heather samen hand in hand naar buiten komen gelopen. Darrin weet dat ik er sta, want hij kijkt vlug mijn kant op, maar in plaats van een glimlach krijg ik een arrogante blik. Ook Heather kijkt me afkeurend en spottend aan. Daarna lopen ze verder zonder me nog aandacht te gunnen. Alsof ik niet besta. Van Heather wist ik wel dat ik die blik kon verwachten. Maar van Darrin… Ik moet zeggen dat het toch wat met me doet. Ik zucht en voel me verloren. Chloë slaat haar armen om me heen en zegt dat alles wel goed komt, maar om eerlijk te zijn begin ik daar aan te twijfelen. Maar, wat had ik dan eindelijk ook verwacht? Dat hij zomaar achter me aan zou komen lopen, of dat hij überhaupt moeite voor me zou doen? Tenslotte was het wel ik die hem gisteren zo bot behandelt heb. Ik zou er niet zo veel pijn moeten van hebben. Voor ik mezelf weer depri kan maken trekt Chloë me aan mijn arm mee naar de grote zaal, waar er over de middag activiteiten zijn. Ze blijft tegen me praten, over de domste dingen, maar ik luister niet echt. Ik ben er met mijn hoofd niet meer bij. Zo blijft het dan ook voor de rest van de dag. Na school ga ik met de bus terug naar huis. Net wanneer ik de voordeur open doe en mijn tas op de grond in de gang zet, piept mijn gsm.

Darrin: Ik weet dat je niet met me wil spreken, maar ik moet je zien. x

Ik schud mijn hoofd en negeer zijn sms. Als hij denkt dat ik hierop ga reageren na z’n gedrag van vanmiddag, zit hij dus echt wel goed fout. Ik ben boos. Ik stop mijn gsm weer in mijn broekzak en loop naar de keuken om iets te eten en te drinken te halen. Met een groot glas melk in mijn ene hand, een koek in mijn mond en mijn gsm terug in mijn andere hand ga ik de trap op. Ik scrol door mijn newsfeed maar zie niks interessants. Net wanneer mijn voet de laatste trede raakt piept mijn gsm weer.

Darrin: Kom op, Jayme. Ik weet dat je mijn bericht gehad hebt. Ik ken je al langer dan vandaag en weet dat je altijd je gsm bij je hebt. Dus doe niet zo flauw en antwoord. x

Ik rol met mijn ogen en loop verder, boos naar mijn gsm starend. Ik zet mijn glas melk op m’n nachtkastje en neem een hap van mijn koekje. Ik besluit om niet terug te sturen, leg mijn gsm aan de kant en ga aan mijn bureau zitten met mijn boeken opengeslagen voor mijn neus. Na een halfuur is het me nog altijd niet gelukt om me ook nog meer op één woord te concentreren, want mijn blik dwaalt steeds af naar mijn gsm, die lijkt te schreeuwen om  mijn aandacht. Na een zoveelste blik te hebben geworpen op het kleine ding, ga ik er naartoe en grijp het vast. Ik besef dat dit wel eens een domme beslissing kan worden, maar voor één keer, kan het me helemaal niets schelen.

Aan Darrin: Waar? Wanneer?

Nog voor ik de tijd heb om me terug te trekken gaat mijn gsm weer.

Darrin: Het veld net buiten het dorp. Binnen 10 min. X

Ik zucht, steek mijn gsm weg en loop naar mijn badkamer. Terwijl ik mijn haar kam bedenk ik allerlei smoesjes om toch niet te gaan, maar voor ik het weet sta ik al beneden een briefje te schrijven voor mijn moeder.

Ben even naar Chloë om een taak af te werken Weet niet wanneer ik thuis ben, laat wel iets weten

Liefs, Jay x x x

Ik leg het briefje op tafel en gris mijn jas van de kapstok. Ik spring op mijn fiets en rijd vlug naar de afgesproken plek.

Meet me under the starsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu