KAKABOO-KABOG (ONHOLD)

CHAPTER 2

edited

_________________________________________________________________________________

Madilim na ng nakarating kami ng San Simon. At pagkarating palang naming, reklamo na agad ni Tara ang narinig naming.

"Diyan tayo tutuloy?" tanong agad niya ng makapasok kami sa loob ng bakuran.

Ito iyong bahay sa panaginip ko kagabi. Para siyang haunted house.

"Malamang naman. Kaya nga dito tayo huminto." sagot ni Gia.

Nagpalinga-linga ako. Hindi naman ganoon kataasan ang gate at bakod ng bahay. Makikita mong layo-layo ang mga bahay. At kahit hindi pa masyadong kumakagat ang dilim, wala ng masyadong tao ang gumagala sa kalsada. A typical barrio. Lahat ng taong dumadaan ay tumitingin sa amin.

Busy kaming lahat sa pagtitingin sa paligid ng makarinig kami ng sigaw. Natigil lang

"Aaaaahhhhhh......."

Hinanap naming iyong sigaw. At napatigil lang kami ng malaman naming si Tara lang pala ang sumigaw na iyon.

"Hindi ito pwedeng mangyari. Babalik na lang ako ng Manila kung ganito din lang naman." She said.

"Tara,bakit? May nakita ka bang multo?" tanong ni Kalvin dito.

Nakatingin kaming lahat sa kanya naghihintay ng sagot niya.

"Nasaan? Saan mo nakita?" nanlalaki ang mata na wika ni Prince.

"Wala naman akong nakitang multo." Sagot niya.

"Wala ka naman palang nakitang multo, eh ba't kung makasigaw ka para kang nakakita ng multo diyan?" mataray na sabi ni Gia.

"Bakit ba?" tanong ni Bullet.

"Kasi naman..........Walang signal dito. How can I text my friends? How can I update my twitter? My instagram? My facebook? Ano ba namang klaseng place to? Paano sila nakikipag-communicate?" maarte niyang sagot.

"Asus! Iyon lang naman pala. Akala namin kung ano na. And,FYI,this place is a province. A barrio. Kaya wag ka ng magtaka kung bakit walang signal dito. Saka we're not here para lang makapag-update ka ng SNS mo." sagot ko.

"And regarding to their means of communication, what's the use of letter? They can communicate by means of it." dagdag pa ni Gia.

Pero hindi pa rin siya nakipagtalo. Talagang sumagot pa.

"Duh! Uso pa ba ag sulat"

"Double duh! Oo naman.Kahit nga ikaw, gumagawa ka din ng letter.Like excuse letter kapag a-absent ka sa school." I said. Saka anong problema niya sa pag-gamit ng sulat?

"I can't live longer in this kind of place." Maarte pa niyang sabi ako.

"Kahit ako,hindi makakatagal kapag may kapitbahay akong katulad mo." I said. Nakakainis na ang kaartehan niya huh. Dapat talaga hindi na lang ito isinama.

"Katulad kong maganda?"

"Ewww! Kapal. Sarap mong itapon pabalik sa Maynila" ewan ko kung narinig niya ang sinabi ko.

"May sinasabi ka?" tanong niya. Sabi ko nga hindi niya narinig. At nakita kong nakangiti si Gia. Malamang narinig niya. That's one of her ability.

"Tumigil na nga kayong tatlo. Para kayong aso't pusa. Ang mabuti pa, pumasok na tayo sa loob." awat sa amin ni Red.

Mabuti pa nga. Kesa ang intindihin naming ang kaartehan ni Tara.

"Tara, sabi mo walang signal? Dito sa pwesto ko,meron." sigaw ni Prince ng naglalakad na kami papasok. Agad naming lumapit si Tara dito. Napailing na lang iyong iba. Napatingin lang sila.