~KALP~

~Bana İyi Geliyorsun~

Medya Asel ve Selim.

 Bu eve geleli 1 hafta olmuştu. Selim sabahları erkenden çıkıyor gece çok geç saatte dönüyordu. Kapının önüne korumalar dikmişti. Dışarı çıkmamı yasaklamıştı. 

 Anlaşılan bu çocuk tekin birisi değildi. 

 Onunla o geceden sonra hiç konuşmamıştım. Artık merak ediyordum. Bu çocuğun sorunu neydi? Daha fazla merak ettiğim şeyse eve ne zaman dönecektim? Gerçekten burada fazlasıyla kötüydüm. 

 Evet kararımı vermiştim bu gece Selim ile konuşacaktım. Önce bir duşa girerek rahatlamak istedim. Duştan sonra Selim'in almış olduğu kıyafetlerden bir kombin yapmaya karar verdim. Belki eşofman dışında birşeyler giymem iyi gelecekti. Hemen dolabın kapağını açarak ne giyebilirim diye göz gezdirdim. Dolapta gerçekten isi yarar hiçbişey yoktu. Ben mini hastasıydım ve mini denilebilecek toplasan 1 elbise bile yoktu. Kısa bir şortu elime geçirerek üzerinde biraz oynamaya karar verdim. Bu şortun biraz daha kısalmaya ihtiyacı vardı. Elime bir makas aldım ve şortu tam istediğim boyuta getirdim. Tamam biraz ipleri falan sallanıyordu ama salaş bir görüntü oluşturmuştu. Şortun üzerine tabikide sarı bir atlet giydim. Tamam simdi saçlarımı hafif bukle yapıp topladım. Tek eksik makyajdı. Fazla makyaj sevmediğimden dolayı dudağıma hafif bir renk verdim. İşte hazırdım. Aynada hoşnut bir şekilde görüntümü izledim. Saate baktım ve saat gecenin biri olmuştu. Birazdan Selim'in geleceğini düşünerek salona geçtim. Dışarıdan Selim'in sesini duyunca hemen kapıya koştum. Kapıyı açtım.

 Selim korumalardan biriyle konuşuyordu. Selim ve korumanın gözü direkt beni buldu. Selim kapıya doğru ilerledi ve ani bir hareketle kapıyı kapattı. Kalbim yerinden fırlayacaktı. Selim üzerime doğru yürümeye başladı. Bacaklarım tutmuyordu korkudan

 " Sen beni katil mi edeceksin" diye soludu.

"Şey ben sesini duyunca..."

Sözümü keserek."Hem bu şort da ne böyle."

Korkudan titriyordum. Güldü."Korkuyorsun benden Asel"

"Alakası yok"

"Peki niye titriyorsun?"

diyerek daha fazla yaklaştı nefesi omzumu delip geçiyordu. Kalbim yerinden çıkacak sanmıştım.

"Kalbinin ritmini değiştiriyorum!"diye bağırdı. Kahretsin kalbimin hızlandığını farketmişti. Peki niye bu kadar sinirliydi?

"Bana sakın aşık olma Asel sakın!"diyerek omuzlarımı tutup beni sarsmaya başladı. Korkuyordum. Niye böyleydi?

Dayanamayarak ağlamaya başladım. Artık rahatça ağlayabiliyordum. 

"Tamam. Özür dilerim. Lütfenn."

Nasıl bu kadar değişken olabiliyordu?

"Ağlamanı istemiyorum. Karşımda ağlama." kafamı sallamakla yetindim.

"Sana sarılmamı ister misin?"diye sordu.

"Hayır!"diyerek odama doğru yürüdüm. 

Merdivenin son basamağına geldiğimde geriye doğru döndüm ve ona sıkıca sarıldım. O mükemmel kokusunu içime çekerek sarıldım. 

"Bana iyi geliyorsun" diye fısıldadım.

Arkadaşlar yeni bir bölüm ile karşınızdayım. İyi okumalar. Yorumlayın lütfen. Ayrıcada votede istiyorum.
Vote+Yorum