Kim's POV:
Monday non,nagtataka si Bryan kung bakit hindi ko siya pinapansin.
Lumapit sa akin si Yen,kaibigan din namin nila Keith.
"Bakit di kayo nagpapansinan?" takang tanong niya. She's reffering to Bry.
"Ayoko kasi sa mga taong mangloloko!" I said that loud enough for them to hear.
Tumingin ako sa puwesto ni Bry at nakatingin siya sa akin. Hindi ko mabasa ang expression niya.
Parang you can see pain at pagsisi sa mga mata niya but I shrugged that thought.
Alam mo yung tawag sa kanya. Pa-fall.
Ang sakit. Kasi tinuring ko siyang bestfriend,sana naman sinabi niya nalang straight to my face. Okay lang naman sa akin kung inamin niya. Matatanggap ko pa yun,pero hindi eh sa iba ko pa nalaman. Sa isang kaibigan ko pa.
He lie. He's a Liar.
Nagmuka akong tanga. Mukha akong tanga na kilig na kilig sa isang taong pinaglalaruan lang pala ako.
I know my self na hindi ako ganun kaganda,pero may utak naman ako.
Bakit di ko naisip na puwede niya palang magawa sa akin yun.
Alam niyo kung bakit?
Because he is not a man of words. He's a man full of action.
Alam mo yung feeling na nananaginip ka na may concert tix ka na ng BTS pero pag kagising mo narealize mong wala pala talaga. It's just a dream.
A dream. Na ayaw ko ng magising para lang makasama siya at palagi lang akong masaya.
BINABASA MO ANG
His Bestfriend 「BaekYeon」|| Completed
Teen Fiction"I pray for all your love Boy,our love is so unreal I just wanna reach and touch you,squeeze you,somebody pinch me(I must be dreaming) This is something like a movie And I don't know how it ends boy, But I fell in love with my Bestfriend"
