"Pakawalan niyo na ako..."
Tok tok tok.
Nagising ako nang may narinig akong katok at tumingin sa alarm clock. 7:00 palang naman. Ang aga-aga pa.
"Sino yan?" Tanong ko.
"Ash, Ang mama mo ito. Gumising ka na dyan at anong oras na. Mahuli ka pa sa kasal mo."Sabi ni mama.
"Mama, Tinatamad po akong umattend sa kasal ko. Kasal ko? KASAL KO? KASAL KO NGA PALA!!!"
Tae. Nakalimutan ko kasal ko nga pala ngayon. Phew. -_- At binuksan ko na ang pintuan para papasukin si mama.
"Naku! Ikaw talagang bata ka. Huwag mo sabihing nakalimutan mo. Tsk tsk."
"Sorry po mama. Buti na lang po pinaalala mo. Kaya mahal kita e. :)"
"Ikaw talagang bata ka. Papaiyakin mo nanaman ako e."
"Huwag na po kayo malungkot mama. Ayaw mo nun. Wala nang makulit dito sa bahay dahil ikakasal na siya. Hindi ka na ulit manggalaiti sa galit dahil sakin." Niyakap ko si mama
"Mamimiss padin kita anak. Alam mo namang mahal na mahal kita kahit na ikaw ang dahilan kung bakit lalo akong tumatanda."
"Mama, Huwag ka magdrama dyan. Iloveyou mama."Hinalikan ko siya sa noo
"Iloveyoutoo anak."
"Halika na mama. Gagayak na ako. Mamaya mahuli pa ako sa kasal ko."
"Oo nga pala. Kumain ka na muna sa baba."
BINABASA MO ANG
The Missing Bride
RomanceO N G O I N G ♥ Ang hindi magbasa nito pangit. :P Kaya basahin niyo na. Vote and Comment na din. :) If ayaw niyo ok lang. Thankyou na lang :*
