Ders baslamadan son saniyelerde yetismistim.Hoca kursuye dogru yururken ben de sag kosedeki en arka siraya dogru ilerledim.
Orada Siyah sacli bir cocugun oturdugunu gordugumde sasirsamda baska yere oturmayi aklimdan bile gecirmedim.Yanina oturur oturmaz fisildadim.
"Affedersiniz ama burasi benim yerim.Molada baska yere gecerseniz cok sevinirim"Saskinlikla bana donen gri gozlerine yapmacik bir gulumseme gonderdim.Kasli yapisindan onun da bir dampir oldugunu anlamistim.Bu en azindan biraz kibarlik hakettigini dusunmeme sebep oldu sanirim.
"Sanmiyorum.Boştu ve ben oturdum.Kal yada kalma umrumda degil"Saskinligi uzerinden atan gozleri simdi bana kibirle bakiyordu.Yuzumdeki gulumseme hemen silindi ve ona en uyuz bakisimi gonderdim.
Ben ona genelde yapmadigim bir sey yapip kibarca sormustum birde.Tanrim ne kadar aptaldim.Gercekten insanlar ama ozellikle erkekler kibarliktan anlamiyorlardi.
Ofke ben daha onu durduramadan beni ele gecirdi"Defol diyorum lan sana anlamiyor musun?"Birden bana donen 151 kafadan sesimin fisiltidan cikip baska bir boyuta gectigini farkettim.
"Bayan Ayaz."Matematik ogretmenimiz Bay Evan in bana seslenmesi de gecikmemisti.
"efendim bay Evan"Bu durumdan ne kadar utansamda basimi dik tutup bunu sinifa gostermemekte kararliydim.
"Az once dersimin bolunmesine neden olan gürültünün nedenini ögrenebilir miyim?"
Biran ne diyecegimi emin olamadim.Sag tarafimda ki piçin kıskıs guldugunu duymamla bos bos hocaya baktigimi farketmistim.Hemen cevap vermek icin atildim.
"Hicbir sey Bay Evan.Bir daha tekrarlanmayacak efendim emin olun."
"Oyle umuyorum Bayan Ayaz."Dikkatini tekrar elindeki kitaba verdiginde rahat bir nefes alip yerime oturdum.Basimi cevirip onun yuzune baksam üstüne atlayip onu bağmaya calisacagimi biliyordum.Bu yüzden ders boyunca kipirdamadan tahtaya baktim.Tabiki de tahtadaki trigonometriden hic bir sey anlamadim.
Zil sonunda caldiginda ayaga kalktim ve genelde altina oturdugum agacin altina gittim.Cikmasi gerekiyorsa benimle konusmasina bir mazeret vermeden siradan cikmasini saglamak icin yaptim bunu.
Birkaç merakli öğrencinin bakislarina ve dedikodularina da maruz kaldim agacin altina oturasiya kadar.
Harika... Cidden Harika...
Parmaklarimi gömdüğüm topragi siktim.Görmezden gelinmek istiyordum ve bunu bir saat icinde mahfetmistim.O siyah kafa da kimdi hem?Daha once gordugum bir yüz değildi.
Ahh tanrim!Yeni gelmiş olmaliydi.Bu yuzden aslinda bir dıslanmişin sirasina oturdugunu bilmiyordu gerizekali piç.
Off tanrim daha bir saat daha matematik dersi vardi.Icten ice bundan yakinirken dersin zili kulaklarima ulasti.Zorla sürükledigim ayaklarimla sinifa ulastim ve kara kafanin yüzüne bakmadan yerime oturdum.
Başka boş siralarda vardi ama hep önlerdeydi.Ve benim onlere oturmak gibi bir niyetim hiç yoktu.
Ders boyunca kafami siraya koyup uyuyor numarasi yaptim.Ama siraya vurup durdugu ayaginin yaptigi sarsintiyi beynimde hissediyordum resmen.Icimden yine ona KES ARTIK SUNU diye bağirmak geliyordu ama kendimi nasil olduysa durdurabildim.Ama benimle uğraşmak ve dayak yemek istediğini çok belli ediyordu.
Sakin ol Aren,
Sakin ol Aren
.Lutfen Aren Lütfen sakin...
Sakin olmassan her şeyi bok edeceksin.
Her Şeyin bir zamani var Aren!!
======================================
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampir Akademisi
Про вампировAren Ayaz 16 yasinda O bir dampir Insanlar dunyasinda kendine bir yer bulabilmisken onu sevdigi seylerden kopardilar. Gardiyan olmaya zolanmasi onun bunu kabul edecegi anlamina gelmiyordu.Dogdugu degil olmak istedigi seyi olmaliydi. Ve Bunda yalnis...
