“R-Red..”
“Maybe ayaw mo pa akong maging boyfriend kasi you don’t know anything about me pero malalaman mo din ang tungkol sa akin. We will figure things out together. I love you so much and I can’t wait for you to be mine. I will do my very best to be your perfect boyfriend, so can you be my girlfriend?”
“SAY YES! SAY YES! SAY YES!” sabi ng audience. At kasama pa dun ang parents ni Mark, si Toni na kilig na kilig na may Just-say-yes look.
Lahat sila nag-aabang sa isasagot ko lalong-lalo na si Red na nakatingin lang sa akin.
“Red, alam mo ba ayoko sa mga surprises..”
“Ha? I’m so sorry.. I—“ na upset siya sa sinabi kaya pinutol kasi masasabihin pa ako. Hindi pa kasi ako tapos.
“But now.. I love surprises especially yung mga notes na nilalagay mo” Kinikilig ako sa mga surprises niya. I felt so loved.
“A-Alex..”
“Pwede ko bang hiramin ang tablet mo?” sabi ko sa dalagang nasa audience na may hawak na tablet. Binigay naman niya. May sinulat ako sa Tablet pinakita kay Red.
“Yes?.. Yes! SHE SAID YES! SHE SAID YES!” paulit-ulit niyang sabi at pinakita ang sinulat ko sa lahat. Tumatalon pa siya. Niyakap niya ako ng mahigpit.
“I love you..Red Spencer!” bulong ko sa kanya.
“I love you more Alexandra Bea Montenegro!” bulong din niya at hinalikan niya ko sa noo.
Lahat ng tao sa palagid namin ay napalakpakan at kilig na kilig. Ang mga photographer naman ay busy na busy sa pagpicture sa aming dalawa naging artista ako bigla.
“So, let’s have our second date. Like I promised?” di niya nalilimutan ang promise niya sa text nung nasa Paris siya.
“Okay..” sabi ko sa kanya, at hinila niya na ako palabas. Mabuti na rin at umalis kami kasi ang sakit na ng mata ko sa mga flash ng camera.
“Our Bachelor has finally find the one.” Habang paalis kami narinig ko sabi ng host.
2nd date? saan?
BINABASA MO ANG
She's my NBSB
Teen FictionSi Alexandra Bea Montenegro ay 29years old, isang CERTIFIED NBSB. Never been kiss, never been touch. Gusto na niya talagang magkaboyfriend kasi malapit na siyang mawala sa kalendaryo. Kaya papasok siya sa blind dating, pero sa kasamaang palad di siy...
