As expected isang araw na naman ang lumipas at hindi parin nagkikita sina Gerald at Sarah. Napagpasyahan na naman ni Gerald na mag overtime sa opisina upang hindi na naman makasalo ang dalaga sa kanilang dinner kahit nagtatampo na amg mommy niya.
It’s almost 11 when Gerald decided to go home. Samantala hindi pa inaantok si Sarah pagkatapos niyang makausap sina Shin at ang kanyang mommy kaya napagpasyahan niyang magpahangin muna sa may veranda ng bahay pero mas pinili niyang huwag ng buksan ang ilaw at hayaan na lang ang sinag ng buwan ang maging tanging ilaw niya doon.
Expected na ni Gerald na tulog na ang mga tao sa kanilang bahay kaya nagtuloy tuloy na siyang umakyat sa kanyang kwarto pero imbes na dumiretso sa kanyang kwarto ay natigilan siya dahil nakitang nakabukas pa ang pinto papunta sa veranda.
“bakit naman nila hinayaang nakabukas ang pinto dito” sambit ni Gerald habang patungo sa pinto pero imbes na isara niya ito ay napag isip niya na parang gusto muna niyang magpahangin doon dahil matagal tagal na rin siyang hindi tumatambay doon dahil na rin sa busy siya sa trabaho. Hindi na rin niya inabalang buksan pa ang ilaw
Hindi naman namalayan ni Sarah ang pagpunta ni Gerald doon dahil na rin siguro sa nakapikit siya. Pareho silang walang kamalay malay sa presence nilang dalawa hanggang sa marinig ni Gerald na may naghuhum.
“this is what I told them na isara ang pinto dito, someone is here, nang hindi nila nalalaman, whoever this person, humanda ka” sigaw sa isip ni Gerald, habang tahimik na pumunta sa switch ng ilaw para buksan ito
Pagbukas niya ng ilaw ay napatayo si Sarah at sabay silang napasigaw ng …
“who are you?!!!!”
Nagulat si Gerald sa nakita, he is not expecting that the woman he is trying to avoid as much as he can is infront of her
“Sa—Sarah?” nauutal na sabi ni Gerald
Hindi sigurado si Sarah kung si Gerald nga ang kaharap niya, kahit nakita na niya ang picture ni Gerald sa sala dahil iba ang itsura doon ni Gerald at iba ang kaharap niya ngayon, marahil ay bata pa si Gerald sa picture na iyon at nag kaharap niya ay lalaking matipuno ang dating at mejo balbas sarado. Nagtaka naman si Sarah dahil kilala siya ng lalaking kaharap, kung si Gerald man ito ay bakit siya nito kilala dahil kung tutuusin ay hindi nila alam ang itsura ng isa’t isa.
“you know me?” takang tanong naman ni Sarah kay Gerald
“ah, yes?, you’re Sa---Sarah right?, we are only one girl to leave here, so I guess you’re Sarah” pagsisinungaling ni Gerald kahit siguradong sigurado siya na si Sarah ang kaharap. Kahit sa skype niya lang ito nakita ay sigurado siyang si Sarah ito dahil wala namangpinagbago kung maganda siya sa monitor ay di hamak na mas maganda siya sa personal. Nauutal pa siyang sumagot sa dalaga at hindi niya namalayan na mabilis na pala ang tibok ng kanyang puso pagkakita kay Sarah
“ah, yes, so you must be Gerald?” balik tanong naman ni Sarah para makasigurado na si Gerald nga ang kaharap
“who else would you expect?, ako lang naman ang kapatid ni Ken, meron pa ba?” mejo may pagkaaroganteng sagot ni Gerald kay Sarah para maitago kung ano man ang kanyang nararamdaman sa sandaling iyon.
Sarah just chuckled sa sinagot ni Gerald, tama naman kasi siya, dalawang lalake lang naman ang nakatiira sa bahay na iyon maliban kay Jun.
“haha, sorry, dapat hindi ko na tinanong obvious naman na ikaw si Gerald, dalawa lang pala kayong lalake dito maliban kay mg Jun”
Mas lalo namang bumilis ang tibok ng puso ni Gerald pagkarinig sa tawa ni Sarah, it was the same as what he heared before. Hindi niya alam kung ano ang gagawin upang maitago ang pag ka starstruck niya sa dalaga, kung sa una palang nilang pagkikita ay ganoon na ang kanyang nararamdaman pano pa kaya kung araw araw niya itong makita, mahihirapan yata siyang pigilan ang sarili upang tuluyang mahulog sa dalaga.
