hoofdstuk 4

19 5 2
                                    

"Jongens ik maak me echt zorgen" Chris ijsbeert zenuwachtig Door de kleine muffe kelder. "Nou dat is dan ook de eerste keer dat jij je zorgen maakt om Jason", zegt Rayan een tikkeltje minachtend. "Voor alles moet er een eerste keer zijn". "Oh houd je kop Liam" Rayan heft zijn hand op. "Voor deze ene keer heeft onze Chris gelijk". "Zie je wel dat er voor alles een eerste keer moet zijn". "Houd je kop Liam".

"Als iedereen nou even zijn kop houd over een eerste keer". Nick is ook uit zijn hoekje gekropen. "Ik vermoed dat het ministerie Jason heeft". "Hoe in godsnaam kan het ministerie Jason hebben". Michelle keek fel zijn kant op. "Daar is hij toch veel te slim voor". "Ook slimme mensen maken soms fouten". 

Jason word wakker van het gezoem van computers en ingewikkelde apparaten die kris kras om zijn ligbank heen staan. Mannen in witte jassen staan om hem heen en kijken geïnteresseerd naar hem. Vrouwen lopen haastig heen en weer terwijl ze de bevelen van de mannen op volgen. Jason bedenkt walgend dat de mannen in de witte jassen professoren zijn en waarschijnlijk uit de tweede groep komen. Ze hoeven maar in hun vingers te knippen en er komen al twee vrouwen op hem af gestoven om zijn bevelen waar te maken. Zijn het eigenlijk wel vrouwen? Jason bekijkt ze eens wat beter en ziet tot zijn schrik dat het nog maar meisjes zijn. Alleen zijn ze dramatisch onderhanden genomen door de schoonheidsspecialisten en hun voorbereidingsteams. Je kunt precies zien welke meisjes al langer in dienst zijn. De gene die het langs in dienst zijn zien er veel meer verwaarloost uit. pieken vettig haar steken onder hun haarnetjes uit. Ze zijn bestempeld als hopeloos geval. Wat wil zeggen dat er niks meer aan hun te verbeteren valt. Als ze niet snel genoeg zijn worden er gerust klappen uitgedeeld. Een professor slaat een meisje recht in haar gezicht als ze perrongelijk een doos dossiers laat vallen. Jason wil protesteren maar er komt geen geluid uit zijn keel. Hoe hard hij het ook probeert, geen enkel geluid is mogelijk. Een man loopt op hem af en klikt twee ijzeren banden om zijn polsen. Even later voelt hij hoe een andere man het zelfde doet met zijn enkels. Hij kan nu geen kant meer op en nog steeds komt er geen enkel geluid uit zijn keel. 

Nog net voelt hij hoe een vrouw trillerig een naald op zijn arm drukt en een vloeistof langzaam zijn lichaam in gespoten word. Daarna is er helemaal niks meer.

The New WorldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu