The New World

Hoofdstuk 5

Hijgend rent Rayan door de straten van Patriam. Hij wist wel dat er iets goed mis zat. Hij heeft het al die tijd gevoelt, er klopt iets niet. Er zit iets fout, en wel goed fout ook. De rest van de Snakes volgen hem op de hielen. De lucht is asgrauw en het lijkt wel of de wolken zijn open gebroken. Het water gutst met bakken uit de hemel. Rayan zijn blik valt op Chris die heb op de voet volgt. Het water stroomt over haar wangen en ze lijkt oververmoeid. De afgelopen drie dagen heeft bijna niemand een oog dicht gedaan. Drie dagen hebben ze in spanning door gebracht. Zou Jason terug komen? Zouden hun zorgen voor niks zijn geweest? De bendeleden hadden er vurig op gehoopt maar in zijn achterhoofd had hij geweten dat er iets mis was geweest. En nu lopen ze dan toch door de schimmige steegjes op weg naar het ministerie. Logischerwijs is dat de enige plek waar Jason kan zijn. Aangezien Jason nooit uit zich zelf de Snakes in de steek zou laten en Rayan weet heel goed dat er inmiddels een grote prijs op hun hoofd staat.

Het lijkt wel of de regen van de afgelopen weken opgespaard is tot een grote stortbui die hen nu het zicht ontneemt op wat zich voor hen op het pad bevindt. Ze strompelen gehaast verder, de tocht wordt met elke stap die ze zetten zwaarder en het lijkt wel of er geen eind aan komt. Het water sijpelt uit Michelle haar broekspijpen en de regen die over haar gezicht stroomt vermengt zich met tranen. Ze was er niet van bewust hoeveel ze eigenlijk om Jason geeft. Eigenlijk is dat met alles zo. Je weet pas hoeveel je om iets of iemand geeft als je het kwijt raakt.

Na een halfuur doemen de eerste wolkenkrabbers op. Ze staan als schimmen afgetekend tegen de lucht. Een teken dat ze de achterbuurt verlaten hebben en zijn aanbeland in de wijken van de hogere groepen. Het ministerie gebruikt netjes het woord kasten, alsof het heel normaal is. Wat veel mensen ook vinden. Al ongeveer honderd jaar leven de mensen nu met dit systeem en de meeste mensen hebben zich er dan ook bij neer gelegd. Niemand bepaald in wat voor gezin je geboren wordt, vrouwe Fortuna is je meer gezind als je in een hogere kaste geboren word. Het is het lot, zeggen ze en daarna gaan ze gewoon weer verder met hun dagelijkse bezigheid.

De Snakes zijn anders. Zij hebben het daarom ook nooit over kasten. Ze hebben het minachtend de naam "groepen"gegeven. Het ministerie beheerst heel hun leven en daar willen ze niet meer aan mee werken. Eerst diep in het geheim, Percy heeft een keer op alle schermen in heel Patriam een protest tegen het ministerie geplaatst. Tot grote onrust van het ministerie zijn ze nooit achter de identiteit van van de daders gekomen. In plaats daar van hebben ze drie onschuldige mensen laten executeren. Sinds dien handelen de Snakes in het openbaar met bijvoorbeeld die roofovervallen. Zij moeten immers ook eten. Nu het ministerie Jason heeft zijn ze vastberaden om hem terug te halen. Alleen al om het ministerie dwars te zitten, maar ook omdat de bende een grote familie is.

De regen wordt langzamerhand minder terwijl ze het hart van Patriam naderen. "Volgens mij zien we er echt uit als een stel verzopen katten" Nu de stortbui eindelijk bijna over is klaart de sfeer in de groep ook zichtbaar op. De eerste mensen wagen zich weer de straat op en kijken minachtend naar de groep. Vergeleken met alle dure merkkleding die de mensen op straat dragen zien de vodden die aan hun lichaam plakken door de regen er maar armzalig uit. "Mama ik wil weer terug naar binnen, daarlijk loopt mijn make-up uit". Een klein meisje met het kapsel van een poedel probeert haar moeder overdreven krijsend mee terug naar binnen te krijgen. "Wat praten die mensen altijd zo overdreven". Nick doet  het accent na. "Help, daarlijk loopt mijn make-up uit. Een hij wrijft verwoed over zijn gezicht. "Nou stoppen", Rayan stompt hem zachtjes in zijn zij maar kan toch een klein glimlachje niet verbergen. "Laten we eerst maar eens zorgen dat we er net zo uit zien als deze marionetten hier". "Ik ga echt mijn haar niet roze heb laten verven" Chris wringt haar natte haar uit, gooit het achterover en bind het op een staart. "Dat hoeft ook niet maar met deze outfit komen we echt het ministerie niet in". "Dat wordt dus een mixomatose", Liam grijnst. "Een metamorfose slimmerik maar ja dat klopt wij gaan vanavond op kleding jacht" Dit gaat nog een interessante avond worden....