Nagising ako na nasa puting kwarto ako and i am sure that this is not my room.
"Gising ka na pala."Nagulat ako ng magsalita si Gian.
"What happen nasan ako?"Pagtataka kong tanong sa kanya.
Tinignan ko yung paligid at nalaman ko rin yung sagot ko.
Nasa ospital ako.
"Here at St.Vincent Hospital. Ang you passed out a while ago while reporting. Pwede kanaraw umuwi ngayon since nagising kana. Btw kamusta pakiramdam mo?. Ang kulit mo sinabing iuuwi na kita kanina."Pag sermon naman nya sakin.
Kita mo yung pagaalala sa mukha nya. Mukha syang frustrated.
"Oh, sorry for disturbing you. Naabala pa kita.Medyo mas okay unlike a while ago. By the way you can go home now."Pagpapaumanhin ko sakanya. Nakita ko naman yung pagtutol sa mukha nya.
"Ang sabihin mo makulit ka!tch. Give me the number of your sister. I'll call her."Tss. Sounded like a boss.
Suplado parin sya but yung makitang concern sya sakin parang gumaan yung loob ko.
Masaya ako ngayon kasi sya yung nakita ko paggising ko despite of what i am feeling right now.
"Wala na sya nasa canada na."Sabi ko at mukhang nagulat sya sa sinabi ko.
"Kailan pa?You're living alone?"Ramdam mo yung pag alala sa tono ng boses nya.
" 2 years ago i think."Sabi ko sakanya.
"what the. i am sorry."Sabi nya. Napayuko naman siya. Inabot ko yung mukha nya at hinarap to sakin.
"Ano kaba okay lang. Uuwi na ako kaya ko naman. I'll just take a cab."Pag aasure ko sakanya.
"No shitty way Reneè. Hahatid kita. Mag stay ako sa unit mo may sakit kapa."Pagsabi nya at mukhang final na yung decision nya.
"But maiistorbo lang kita im okay lagnat lang to."Pagtutol ko sa sinabi nya.
"No buts.Lalabas muna ako. I'll settle the bills so that you can go home."Tumayo na sya at aakmang lalabas na ng magsalita ako.
