SONSUZ

Part 5

Kapıyı açık bıraktığımdan hemen kendimizi içeri attık.Elektrikler geleli 5 dakika olmuştur neredeyse.

"Allah'ım yarabbim.Bak görüyo musun ya keşke gitmeseydiniz be yavrum."Serap teyze yakınırken birden Mert sözünü kesti

"Anne beni gönderen sen değil misin?Çekirdek yemesen nolur.Bu kızı niye peşimden sürüklüyosun hem?"

Hafif kaşlarım çatılmıştı haliyle.Niye öyle diyosun ki gerizekalı?!İnsan gibi geldik işte.

"Neyse olan oldu artık hem sen koca adamsın karanlıktan mı korkuyosun? Ne bu haller oğluşum."

Elini kaldırıp"Tamam anne tamam."diyerek oturduğu koltuğa daha da yayılarak televizyon izlemeye devam etti.

...

Saat 10 a geliyordu nihayet.Uzun bi akşam olmuştu nedense yani benim için.Zaman geçmek bilmedi.

Bilgi yarışmasının bitmesine yakın Handeyle aramız iyice kızışmıştı.Benim verdiğim cevaba karşı çıkıp kendi cevabını savunuyordu.Arada Mertinde bize katılıp cevap verdiği olmuştu ve hepsini de bildi.Cevabı doğru çıktığında hafifçe gülümsüyor gözlerinin yanında çizgiler oluşuyordu.Çok tatlı dememek işten değil.Cidden öyle.

Yarışma bittiğinde Hande ayaklanmaya başladı.

"Of çok uykum geldi ya.Yatıyorum ben."

"Tamam iyi geceler bende uyuyacağım."diyerek bende ayağa kalktım.Mertte kalkıp odasına doğru yöneldi."İyi geceler."bize bakmadan söyleyip geçti.
"Sana daa."Hande arkasından resmen ciyaklamıştı.Uzakta değilsin ki niye bağırıyosun!?

"Hande salak mısın niye bağırıyosun?"

"Aman çok uykum var Peri.Gel öpiyim."
Yanağımdan ses çıkartarak öptüğü için hemen elimin tersiyle yanağımı sildim.

Uyuşuk uyuşuk odasına girdi.Serap teyze çoktan uyuduğundan kapıyı yavaşça kapadı.Bende odama geçmek için hareketlendim.

Kitaplığımın yanına koşup iki gündür okuyamadığım kitabımı aldım ve sayfalarını koklamaya başladım.Bu koku kadar güzel bir şey yok!Odada sıkılırım diye salona geçtim.Camın yanındaki sandalyeye oturup hevesle okumaya başladım.

...

Kitabın son sayfalarına geldikçe ağlamamın dahada hızlandığını fark ettim.İki karakterde ölmek zorunda mıydı sanki!Birbirini o kadar çok severken son kez görüşemeden ölmek.Düşündükçe daha çok gözyaşı gözlerimden süzülüyordü.Son cümleyi okuyup kitabı masaya bıraktım ve ellerimi yüzüme kapadım.Bu kadar üzüleceğimi tahmin edememiştim.Resmen hıçkırarak ağlıyorum.Birden ayak sesleri duymamla irkilmem bir oldu.Hemen gözlerimi sildim ve kafamı kaldırdım.Gelen Mert'ti.İlk başta beni görmedi ve ilerlemeye devam etti sonra burnumu çekmemle hemen başını bana çevirdi.

"Peri napıyosun bu saatte?"

"K-kitap okuyodum."
Ağlamaktan dolayı boğazımda ki yumru yüzünden konuşamamıştım.Gözlerimi sıkıca kapadım ve bunu yapmamla birkaç damla daha düştü gözlerimden.

"Noldu sana ya?"Yanıma gelerek eğildi ve bana bakmaya başladı.Sanırım.Ellerimle yüzümü kapadığımdan dolayı ne yaptığını göremiyordum.Bir daha burnumu çektim.

"Peri ağlıyo musun sen?Noldu?"

Elini bileğime koyarak yavaşça çekti.Ağlamam durmuştu zaten ama duygu yoğunluğu yaşadığım için hala gözyaşlarıma sahip çıkamıyordum.Tanımadığım birinin önünde ağladığıma inanamıyorum!