Bir şiiri tutup iki ucundan dünyaya doğuruyorum
Bir başak kadar ince veya
Ellerin kadar beyaz
Bir hikaye düşüyor peşime kurtulamıyorum
Sonra birden büyüyor tüm çiçekler
Öteler başaklardan
Romalardan büyüyor
Bir merhaba yoldan çıkıyor nasılsın oluyor
Bir ekmeğin içini oyup kuşlara veriyoruz
Bir kuş selam veriyor geri
Ve bir hayat evet oluyor seviniyoruz
Sen beni öpsen
İstanbul jeopolitik önem kazanır bakma
Bunlar daha köprü yapıp duruyorlar
Bir şiiri tutup iki ucundan dünyayı doğuruyorum
Bir papatya kadar narin
Ya da gözlerin kadar siyah
