Truth or Dare?

9: Harsh Words

Ilang araw na kaya simula nang dumating kami dito sa France? 5 days ago?

Andito ako ngayon sa canteen with my cousin. And? Ano pa ba ang bago? Well I guess, dumami yung mga admirer ko.

Mga problema rin kung nagkataon. Hmpf!

Sino pa ba? Sila lang naman lagi ang pinaproblema ko eh. Buti hindi pumapasok ang mga ants sa locker ko.

Kaninang umaga kasi, punong-puno ng chocolates sa locker. Ferrero, toblerone, snickers,cadbury, tapos marami pa.

As if naman daw na makakain ko yun. Mag-gegain lang naman ako kung saka sakali noh!

"Hey! Ang sarap ng mga chocos, are you na ayaw mo?" Riel asked.

"Alam mong kumakain ako ng chocolates pero di ganyan karami."

"Okay pero ma---"

Huh? Anyare dito? Tumigil, tapos nakatitig sa akin? "Hey, I already know that I am pretty. So doncha stare at me. Starring is rude." I said.

"No, it's not. Especially if the view is awesome like you. Mind if I join?"

Napatingin ako kung sino ang nagsasalita. Kaya naman pala. Si James. Grabe talaga tama ni pinsan. Hahaha.

Tumango naman tong kasama ko. Ano pa bang aasahan ko? Sa tingin niyo ba tatanggihan niya si James? Big big NO!

"Ganyan pala ang walang pake ha" sabi ko sa kanya.

Inirapan niya lang ako.

"Pikon?"

"Sorry but mind if you can translate it on english or in french?" sabay smile. No wonder nagustuhan to ni nerdy cousin. Whahaha.

"As if you can't understand the Filipino language, Mr. Green." then I smirked.

"Whoah. Stalker of mine? Didn't knkw that my crush stalks me, huh?"

"Stalk your face. Your not even my type. By the way, my cousin Riel."

"So harsh dear, it hurts." tapos umakto pa na kunwari ay nasasaktan."Hi Riel." bati niya.

"H-hi." ay nako. Uso bang magblush ngayon? ^___^

"Cous' wag pahalata. Mas mapula ka pa sa kamatis oh." tukso ko.

"Kasi naman eh." sabay lagay ng buhok sa likod ng tenga. Hahaha.

"Bon--" I cut him off.

"I don't wanna talk to the people who are using french." It's true. Ayoko. Bakit? Eh sa ayaw ko eh. Hindi naman sa hindi ako marunong. Wag kayo. Ako ang first sa french language namin ano.

"Okay. Sorry. So hi." I just stared at him and tumingin siya kay Riel. Katabi ko itong kumag na James na iti. "So, you will ganna join the pageant huh?"

Riel nodded.

"Are you sure that you'll win? No offense but, I think you can't even make to top 10. Sorry to say again, suit yourself. It's better if you'll just read those books and keep quiet." wow ah. Ang harsh?

Tinignan ko si Riel. Walang imik. Nangingilid yung luha. "How dare you to say that to me, James? Go to hell, idiot. At least, a nerd like me is part of the first section. You? Oh, how did you even suit in the third one? Goodluck to the next school year, asshole." then walk out. Uso rin ba?

Nang makaalis na si Riel, tumayo ako at dinuro ko siya. "You, how dare you say that words to her! I'll tell yhis to you, before judging others, look at yourself first. Even Riel is a nerd, she's still awesome and intelligent. Not like those other chuchus in here, they have jist brain's bird. In short, suit yourself, idiot." iniwan ko siya doon na tulala. At bago pa ako makaalis ng tuluyan, "Don't you ever do that, especially to my cousin." and yun, iniwan ko siya na ngayon, you can see into his face na sobra siyang nagulat.

Hindi kasi kalat dito sa campus na magpinsan kami. Well, sino ba naman kasi ang mag-aakala. Akala nga nila noong first year kami, sipsip siya kaya lagi siyang nakadikit sa akin. Marami rin siyang natanggap na harsh words but of course, pinagtanggol ko siya.

Nagsimula noon, di na nila siya inaway. Grate, right? Pero hindi pa rin  nila alam na magpinsan kami. Ewan ko ba diyan kay Riel. Hindi naman alam ng mga kaklase ko na may-ari ako ng company. Ang alam lang nila, famous at top-student ako.

Pumunta na ako sa likod ng school building namin kasi dun lang naman yung tambayan namin dalawa.

Ohhh, poor little one. She's crying. Lumapit ako sa kanya. At hinakap siya.

"Zianne bakit ganun? Akala ko noong lumapit siya sa akin noong nalaman niyang sasali ako sa school pageant, susuportahan niya ako. He even told me those words na 'good luck'. Akala ko talaga,binibigyan niya ako ng luck. Yun pala, iba ang ibig sabihin, goodluck pala yun, na ibig sabihin ay 'goodluck kung mananalo ka'. Ang tanga ko kasi eh. Noong nakita ko siya noong araw na iyon, akala ko swerte. Tinitignan niua kasi yung mga names sa list. Akala ko ako yung name ko yung tinitignan niya, kay Ynna siguro 'yon. Akala ko sa akin eh. Akala ko lang pala." ayun,iniyak niya na.

Haaayyy, kawawa naman yung pinsan ko. Noon, tinry ko rin naman magsuot ng nerdy attire pero bakit maganda parin ako? Char!

"Shhh. Hayaan mo na. He's not worth it to cry for. Ang ganda-ganda mo tapos iiyakan mo lang iyong mokong na iyon?"

"But--"

"No buts. If you didn't stop crying, baka magwrestling kami noong James na mukhang gago na walang utak na iyon."

"Okey. I'll stop na. Pero ayoko nang sumali sa pageant. Foundation lang naman yun eh. Grade 9 naman na ako. Mas maraming fresh kaysa sa akin. Matatalo lang din ako."

"No, you'll join."

"Huh? But ikaw pa mismo nagsabi sa akin na mag-back out ako. Anong laban ng mukhang to sa kanila?

"I know, but I don't care. Sasali ka and that's final. No reason to back out, huh?" the I smirked.

"Do I have a choice?"

"After this day, I'll bring you at your best."

"As you say."

Then we hugged.

Kung sino ka mang James Green ka, I know and I promised na pagsisisihan mo ang mga salitang binitiwan mo sa pinsan ko. You didn't know us.