Truth or Dare?

8: See you soon

"Let's go. 10 minutes nalang aalis na tayo. Where are your friemds darling?" Mom asked me. Nasaan na ba sila? Alam kaya nila?

"I don't know mom. I think di na rin sila makakarating."

"Huh? But why? I thought--- AYUN SILA OH!" then mom pointed them out.

"Zianne!" Angelica shouted.

"Mamimiss ka namin." Mia said.

"Ugh! Ang drama guys. Wag ngang ganyan. Mamaya di na ako makaalis eh." -me

"Bakit kasi ang bilis ng vacation mo. 1 month, I guess?" Soph said with her maarte tone.

"Psh. Ingat ka doon Panget ah." Oh, isa pang mapang-asar itong si Mico eh.

"Wow Mico ah. Kung panget ako, anong tawag sayo? Beast?" Then tawanan.

Kung hinahanap niyo siya. Ayun, parang tuod. Ayaw magsalita. Tsk.

"Calling the passengers to chuchcuhcy"

Di ko na pinakinggan.

"Group hug!" Sigaw ni Jake and Anthony.

"Mamimiss ka namin." They said in unison except that one.

"And so am I." Ayun, hakap moment na.

"Hija, tara na. Baka maiwan pa tayo eh."-mom

"Bye."

Paalis na kami. Malayo na. Mabigat sa loob na hindi ko manlang siya nakausap. Ayoko rin eh. Baka bumigay ako.

May naramdaman nalang akong malamig na bagay sa leeg ko na siyang dahilan para tumigil ako sa paglalakad. Isang anghel at puso ang nasa kwintas.

May humakap sa akin mula sa aking likuran. Alam ko ang amoy na ito. Yung scent ng hininga niyang amoy mint ang lemon. Si Angelo ito. Siya ito. SIYA ITO!

"Mag-iingat ka doon ah. Advance gift for our friendship anniversary."

I nodded."Thank you"

Then hinarap niya ako.

Tapos

He hugged me.

"See you soon." He said.

I smiled. "Ingat ka rin. I'll miss you."

"I'll miss you too Wan. Ingat ka doon. Take care of that necklace ha?"

"I will. I will always take care of this."

"Hija, tara na. Hinihintay na tayo ng dad mo."

Tumango nalang ako." Bye."

Hinakap niya ulit ako. Damn. Luha. Magpigil ka. Kumalas nalang ako sa hakap naming dalawa. At tumakbo papuntang eroplano. At ng papasok na ako, sinilip ko ulit sila. At kumaway ako.

"Tara. Babalik pa naman tayo eh." mom said.

"When? After 3 years?"

"Let's see."

--France--

After 8 hours na byahe. Naamoy ko na naman ang hangin ng aking pupuntahan.

Hayyyy. Back to normal life na naman. Wala na namang makakaalam kung sino ako. I think, only Riel and my relatives only know who really am I.

"Anak, mauna ka na."

"Alright." then pumunta na ako sa van na susundo sa amin. Sinilip ko si mom and then pumunta siya sa isang lalaki. Nagbigay ng--- wait, pera? But why? When I saw her approaching, kunyari wala akong alam at wala akong nakita.