Violet || H.S [Thai Translation]

Chapter Thirteen

ไ ว โ อ เ ล็ ต

"ธ-เธอลองเล่นกีร์ต้าให้ฉันฟังหน่อยซิ"

"ฉันว่าไม่ดีกว่านะ"

"ทำไมหล่ะ?"

"ก็ฉันมันกากหนิ แฮร์รี่ตอนที่เธอสอนฉันไม่รู้สึกเลยหรอ?"

"ม-ไม่จริงซักหน่อย"

"ฉันว่าการที่เราเรียนเพลงTwinkle little starอาจจะยากเกินไปนะ"

ฉันรีบเปลี่ยนประเด็นทันทีเพื่อทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นและมันก็สำเร็จซะด้วยซิ มันรู้สึกเหมือนกับเด็ก3ขวบกำลังเรียนรู้เพลงนี้เลย พวกเราสองคนอยู่ในบ้านต้นไม้มาซักพักนึงแล้วแหละน่าจะประมาณ3ชั่วโมงได้นะ เวลาอยู่ในนี้ฉันรู้สึกลืมวันเวลาข้างนอกไปเลยเพราะว่าพวกเรามีความสุขไง ฉันไม่อยากให้มันจบเลย วันนี้ฉันเรียนรู้หลายๆอย่างนะ เช่น แฮร์รี่สามารถสอนคนได้ดี,แฮร์รี่เล่นกีร์ต้าได้ และสุดท้ายการเล่นกีร์ต้าเพลงTwinkle little starมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

"วันนี้ฉันมีความสุขมากเลย ขอบใจนะแฮร์รี่"

"ไม่เป็นไร วันนี้ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน"

เขายิ้มตอบ พวกเราสบตากันและพวกเราสองคนก็สบตากันอยู่อย่างนั้นจนบางครั้งมันก็ทำให้ฉันอยากรู้เกี่ยวกับตัวเขามากขึ้น แต่ก่อนที่ฉันจะคิดอะไรออกก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แฮร์รี่หยิบมันออกมาแะรับสาย

"เฮลโหล" ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงจากปลายสาย

"ม-ม-ไม่ต้องเป็นห่วงครับแม่ ผมไม่ได้เป็นอะไร ผมอยู่กับไวโอเล็ตครับ"

เขายิ้มให้ฉันและฉันก็ยิ้มตอบ มันทำให้ฉันนึกถึงแม่ของฉันว่าเธอจะโกรธฉันขนาดไหน เดี๋ยวก่อนนะ...โทรศัพท์ฉันแบตหมดหนิ แต่ฉันว่าแม่คงรู้แหละเพราะแม่รู้ว่าฉันชอบลืมเสียบที่ชาร์ตโทรศัพท์ตลอด บางทีฉันก็ลืมเอาโทรศัพท์ไปโรงเรียน

"ม-แม่บอกแม่ไวโอเล็ตนะครับว่ามันเป็นความผิดของผมเอง และผมขอโทษครับ ข-ขอบคุณครับแม่ พ-พวกเรากำลังจะกลับแล้วครับ เดี๋ยวเจอกันครับ"