Ἔρως ἀνίκατε μάχαν. (Αρχικος τιτλος: Για 'σενα❤)

Το αεροδρόμιο και τα νεα

Δυστυχως,έφτασε η Δεύτερα.Ο Μάρκος εβαλε το ξυπνητήρι του να χτυπήσει στις 7:00.Η Ελευθερία είχε την 3η ωρα μάθημα , οπότε σηκώθηκε και ετοιμάστηκε να πάει μαζί του στο αεροδρόμιο. Αφού έβαλε μία μπλουζα ροζ με ρίγες μπλε και ένα τζιν με τα τακούνια της πήγε στην κουζίνα να φάει πρωϊνό με τον Μαρκο.Ίσως να ήταν το τελευταίο τους πρωϊνο.Ο Μάρκος καθόταν και την περίμενε χτυποντας τα δαχτυλά του στο τραπέζι.Ένιωθε απαίσια!Ήρθε η μέρα που θα αποχωριζόταν την μεγαλύτερη του αγάπη για να πάει να δουλέψει σε μία χαζοΑγγλια.Ο πόνος ήταν αβαστακτος....Δεν μπορούσε να την αφήσει.....
Ή Ελευθερία μπήκε μέσα στην κουζίνα και τον είδε με μάτια δακρυσμενα.Τον πλησίασε έχοντας ζωγραφισμένο στο όμορφο πρόσωπό της ένα αχνό χαμόγελό,μόνο και μόνο για να του δώσει κουράγιο.Του χάιδεψε το μάγουλο και τον φίλησε.Ο Μαρκος την αγκάλιασε σφιχτά. Έμειναν για λίγο χρονικό διάστημα ακουνητοι.Αχ..και να μπορούσε να σταμάτησει ο χρονος αυτήν εδώ τη στιγμή.Όμως,η ζωή είναι γεμάτη αντιξοότες και δεν είναι πάντα ρόδινη.Έτσι,απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλον αφήνοντας την ζεστασιά που εκρινει η ωκιτωνη,η ορμόνη της αγάπης,να τους κατακλύζει.Εφαγαν το πρωινό τους και έπειτα Μπήκαν στο αυτοκίνητο και αποχωρησαν.Σε όλη τη διαδρομή δεν μιλούσαν.Απλώς κρατουσαν σφιχτά ο ένας του χέρι του άλλου.
Αφοτου πέρασαν τις βαλίτσες από την ασφάλεια, καθησαν στο χώρο αναμονής.
-Θέλω να ξέρεις πως θα σε σκέφτομαι συνέχεια.Θα είσαι η πρώτη μου σκέψη πριν κοιμηθώ και η πρώτη όταν ξυπναω.Θέλω να ξερεις ότι θα σε αγαπώ για πάντα πως δεν θα αφήσω τίποτα και κανέναν να μας χωρίσει.Ούτε η απόσταση,ούτε κάνεις. Εντάξει;
είπε ο Μαρκος
-Εντάξει....ψέλλισε η Ελευθερία.
Μετα απο λίγη ώρα ,η Ελευθερία ξεσπασε σε αναφλιτα.
-Δεν το αντεχω ......είπε κλαίγοντας με λυγμούς
Ο Μαρκος της σκουπίσε τα δάκρυα και έπειτα την αγκάλιασε σφιχτά.
"Όλα θα πάνε καλά,αγάπη μου.Ηρέμησε...."
Έπειτα,της σήκωσε το πηγούνι με το χέρι του και την φίλησε στα χείλη.Διήρκησε αρκετή ώρα το φιλί τους.Ήταν ένα αποχαιρετιστήριο φιλί. Δεν ήξεραν ποτέ θα ξαναϊδωθουν...
-Παρακαλώ οι επιβάτες για Λονδινο να....
Ο Μάρκος την κοίταξε στα μάτια και της είπε
"Εις το επανιδειν,λοιπον "
"Εις το επανιδειν,αγάπη μου" είπε φιλώντας τον άλλη μία φορά.
