Kim's POV:
Nang marating ko na ang aking silid,dali dali akong pumasok
Umupo ako sa kama at dun na bumuhos ang mga emosyong kanina ko pa pilit na pinipigilan.
Hanggang ngayon hindi parin nagsisink in sa utak ko lahat ng nangyari. I keep asking myself kung anong mali.
Anong kasalanan ko para lokohin niya ako ng ganun kadali?
Hindi ko namalayang nakatulog na ako sa kakaiyak.
"I love you so much Kim"
"Sweetie pie"
"Ang cute mo sa I.D mo"
"LIAR!"
Agad akong napabangon sa pagkakahiga. Naalala ko na naman. I can feel the tears running down my face.
Kinuha ko ang cellphone ko para tingnan kung anong oras na. 12:43 A.m. Ang tagal ko palang tulog di narin ako nakapagdinner.
Bakit ko siya napapanaginipan?
Habang tinitingnan ko yung phone ko. May nag-pop sa utak ko.
Hindi naman siya kawalan diba?
So why bother crying here all night long Kim,eh niloloko ka lang naman niya.
Paulit ulit kong sinasabi sa utak ko ang mga katagang yan.
Hindi na ako iiyak. He doesn't deserve my tears. Bakit ko sasayangin yung luha ko sa isang walang kwentang lalaki.
BINABASA MO ANG
His Bestfriend 「BaekYeon」|| Completed
Teen Fiction"I pray for all your love Boy,our love is so unreal I just wanna reach and touch you,squeeze you,somebody pinch me(I must be dreaming) This is something like a movie And I don't know how it ends boy, But I fell in love with my Bestfriend"
