president Cleverland zit op zijn stoel in zijn parlement. verveelt tikt hij met zijn vingers op het scherm dat dient als tafelblad. Waar zou hij zich nu eens mee gaan bemoeien? Zou hij het laten hagelen boven de rand van de stad? Of zou hij een hovercraft net iets te hard laten landen op het gebouw van de ingenieurs? Verveelt staan hij op uit zijn stoel en loopt naar een van de grote ramen. Hij zal straks wel een beslissing nemen. Vanuit Zijn hoge wolkenkrabber kijkt neer op de oorspronkelijke resten van de stad.
"Meneer", Bruusk draait hij zich arm en drukt op een knop. Voor hem verschijnt een hologram. "Wat is er nu weer", zegt hij. "Die bende weer meneer, er is een lijk aangetroffen". 'Weeral, de koelcellen liggen vol met lijken". De president trekt een vies gezicht. "Kunnen jullie niet eens een stel kinderen aan"? "Maar meneer". "Wat nou meneer, geef het maar gewoon toe"! "Wat moet ik toegeven meneer", vraagt de bediende terwijl hij probeert beleeft te blijven. "Dat je niet eens een stel kinderen aan kan James". De president grijnst zijn witte tanden bloot die blikkeren in het zonlicht. "Zorg dat daar verandering in komt of de koelcellen hebben er straks een bewoner bij". Bruusk drukt hij het hologram weg.
" ik heb honger", Jason legt klaaglijk een hand op zijn buik en kermt overdreven. "Ach hou je kop, eergisteren zijn we ook al bijna gesnapt", snauwt Rayen. "Ja idioot", bemoeit chris zich er mee. "Dankzij jou moesten we het geld aan nieuwe kogels uitgeven". "Hoezo dankzij mij"! "Jij was de gene die te veel herrie maakte hoor, je weet toch dat de detectoren van het ministerie zelfs het kleinste geluid opvangen"? "Nou nog mooier, waarom probeer jij de schuld altijd op mij te schuiven"? Chris slaat haar armen over elkaar. "Jongens kappen nou", zegt Michelle. "Ik ben een meisje". Chris kijkt kwaad naar Michelle. "Oke jongens en meisje dan".
Liam, de rustigste van het stel zakt op de vettige zwarte bank. Aan zulk soort discussies doet hij nooit mee. Niemand kon er echt wat aan doen. Die verkoper was zo stom om te gaan schreeuwen. Logisch dat zo'n detector dat geluid dan uit de lucht plukt. Een ding is zeker, de man zal nooit meer schreeuwen. Een duivelse grijns komt op zijn gezicht. De verkopers en handelaren zijn de derde groep. Dat betekend dat ze best veel verdienen. Boven hun komen de mensen die in de diensten werken zoals de vredebewakers. En daarboven staan nog de mensen van het ministerie en de heel geleerde mensen. Zij worden het meest gehaat omdat je als je in de eerste groep geboren word automatisch miljonair bent.
De mensen in de laatste groep, dus de zesde groep hebben het het slechts. De meesten hebben weinig tot geen geld. Mannen verdienen hun geld meestal door bij te klussen of het vuil van de straten te ruimen. Vrouwen gaan al heel jong (op hun dertiende) de prostitutie in.
Maar de bende heeft nee gezegd tegen deze regeling. Ze noemen zichzelf ookwel de snakes en doen er alles aan om het ministerie dwars te zitten. Liam is trots op deze groep. Ze kennen elkaar al vanaf de luiers. Het was Rayens idee. Toen zijn vader werd doodgeschoten omdat hij probeerde wat extra geld te verdienen had hij er genoeg van. Hij verzamelde ons bij elkaar en vormde de snakes. Hij leerde ons schieten, stelen, messen werpen, boogschieten, hacken en nog veel meer. Hoe hij dat kan? Niemand weet het. En niemand wil het ook weten. Als je aan Rayens privé leven komt ben je er geweest.
Vorig jaar had de snakes nog zes leden. Percy was een heel goede hacker geweest. Hij kwam overal in zelfs de database van het ministerie. Maar helaas ook in het dossier van Rayen. De volgende dag viste Michelle hem op uit de beek. Met een kogel in zijn schedel. Niemand zei het hardop maar iedereen wist dat Rayen het gedaan had.
"En toch heb ik honger", klaagt Jason. "Ach man hou je kop". "Stil", rayen heft zijn hand op. Het leiderschap komt weer in hem om hoog. "Jason, als je honger hebt dan ga je zelf maar geld regelen ergens". "Ja dan kan je jezelf eindelijk eens bewijzen", sist Chris kwaadaardig. Ze vind Jason maar een beetje een sul al zal ze dat nooit hard op zeggen. Michelle daar in tegen zwijmelt helemaal weg bij zijn goudblonde haar en zijn felblauwe ogen die intelligent de wereld in zich opnemen. Alsof ze elk detail appart en heel nauwkeurig moeten analyseren. Nee chris valt meer voor de stoerdere types zoals Rayen. De moedige leider van de bende. Ze zou haar leven zo aan hem toevertrouwen als dat zou moeten. Ze kwijnt helemaal weg in zijn gifgroene ogen en zijn gespierde bovenlijf. Zijn zwarte haar dat altijd alle kanten op staan en dat je in geen mogelijkheid in model kan krijgen.
"Wacht maar, morgen piepen jullie wel anders", zegt Jason die opstaat. "Jullie smeken me dan op je knieën om eten". Zonder de rest nog maar te groeten draait hij zich om en stormt de kelder uit.
"Ik hoop dat hij weet wat hij doet", zucht Michelle. "Vast wel, hij heeft het vaker gedaan". Stelt Liam haar gerust. Maar Rayen weet het nog niet. Jason is ongetwijfeld de slimste van hen allemaal. Maar een mens door honger en haat gedreven kan rare dingen doen. Ja, Jason zou nog wel eens voor problemen kunnen zorgen. En Rayen weet niet of hij Jason dan nog kan redden.
JE LEEST
The New World
Science Fiction"Jullie krijgen het niet vuile straatratten"! "Oke dan niet", zegt Rayen en hij richt de revolver op de man. Michelle draait haar hoofd weg. Dit vind ze altijd het minst leuke gedeelte. Een schot galmt door de nacht. Bloed spettert op de muren en de...