Prinsessen Geheimen *voltooid*

17

Ik zit in de les. Voor de zoveelste keer komen Jennifer, Amber en Charlotte voor me zitten. En voor de zoveelste keer hoor ik overal gefluister. "Zou prinses Isabelle even naar buiten willen komen", hoor ik door de speakers. Iedereen in de klas kijkt me aan. Ik pak mijn spullen en sta langzaam op. Waarom. Ik zucht diep en loop naar de deur. Iedereen kijkt me na. Ik wring me tussen de mensen op de gang door. Iedereen kijkt me aan. Ik loop de deur uit naar buiten. Een limo staat op me te wachten. De chauffeur stapt uit de auto en houd de deur open. Mijn moeder stapt uit en komt naar me toe. Ze knuffelt me stevig en ik schaam me kapot. Ze wrijft mijn haar goed en neemt me mee naar de limo. Ik stap in en kijk beteuterd naar buiten. 'Fijn om je weer te zien, ik heb je gemist', zegt mijn moeder. Ik negeer haar en kijk naar de kinderen die uit het raam staren. 'Dat mag je nooit meer doen, en waar zijn je spullen'. 'In een huisje in het bos'. We rijden naar het huisje en ik pak boos mijn spullen. Mijn moeder staat er een beetje bij. Ze wil niet gaan zitten omdat het "vies" is. Dan hoor ik geklop op mijn deur. Ik loop naar de deur en doe open. Meteen loopt Sarah naar binnen. 'Ik hoopte al dat je hier was. Dit kan toch niet ik wil je niet kwijt jij bent mijn beste..', zegt ze en stopt abrupt met praten als ze mijn moeder ziet. 'O sorry uwe majesteit', zegt sarah en maakt een reverence. Ik moet lachen. 'Sorry meisje maar ik neem haar mee', zegt mijn moeder. Ik zucht. Sarah geeft me een knuffel en gaat dan weer weg. 'Ik bel je nog wel', roep ik haar na. Ik pak mijn koffer en doe er de laatste dingetjes in. We lopen naar buiten. De chauffeur pakt mijn koffer aan en doet hem in de auto. Hij houd de deur open voor mijn moeder en ze stapt in. Ik draai me om en kijk nog even naar het huisje. Het voelde als mijn huisje. Ik wil er niet weg. Ik zal het meertje missen en al mijn vrienden. Maar ik zal ze blijven appen en bellen. De chauffeur kucht en ik draai me om. Hij gebaard dat ik in moet stappen. Langzaam loop ik naar de limo en stap in. De chauffeur doet de deur dicht en we rijden weg. Ik blijf naar buiten staren. Ik zie iedereen naar de limo kijken. Als ik inneens Timo langs zie lopen gaat mijn hard sneller kloppen. Ik doe het raam open en ga met mijn hoofd naar buiten hangen. 'Timo', roep ik. Hij kijkt op en ziet me uit de auto hangen. 'Sorry', roep ik. Hij geeft me een zwakke glimlach. 'Isabelle gedraag je als een prinses', hoor ik mijn moeder zeggen. Ik trek mijn hoofd terug en doe het raam weet dicht. Ik blijf verdrietig zitten en negeer mijn moeder verder de hele rit.

Laatste hoofdstuk. Maar geen zorgen ik ben van plan een deel 2 te beginnen. Ik weet niet hoelang dat nog gaat duren maar je moet hem zeker lezen.

P.S. er komt nog een epiloog. Hij zal niet lang zijn maar toch.