Τελευταία φορά για καιρο....
Ή Ελευθερία τον κοίταξε όπως έφευγε και κάποια στιγμή γύρισε και εκείνος και την κοίταξε. Τα βλέμματα τους συναντήθηκαν.Χαμογελασαν ο ένας στον άλλον και κουνισαν το χέρι τους.
Ή Ελευθερία μπήκε στο αυτοκίνητό και πηγε στο σχολειο-τον τόπο εργασίας της-.
Ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση , όμως έπρεπε να πάει στην δουλειά της.Εκεί,τα παιδιά την ρώτησαν για το πώς ήταν σήμερα και εκείνη τους απάντησε"Καλύτερα,ευχαριστώ πολύ παιδάκια."
Αφού πήγε 2:10μμ , πήγε σπίτι της.Εφαγε φαγητό και μετά ξάπλωσε.Κοιμήθηκε για 2 ώρες και μετά ξυπνησε με πολλούς πόνους.
Τσεκαρε το ημερολόγιο περιόδου της στο κινητό της και ανακάλυψε πως είχε καθυστέρηση. Άσε και αυτές τις πρωινές ναυτίες και την τάση για εμετό!!!
Μήπως ήταν έγκυος;
"Μα πως...αφου είχαμε πάρει προφυλάξεις" αναρωτήθηκε.
"Θα μου πεις....τίποτα δεν είναι αξιόπιστο στις ημέρες μας" σκέφτηκε
Έτσι,πήγε σε ένα φαρμακείο και αγόρασε ένα τεστ εγκυμοσύνης. Όταν έφτασε σπίτι της το έκανε και βγήκε θετικό.Ήταν τόσο χαρούμενη και τόσο αγχωμενη συγχρόνως. Θα γινόταν μητέρα ενός παιδιού......Όμως δεν θα είχε στο πλευρό της τον Μαρκο,ειδικά αυτούς τους μήνες.Μετα,όταν γεννούσε, κάτι μπορεί να γινοταν.
Έπρεπε να ήταν αισιόδοξη και εννοείται πως έπρεπε να ενημερώσει τον Μαρκο.Τον πήρε στο κινητό,αλλά ήταν απενεργοποιημενο.
"Θα καλεσω μετά ξανά.Τώρα μπορεί να είναι στη δουλειά" σκέφτηκε
.............................................................
💕Γεια σας!!!!Τι κάνετε???Ελπιζω όλα καλά!!!😉😉💎
√Για όσους δίνουν πανελλήνιες:Καλή τύχη👉σας εύχομαι να περάσετε στις σχολές που επιθυμείτε και να είστε ευτυχισμένοι!!!!❤
•Γεια όσους δεν δίνουν:Καλή τύχη,επίσης.Οι εξετάσεις παραμένουν αγχωτικες , αλλά όπως έλεγε και η πολυαγαπημένη φιλόλογός μου (♥)<< οποίος διάβαζε συστηματικά ολη τη χρονιά δεν θα έχει πρόβλημα>>
Και έχει δίκιο.....♥
Αν έχεις διαβάσει .....ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ
•να μετριασεις το άγχος σου και να μην είναι υπερβολικο°σε σημείο που να θολωσεις, να παθεις black out!!!!
•ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ: να πιστεψεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις,να πιστεψεις στις δυνατότητες σου και να μην πας με ηττοπαθεια.Αποτοκο της απαιδιοδοξιας σου και του άγχους σου θα είναι να μην γράψεις τόσο καλά,όσο θα περιμένεις και όσο αξιζεις.Ειναι κάτι σαν να φυλακίζεις τον εαυτό σου και να μην αφήνεις τον να σκεφτεί..
Αυτα...💕💕💕💎💎
Stay strong and believe in yourself....❤❤❤
Ψηφιστε και σχολιαστε!!!💕💕💕💕
Φιλάκια bæs🌟
*Αφροδίτη*