Kız yemekhanedeyken başımdan aşağıya kola döktü.
Bir kaç küfür savurduktan sonra önüme bir bıçak bıraktı ve bağırdı.
"Şimdi kendini bir de bizi ayırdığın için kes. Dikey."
Bıçağı sakince alıp ayaklandım, aşçıya verdikten sonra geri geldim.
Saçımdan damlayan kolaya aldırış etmeden oturdum ve yemeğimi yemeye devam ettim.
İnatçıyımdır.
Kız çığlık atarak beni itti.
Yere düşecek gibi oldum.
Beni tuttuğun için teşekkür etmeliyim.
Yine de seni gördüğümde saçımdan ötürü utandım.
Yanaklarım hala kırmızı.
Bundan nefret ediyorum, utanmak bana göre değil.
Ama seni her görüşümde hassas davranıyorum.
Bu aşk mı?