Truth or Dare?

18: New Life

Oh em geee. After how many months? Ahm ito na po yung isang update. Enjoy reading!

Marco's Point of View

Confirmed.

Siya nga yung kapatid ko.

Since my mother died, noon ko lang nalaman na isa akong Villamor. Before, I don't even care who really am I. Basta ang alam ko lang, nabuhay naman ako ng tama.

But one day, my life changed. A week after ilibing si mama, may isang envelope akong natanggap at ang pamilya ko. According d'un, I need to go to France. Yun rin ang last word ni mama sa akin. I need to know my own father.

Maraming letrato ang nakita ko sa envelope. His picture, our picture when I was a baby and his building. Nakalagay rin doon kung asan siya nakatira, anong address ng office niya at marami pang information bu I don't bother. Wala akong pakialam.

Hanggang sa nakilala ko si Zianne. Wala akong clue noon na siya yung kapatid ko. Nagkaroon lang ako ng hinala noong nakita ko ang pangalan niya noong inaalok siyang maging model ng Channel. Pero yung hinala ko, totoo pala.

Sobrang cliche.

Nang nalaman ko rin na may kapatid ako, I don't care pero noong nakikita ko naman ang mga pamilya na masayang kasama ang mga kapatid nila, I imagined kung totoo ngang may kapatid ako. Magiging sweet rin kaya kami katulad ng mga nakita ko? Magiging super close kaya kami? Hindi kaya siya magagalit manlang o kasusuklaman niya ako?

Pero ngayon, nasagot na ang mga katanungan ko, galit siya sa akin. Galit nas galit. One week na rin noong malaman niya ang totoo. I don't have the guts naman para tawagan siya. Who am I, by the way? Isa lang akong anak sa labas.

Papunta palang sana ako nang biglang nagring yung phone ko.

It's daddy...

[Hello? Marco?]

"Hi."

[Where are you?]

"Papunta po ng condo."

[Can I have a favor?]

"Anything, sir, basta po kaya ko."

[Can you live here? Para na rin masanay kayong magkapatid na laging magkasama?]

Nakarating na ako sa condo unit ko at umupo muna sa sofa. "Parang mahirap naman po ata yan, makakasama ko po ang asaw niyo at si Zianne, baka magalit lang po sila kasi nandun ako."

[Napag-usapan na namin ito ni Sophia. Ayos na rin ang kwarto mo. You're already 18, hijo, sana naman payagan mo akong makasama ka.]

"Masyado naman po ata akong masama kung hindi ako papayag.] bakit ba ang formal ko kung sumagot ngayon?

[And one more thing, please, call me daddy.]

"Yeah." Pagkatapos nu'n binaba na niya ang telepono.

Titira kasama nila sa iisang bahay? Bakit ako pumayag?

But after how many minutes, biglang may nag-door bell sa unit ko. Nalaman ko rin na pinapasundo na ako. So, everything was planned. Kung sakali palang hindi ako pumayag, masisira lang ang lahat.

Kumuha lang ako ng mga gamit at in-unplug ang mga wire. Mamimiss ko ang condo ko.

*****

"This way sir."

Pagkababang-pahkababa ko palang, may sumalubong na s akin. This mansion is bigger than I thought. May nagbuhat na rin ng gamit ko at itinuro ang kwarto ko. Sa 3rd floor ito naka-locate.

Nang pumasok naman akio du'n, nakita kong inaayos pa nila ang ibang gamit. Sinabi nialng nasa work pa daw si daddy tsaka si maam sophia.

"Si Zianne po, nasaan?"

"Nasa kwarto niya po sir."

Tumango nalang ako bilang sagot. Paano ko siya haharapin? Duwag na kung duwag. Natatakot lang ako na walang mapuntahan yung pinagsamahan naming magkaibigan nang nalaman niyang kapatid ko siya.

Habang nag-iisip ako, bigla nalang siyang lumabas ng kwarto niya, "Yaya, meron na po ba si---"

Hindi niya na naituloy ang nais man niyang sabihin dahil nakita niya ako. "Zianne, anjuan ka pala."

Tinanguan niya nalang ako bilang tugon. Ito na nga ba yung sinsabi ko eh. Pero wala naman akong magagawa. Ako nga nabigla eh, siya pa kaya?

"Ahh, hindi pa po dumadating eh."

Tinanguan niya nalang din ang katulong nila at pumasok muli sa kwarto niya. NAng mailagay ko na ang mga gamit ko sa magiging kwarto ko, pumunta muna ako sa kusina at iinom sana nang tubig nang makita kong lumabas muli si Zianne at naka-robe. Asan kaya ang punta niya?

Magtatanong palang sana ako pero nilagpasan niya na ako. Sa totoo lang, may kumirot eh. Sumakit parin kahit papaano. Alam niyang meron ako, pero nilaghpasan niya lang ako.

Bilang isang curious na tao, sinundan ko siya ng tingin hanggang pumunta nalang ako sa mirron na wall nila. Sa may pool pala siya pumunta.

Ilang minuto lang ang lumipas, dumating na rin si daddy.

"Anjan ka na pala ,hijo. Nakita mo na ba ang kwarto mo? Kung may kailangan ka, sabihin mo lang, ha?"

"Opo. Salamat po."

"Don't be shy, son." napatingin siya tinitignan ko. "Nagka-usap na ba kayo?"

Umiling nalang ako.

"Then, talk to her."

"She's still mad, dad."

"Let's just wait, nagpapalamig lang 'yan."

"Sana po."

"I'll go to my office muna. Talk to her."

Ngumiti nalang ako, at umalis na nga siya.

Hapunan na namin ng dumating na si Tita Soph. Naging maayos naman ang dinner and Tita Soph told me na Mommy nalang daw.

Great night. Pero hindi parin ako pinapansin ni Zianne.

Ano kayanv ayaw niya?

Sa tingin niya kaya, nagsinungaling ako sa kanya?

Or maybe, baka iniisip niya na aagawan ko siya ng mga bagay na dapat sa kanya?

Either of the two, I'll gain her trust back.

I will have my sister back, no matter what.

This is the beggining if my new life.

______________

A/N

Ooopppsss. Sorry po. Ang Lame. Babawi nalang po ako sa susunod mga chapters pero mukhang natatagalan pa po.

12:07 na po eh...

Goodnight!